ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 1010

"ตอนที่เขาไป เขาได้ทิ้งเบาะแสอะไรไว้รึเปล่า?" จากสีหน้าของโกวหลินเทียน เฉินเกอพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ซึ่งแทบจะพิสูจน์ได้ว่าอีกฝ่ายไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของเหลียงลู่

"ถ้ามีเบาะแสล่ะก็ คงจะหาเจอตั้งนานแล้ว"โกวหลินเทียน ส่ายหัว "ฉันมีลูกชายบุญธรรมเพียงคนเดียวเท่านั้น และตอนนี้ไม่รู้ว่ายังอยู่หรือตาย ไม่อยากจะบอกว่าในใจของฉันมันทรมานมากๆ"

"แล้วลูกน้องของเขาล่ะ จากที่พวกเขารู้จักโกวฝานมา บางทีพวกเขาอาจจะรู้เรื่องนี้บ้าง"เฉินเกอลูบคางและถาม

"ฉันถามมาหลายครั้งแล้ว พวกเขาบอกว่าเที่ยงของสักวัน หลังจากที่โกวฝานไป ก็ไม่ได้ติดต่อพวกเขาอีกเลย ฉันคิดว่าตั้งแต่ตอนนั้นเขาก็หายตัวไป"โกวหลินเทียนส่ายหัว ทุกสิ่งที่เฉินเหอพูดมา เขาได้ตรวจสอบหมดแล้ว และบอกได้เลยว่า ทุกวิธีที่ใช้ได้เขาได้ใช้มาหมดแล้ว

"อย่างนั้นเหรอ?"เฉินเกอยักไหล่แล้วพูดขึ้น

"ฉันรู้ หมอนี้อาจจะประสบอุบัติเหตุ ฉันแค่หวังว่าเขาจะถูกฝังแล้ว แต่ว่าถ้าถูกฝังไว้ที่ต่างประเทศ สำหรับหัวเซี่ยของเราแล้ว มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่"โกวหลินเทียนถอนหายใจอีกครั้ง

"ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วเท่านั้นแหละ"เฉินเกอพูดนิ่งๆ

"พ่อหนุ่ม นายพูดว่าอะไรนะ?"โกวหลินเทียนไม่ได้ยินที่เฉินเกอพูด ดังนั้นเขาจึงเงยหน้าขึ้นและถาม

"ไม่ได้พูดอะไรครับ ผมแค่สงสารโกวฝาน ถ้าเขาไม่หายไป คาดว่าเขาจะกลายเป็นผู้สืบทอดของตระกูลโกวแล้วสินะ?"เฉินเกอเปลี่ยนเรื่องทันที

"คือแบบนี้ อย่าเห็นว่าเขาเป็นลูกบุญธรรมของฉัน แต่ไม่ว่าจะเป็นด้านพฤติกรรมการทำงานและอุปนิสัยของเขา ดีกว่าลูกชายแท้ๆของฉันไม่น้อยเลย เขาดูแลธุรกิจของตระกูลให้ฉันมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา และไม่เคยมีความผิดพลาดประการใด เดิมทีฉันตั้งใจจะฝึกฝนให้เขาขึ้นเป็นผู้สืบทอด แต่ใครจะคิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้"โกวหลินเทียนพูดอย่างช่วยไม่ได้

"น่าเสียดายจริงๆ" เฉินเกอกล่าว

"เฮ้อ อย่าพูดถึงเขาอีกเลย"โกวหลินเทียนไม่อยากพูดเรื่องน่าเศร้าเหล่านี้ต่อหน้าเฉินเกอ แม้ว่าโกวฝานอาจจะตายไปแล้ว แต่ช่วงนี้ไม่ใช่ว่าไม่มีข่าวดีเลย

นั่นก็คือ เฉินเกอกลับมาหาตระกูลพวกเขาแล้ว

ซึ่งหมายความว่าสิ่งที่พ่อบ้านพูดในตอนแรกนั้นถูกต้อง มอบกระจกวิเศษปาคายให้เฉินเกอ มันเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง ไม่เพียงแต่จะไม่เอาสมบัติของตระกูลไปเท่านั้น แต่ถึงขั้นยังจะบอกข้อพึงปฏิบัติให้เขาฟัง หลังจากค้นคว้าสำเร็จ

ในเวลานั้นขอแค่ความแข็งแกร่งของตระกูลเพิ่มขึ้น ผู้ฝึกตนทุกคนในตระกูลก็จะพัฒนาการฝึกฝนขึ้น และจะมีคนหนุ่มสาวที่ดีเด่นอย่างโกวฝานแย่งกันเข้าตระกูลมากขึ้น

"จริงสิ อีกสองสามวัน เราจะมีงานประมูลที่หนานเยว่ หากยายสนใจ ฉันสามารถพานายไปดูได้"มองเฉินเกอ โกวหลินเทียนก็พูดเปลี่ยนเรื่อง

"ผมไม่ค่อยสนใจการประมูลสักเท่าไหร่" เฉินเกอส่ายหัว

"นี่ไม่ธรรมดา เรียกได้ว่าเป็นการประมูลที่ใหญ่ที่สุดในโลกการฝึกฝน จัดขึ้นทุก ๆ ห้าปี ในเวลานั้นจะสมบัติหายากมากมายปรากฏขึ้น หากโชคดี ไม่แน่อาจจะได้สมบัติอีกด้วย"โกวหลินเทียนพูดแนะนำต่อ

"การประมูลที่ใหญ่ที่สุด?"เฉินเกอเลิกคิ้ว

"ใช่แล้ว ฉันว่าพี่เหลียงน่าจะมาร่วมงานด้วย คิดๆแล้วก็ไม่ได้เจอเขามาเกือบ 20 ปีแล้ว ช่วงก่อนเห็นเหลียงลู่ ทำให้ฉันอดรู้สึกใจหายไม่ได้ ช่วงเวลาหลายสิบปีมันผ่านไปในพริบตาพริบตา ตอนนั้นพวกเราในช่วงวัยที่กำลังรุ่งโรจน์ ตอนนี้ต่างก็เข้าสู่วัยชรากันหมด"

เมื่อพูดถึงอดีต โกวหลินเทียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจหายเล็กน้อย

"ลุงโกว ผมขอถามอะไรบางอย่างสิ คุณต้องบอกความจริงกับผมนะ" เมื่อได้ยินโกวหลินเทียนพูดถึงตระกูลเหลียง เฉินเกอจึงถาม