สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 987

เฟิงเอ้อร์เหนียงค่อยๆ เงยหน้าขึ้น น้ำตาไหลอาบหน้า

ดวงตาของอินชิงเสวียนยังคงเย็นชา

“เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมถึงไม่บอกแต่ตอนที่อยู่เป่ยไห่ ตอนนี้กลับลักพาตัวลูกชายข้ามาเป็นข้อแลกเปลี่ยน หรือนี่คือวิธีการทำงานของคนจากสำนักใหญ่โตอย่างพวกเจ้า”

“นี้...”

เฟิงเอ้อร์เหนียงก้มศีรษะลงอีกครั้งทันที หลังจากนั้นอีกหลายอึดใจจึงพูดว่า “พวกเรา...มีความลำบากใจที่บอกไม่ได้เหมือนกัน”

อินชิงเสวียนยิ้มเยาะว่า “ความลำบากใจ? สิ่งที่พวกเจ้าต้องการ สร้างขึ้นจากความเจ็บปวดของผู้อื่น นี่เป็นความลำบากใจงั้นหรือ เป็นถึงตำหนักเทพหอทองคำ แต่กลับใช้วิธีที่น่ารังเกียจขนาดนี้ ช่างน่าขยะแขยงจริงๆ ท่านแม่ข้าจะไปเข้าร่วมสำนักไก่ขันหมาขโมยเช่นนี้ได้อย่างไร ตาบอดจริงๆ”

“ชิงเสวียน!”

เฟิงเอ้อร์เหนียงที่สะอื้นอยู่ร้องลั่นออกมา

อินชิงเสวียนขัดจังหวะอย่างเย็นชา

“หุบปาก เจ้าไม่มีสิทธิ์เรียกชื่อของข้า หากพวกเจ้าต้องการน้ำพุวิญญาณ ข้าจะให้พวกเจ้าก็ได้ ในเมื่อแม่ของข้าตายแล้ว ตำหนักเทพกับข้า ก็ไม่ความเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป”

หลังจากที่อินชิงเสวียนพูดจบก็เดินออกจากห้อง นั่งขัดสมาธิบนก้อนหินในลานบ้าน ไม่อยากมองทั้งสองคนแม้แต่น้อย

ฉุยอวี้มีชื่อเสียงที่ไม่ดี เฟิงเอ้อร์เหนียงมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องรักใคร่พรรค์นั้น ผู้อาวุโสหันยังต่ำช้าเพียงนี้ เห็นได้ชัดว่าตำหนักเทพหอทองคำคัดเลือกแต่คนแบบไหนมา

นางต้องหาทางเอาเสี่ยวหนานเฟิงกลับมา แล้วค่อยแก้ไขเรื่องอื่น

อย่างไรก็ตาม นางไม่มีภาพจำต่อแม่คนนี้เลย ยิ่งไม่มีความรักแม่แต่น้อย แค้นนี้ นางจำเป็นต้องชำระด้วยหรือ

ตามที่พวกเขาพูด ศัตรูคือพ่อผู้ให้กำเนิดของเจ้าของร่างเดิม หรือว่าจะให้นางฆ่าพ่อ?

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง อินชิงเสวียนก็ส่ายหัวอีกครั้ง