สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 682

สองแม่ลูกกอดกันแน่น เซี่ยวอิ๋นหวนไม่นึกรู้เลยว่าความฝันจะคล้ายความจริงได้ขนาดนี้ ไม่เพียงแต่จะสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิในร่างกายของลูกชายเท่านั้น แต่ยังสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของแขนอีกด้วย

ดีจังเลย!

ขอบคุณสวรรค์ที่ประทานความฝันอันแสนหวานนี้ให้กับนาง ได้เห็นลูกชายก่อนตาย นางก็ควรจะพอใจแล้ว

“ลูก อวี้เอ๋อร์ลูกแม่ ไม่คิดว่าเจ้าจะโตขนาดนี้แล้ว เป็นคนที่มีความสามารถจริงๆ”

เซี่ยวอิ๋นหวนผลักลูกชายออกไปเล็กน้อย แล้วมองดูเขาอย่างละเอียดถี่ถ้วน

เจ้าสำนักเซี่ยวและเฮ่ออวิ๋นทงอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันด้วยสายตาประหลาดใจเล็กน้อย

หรือว่านี่คือพลังจากทางสายเลือดงั้นหรือ

หมอเทวดาหนิงเคยกล่าวไว้ว่า ถ้าขจัดพิษให้หมดไปไม่ได้ เซี่ยวอิ๋นหวนก็ไม่สามารถฟื้นได้อีก ไม่คาดคิดว่านางจะลืมตาขึ้นมา ถือเป็นปาฏิหาริย์จริงๆ

เฮ่ออวิ๋นทงดึงเจ้าสำนักเซี่ยว แสดงท่าทางเป็นความหมายให้เขาติดตามตัวเองออกไป ยากนักที่สองแม่ลูกจะได้พบหน้ากัน กลัวว่าตาเฒ่าเซี่ยวจะพูดอะไรที่ไม่พึงประสงค์ออกไปอีก

อินชิงเสวียนและเย่จิ่งหลานก็ตามมาด้วย ทั้งสองไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว เย่จิ่งอวี้คงมีเรื่องมากมายที่จะพูดกับหวนไท่เฟย ในมิตินี้ควรสงวนไว้สำหรับสองแม่ลูกพวกเขาเถอะ

เมื่อเห็นอินชิงเสวียน เจ้าสำนักเซี่ยวผงะไปเล็กน้อย

“เป็นนางผู้นี้จริงๆ ทำไมเจ้าถึงเล่นพิณนั้นได้”

อินชิงเสวียนโค้งคำนับและกล่าวว่า “ทักษะการเล่นพิณของผู้เยาว์ได้รับการสอนโดยผู้อาวุโสลิ่น ผู้เยาว์โง่เขลา สามารถเรียนรู้ได้เพียงผิวเผินเท่านั้น”

เจ้าสำนักเซี่ยวมองนางขึ้นๆ ลงๆ อย่างประเมิน แล้วถามว่า “หลังจากที่เจ้าเล่นพิณ รู้สึกว่าร่างกายต่างไปจากเดิมหรือไม่”

อินชิงเสวียนพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ขอบคุณผู้อาวุโสเซี่ยวที่เป็นห่วง ผู้เยาว์เรียบร้อยดีทุกอย่าง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

เจ้าสำนักเซี่ยวรู้สึกประหลาดใจอีกครั้ง