สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 613

“บากะ (โง่เง่า)!”

ชายตงหลิวคนหนึ่งตะโกนด่า

“ห้ามเจ้าว่าท่านอ๋องน้อยของพวกเราแบบนี้นะ”

อาซือหลานพูดภาษาของพวกเขา “แหกตาหมาๆ ของเจ้ามองดูให้ชัดเจน นี่คือฝูอี้อ๋องแห่งต้าโจว จะกลายเป็นท่านอ๋องน้อยของพวกเจ้าได้อย่างไร”

เย่จิ่งหลานตะโกนด่า “บากะยาโร่ว (ไอ้พวกโง่) อย่าฟังเขาพูดเหลวไหล ฆ่าเขาซะ”

ทั้งสองคนที่ขาดความเฉลียวฉลาดรีบพุ่งพรวดเข้าไปทันที ซัดฝ่ามือใส่อาซือหลานทันที

เย่จิ่งหลานถือโอกาสเข้าไปหลบซ่อนตัวอยู่ในมิติ

ตอนนี้อยู่บนถนน ไม่มีทางที่อาซือหลานจะมานั่งเฝ้าดูเขาอยู่ที่นี่ทุกวัน นี่ก็เท่ากับว่าหลบหนีออกมาได้แล้ว ในเวลาเดียวกันก็ยุยงให้คนโง่สองคนก่อกบฏได้ เป็นผลกำไรล้วนๆ เลยทีเดียว

หวังซุ่นยกนิ้วให้เย่จิ่งหลานทันที

“ท่านอ๋องร้ายกาจจริงๆ หลอกลวงพวกเขาได้ด้วย”

เย่จิ่งหลานยิ้มอย่างภาคภูมิใจและพูดว่า “เรื่องเล็กน้อย”

หวังซุ่นถามอีกครั้ง “เหตุใดท่านอ๋องจึงพูดภาษาตงหลิวได้”

“คิดว่าเป็นพรสวรรค์พิเศษของข้าก็แล้วกัน แล้วเจ้ามาที่ต้าโจวได้อย่างไร”

เย่จิ่งหลานพลางสังเกตสถานการณ์ภายนอก พลางหาเรื่องคุยไปเรื่อย

หวังซุ่นถอนหายใจแล้วพูดว่า “อาจารย์ของข้าเป็นคนจงหยวน ปีนั้นเขาข้ามทะเลเป่ยไห่มา ด้วยความหวังว่าจะยุติภัยสงคราม แต่ถูกจักรพรรดิข่มเหง จริงๆ แล้วข้าเป็นคนที่รับผิดชอบในการดูแลเขา อาจารย์เห็นว่าข้าดูไม่เลว ทั้งกลัวว่าวิชาสาบสูญเรื่องการแปลงโฉมจะสูญหาย จึงถ่ายทอดวิชาให้ข้า”