สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 679

อินชิงเสวียนหันไปมองเย่จิ่งอวี้

กล่าวด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย เนื่องจากความตื่นเต้นมากเกินไป

“เจ้า...คืออาอวี้?”

เย่จิ่งอวี้ยื่นมือออกมา ถอดหน้ากากออก ภายใต้แสงจันทร์ ใบหน้าหล่อเหลาคมสันก็ประจักษ์ชัดในดวงตาของอินชิงเสวียน

เรียวตาหงส์หรี่ลงเล็กน้อย แววตาเต็มไปด้วยความสุข

เขาจับมือของอินชิงเสวียนทันที พูดด้วยเสียงอ่อนโยน “ข้าเอง เสวียน‍เอ๋อร์ เจ้ามาที่นี่ทำไม”

อินชิงเสวียนรู้สึกตื่นเต้น อดไม่ได้ที่จะโผตัวเข้าสู่อ้อมแขนของเย่จิ่งอวี้ พูดละล่ำละลักว่า “ข้าต้องมาตามหาท่านอยู่แล้ว อาอวี้ ท่านไม่เป็นไร ดีจังเลย”

เย่จิ่งหลานยืนอยู่ข้างหลังทั้งสองคน เขาไอแห้งๆ และพูดว่า “เฮ้ ทุกคนไปกันหมดแล้ว พวกเราก็ควรตามไปไม่ใช่หรือ”

ใบหน้าของอินชิงเสวียนเปลี่ยนเป็นสีแดง รีบผลักเย่จิ่งอวี้ออก แล้วก็เห็นเจ้าสำนักเซี่ยวที่ถูกพยุงออกไปด้วยศิษย์หลายคน

ฮวาเชียนยังคงยืนอยู่ไม่ไกล ดูเหมือนกำลังรอพวกเขาอยู่

เย่จิ่งอวี้พูดทันที “เสวียน‍เอ๋อร์ ไว้เราค่อยคุยเรื่องอดีตกันทีหลัง ข้ามีเรื่องจะถามฮวาเชียน”

เพื่อหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดที่ไม่จำเป็น อินชิงเสวียนรีบพูดว่า “อาอวี้ นี่เป็นความเข้าใจผิดทั้งหมด ท่านอาฮวาไม่ใช่คนที่ฆ่าหวนไท่เฟย หวนไท่เฟยยังไม่ตาย”

เย่จิ่งอวี้ตกใจเล็กน้อย

“หมายความว่าอะไร”

“หมายความตามนั้นแหละ ให้ท่านอาฮวาหัวอธิบายให้ท่านฟังได้”

หลังจากที่อินชิงเสวียนพูดจบ นางก็โบกมือให้ฮวาเชียน

ฮวาเชียนเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว โค้งคำนับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “หม่อมฉันฮวาเชียน ถวายบังคมฝ่าบาทเพคะ”

เรียวตาหงส์ของเย่จิ่งอวี้มองนางอย่างเย็นชา

“ทั้งหมดนี้เกิดอะไรขึ้น”

ฮวาเชียนถอนหายใจเบาๆ และพูดว่า “เรื่องนี้พูดแล้วก็ยาว ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เราจะพูดคุยกัน เชิญพระบาทตามข้าไปที่หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์เถอะ”

เย่จิ่งอวี้ยังคงมีข้อสงสัยอยู่ในใจ อดไม่ได้ที่จะมองไปที่อินชิงเสวียน

อินชิงเสวียนพยักหน้าและกล่าวว่า “หวนไท่เฟยอยู่ในหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ ฝ่าบาทก็คงต้องการพบนางเช่นกันกระมัง”

“จริงรึ”

เย่จิ่งอวี้ถามด้วยความประหลาดใจ