สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 746

เย่จิ่งหลานเตะเขาทันที

“ระวังคำพูดด้วย มีผู้หญิงอยู่ในห้อง”

หวังซุ่นรีบตบปากตัวเองสองครั้งอย่างรวดเร็ว พูดด้วยรอยยิ้ม “นิสัยปากเสียของข้าน้อยกำเริบอีกแล้ว กุ้ยเฟยกับแม่นางฮวาอย่าใส่ใจ”

อินชิงเสวียนกลอกตามองเขา

“หยุดโม้ได้แล้ว เกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ครั้นแล้วหวังซุ่นก็เล่าทุกอย่าง ตั้งแต่เดินเข้าประตูไปจนถึงคุยกับฉุยอวี้

ส่วนที่เหลือ ทุกคนก็ได้ยินผ่านเครื่องส่งรับวิทยุแล้ว ไม่มีความคลาดเคลื่อนจริงๆ

ถ้าฉุยอวี้ไม่สังเกตเห็นว่าหวังซุ่นสวมหน้ากาก ก็สามารถใส่ร้ายเขาได้

น่าเสียดาย...

หวังซุ่นก็รู้ว่าทุกคนลงมืออย่างสูญเปล่าก็เพื่อปกป้องตัวเอง แต่ไม่ว่าอย่างไรก็นึกไม่ถึงว่าคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา จะไม่ใช่ใครอื่นนอกจากอาซือหลาน ที่เคยไปอยู่กับเขามาระยะหนึ่งแล้ว

เพียงแต่ทั้งตัวของเขาถูกคลุมไปด้วยผ้าสีดำ ไม่สามารถมองเห็นแขนขาได้ และไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์และสีหน้าของเขาได้ เสียงของเขาถูกกดให้ต่ำลงและแหบแห้งอย่างจงใจ หวังซุ่นจะคาดคิดได้หรือว่าผ็ที่ตายไปแล้ว จะฟื้นชีวิตมาอยู่ที่นี่

เย่จิ่งอวี้ก็คิดไม่ตกเช่นกัน นอกจากสายตาที่ดุร้ายของฉุยอวี้แล้ว ไม่มีคำอธิบายอื่นใดอีก

“วันนี้ต้องโทษข้าน้อยที่ทำเสียเรื่อง ต้องขอโทษจริงๆ ถ้ามีโอกาสอีก ข้าจะสั่งสอนไอ้หัวขโมยแซ่ฉุยแน่นอน”

หวังซุ่นโค้งคำนับทุกคนด้วยใบหน้าที่รู้สึกผิด

เย่จิ่งหลานถ่มน้ำลาย พูดอย่างไม่เกรงใจ “ด้วยวรยุทธ์แมวสามขาของเจ้าน่ะรึ เกรงว่าจะแตะต้องเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ ตอนนี้ก่อเรื่องลุกลามใหญ่โต ฉุยอวี้จะต้องระวังตัวแน่นอน หากจะใช้อุบายเช่นนี้อีกก็เกรงว่าจะใช้ไม่ได้แล้ว”

เย่จิ่งอวี้จิบชาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “คนผู้นี้มีแผนลึกซึ้ง ทักษะวรยุทธ์ก็แปลกมาก วันนี้เขาสามารถดูดหวังซุ่นได้ด้วยมือเปล่า ดูเหมือนว่าเขาจะมีอะไรบางอย่างเพิ่มมาใหม่จากตอนที่เจอเขาครั้งแรก เว้นแต่จะทำให้ตายได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว ไม่เช่นนั้นก็จัดการกับเขาได้ยาก”

อินชิงเสวียนโกรธเล็กน้อย ถึงกับใช้เครื่องส่งรับวิทยุแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถจัดการกับฉุยอวี้ได้ ในใจเป็นกังวลมาก