พอคิดว่าจะจ่ายเงินสองร้อยล้านนี้ยังไง
เฉินเกอก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมาหนึ่งไอเดีย
เป็นเพราะตอนที่คุยกับซูเฉียงเวยก่อนหน้านี้ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาได้
นั่นก็คือรูปรูปหนึ่งที่ซูเฉียงเวยโพสต์ลงบนไทม์ไลน์ แทบจะเป็นแค่เนื้อหาเนื้อหาเดียวบนไทม์ไลน์ของเธอแล้ว
ฉากหลังเป็นภูเขาใหญ่ลูกหนึ่ง
เขาใหญ่ลูกนั้น มีป่าไม้หนาแน่น ยิ่งไปกว่านั้นคือ มันเป็นภูเขาสีเขียวและมีสายน้ำใสดูแล้วสวยงามเป็นพิเศษ
ในตอนนั้นเฉินเกอได้พูดแซวๆ นี่มันเขาเขียวกับหญิงงามนี่นา
พูดง่ายๆก็คือเขารู้สึกประทับใจไม่น้อย
ขณะเดียวกัน ในตอนนั้นซูเฉียงเวยก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับที่นั่นให้เฉินเกอฟังด้วย ซูเฉียงเวยเติบโตในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ต่อมาก็ถูกคนนำไปเลี้ยง พ่อแม่บุญธรรมของเธออาศัยอยู่ในหมู่บ้านตรงตีนเขา
แต่หลังจากนั้น พ่อแม่บุญธรรมก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอจึงจากออกมาใช้ชีวิตเองในโลกภายนอก
เฉินเกอนั่งลงแล้วก็ตบลงที่หน้าตัก ประมาณว่าฉุดคิดอะไรขึ้นมาได้
ถึงยังไงไม่ช้าก็เร็วตนเองก็ต้องทำการลงทุนอยู่ดี ประจวบเหมาะกับที่เขาลูกนั้นยังไม่ได้มีการพัฒนา ถ้าตนเองไปสร้างวิลล่าแหล่งรวมความบันเทิงติดเขาริมน้ำที่นั่นจะเป็นยังไงบ้างนะ?
ว่าแล้วก็โทรศัพท์ไปหาซูเฉียงเวย
ซูเฉียงเวยตอนแรกก็รู้สึกตกใจไม่น้อย แต่ต่อมาเธอก็พูดยืนยันว่า ที่นั่นวิวทิวทัศน์สวยมาก งดงามสุดๆ โดยเฉพาะข้างบนยอดเขา
พูดจนเฉินเกอเริ่มรู้สึกสนใจเป็นพิเศษ
ก็เลยให้ซูเฉียงเวยหาเวลาว่างในวันพรุ่งนี้ แล้วทั้งสองก็ไปดูสถานที่จริงด้วยกัน
ยังไม่จบแค่นั้น เฉินเกอรีบโทรไปหาหลี่เจิ้นกั๋วทันที ให้เขาจัดการเตรียมเอกสารข้อมูลของเขาลูกนั้นและความจำนงในการลงทุนภายในคืนนี้
นี่มันบอกได้เลยว่าหลังจากเฉินเกอรู้ว่าตัวเองเป็นทายาทมหาเศรษฐี นอกจากจะลงทุนในการถ่ายทอดสดของทั้งเมืองแล้วเมื่อคราวก่อนแล้ว เจตนาที่แท้จริงก็คืออยากจะให้ตนเองได้ลงทุนพัฒนาสักครั้ง
ไม่ใช่แต่แค่ตัวของเฉินเกอเท่านั้น หลี่เจิ้นกั๋วก็มีความสนใจเช่นเดียวกัน
หลังจากนัดแนะกันเสร็จแล้ว เฉินเกอก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจ จนนอนไม่หลับ
เขารู้สึกอุดอู้อยู่พอดี สู้ไปแช่น้ำที่อนเซนสักหน่อยดีกว่า
จากนั้นก็ลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วก็ไป
ตอนนี้กิจกรรมทางด้านพวกของจ้าวจื่อซิ่งก็จัดเสร็จลงแล้ว
หมู่บ้านริมเขาเงียบสงบลงไม่น้อย
ทางด้านของอนเซน ก็เงียบลงไปเยอะมากเช่นกัน
เฉินเกอที่ว่ายน้ำเป็นแต่ไหนแต่ไรแล้ว ในตอนนี้จึงรีบไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ ก่อนจะกระโจนลงไปอย่างอดใจรอต่อไปไม่ไหว
ขณะที่เฉินเกอกระโดดลงไปในน้ำนั้น
ตรงกลางของบ่ออนเซน ก็มีสาวสวยผมยาวใส่บิกินี่สุดเซ็กซี่คนหนึ่ง กำลังลุกขึ้นมาจากน้ำ เสยเส้นผมของตัวเอง ผมปล่อยพาดลงเป็นเส้นโค้ง สะบัดไปทางด้านหลัง
ตรงบริเวณทางเข้า ก็มีคนสองสามคนกำลังวิ่งเหยาะๆเข้ามา
ผู้หญิงหนึ่งคน พร้อมกับบอดี้การ์ดติดตามอีกประมาณสามสี่คน
“พวกนายนี่ช่างกล้าจริงๆนะ บริษัทจ่ายเงินให้พวกนาย ก็เพื่อให้พวกนายมาคอยคุ้มกันคุณเฉินเชียนเอ๋อ แต่พวกนายกลับปล่อยให้คุณเชียนเอ๋อแช่อนเซ็นอยู่ที่นี่เพียงลำพังเนี่ยนะ!”
“มันน่าเอาให้ตายจริงๆพวกนายเนี่ย รู้จักปาปารัสซี่พวกนั้นน้อยซะแล้ว ตอนนี้คงกำลังทำทุกวิถีทางเพื่อจะแอบถ่ายคุณเชียนเอ๋อ แล้วเอาไปเต้าข่าวฉาวอยู่แน่ๆ!”
“ครับๆๆ พี่แดงพวกเราผิดไปแล้ว แต่ว่าที่นี่เป็นวิลล่าสปาปาปารัสซี่ที่ไหนจะกล้าขนาดนั้นกันล่ะ?”
“ไร้สาระ!ยังไงพวกเราก็ต้องรับผิดชอบหน้าที่ให้ดีที่สุดคุณเชียนเอ๋อยังติดสัญญาการแสดงอยู่ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นแล้วกระทบต่องานล่ะก็ ต่อให้ฆ่าพวกนายทิ้งก็ชดใช้ให้ไม่หมดหรอกนะ! ”
พี่แดงบ่นๆด่าๆเสร็จก็เดินเข้ามา
ในเวลานี้ เฉินเชียนเอ๋อก็อาบเสร็จเรียบร้อยแล้ว
หลังจากที่เข้าร่วมการแสดงที่จินหลิงในวันนี้แล้ว พออยู่ในห้องคนเดียวก็รู้สึกอุดอู้ ต้องวางมาดแบบนี้วางมาดแบบนั้น
ก่อนหน้านี้พอได้ยินมาว่าวิลล่าสปามีชื่อเสียงมาก เฉินเชียนเอ๋อจึงปฏิเสธเถ้าแก่ใหญ่ต่างๆที่จะพาตนเองไปที่ห้องเพื่อจะพูดคุยความในใจกัน เพื่อมาแช่น้ำที่นี่
“พี่แดงฉันเป็นคนให้พวกเขาออกไปเอง!ฉันจะแช่อนเซ็นสักหน่อย ถ้าพวกนาย ไม่มีธุระอะไร ก็ออกไปรอที่รูปปั้นหินข้องนอกอนเซ็นก่อน ฉันจะใส่เสื้อแล้ว!”
เฉินเชียนเอ๋อพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา
บอดี้การ์ดพวกนั้นพอเห็นเฉินเชียนเอ๋อที่แสนเซ็กซี่ ก็กลืนน้ำลายอย่างช่วยไม่ได้
สุดท้ายก็พากันออกไป
นายหน้ารีบหยิบผ้าคลุมอาบน้ำสีขาวขึ้นมา
“เห้อ ไม่รู้จริงๆว่าบริษัทคิดได้ยังไง ให้พวกคนที่น่ารังเกียจแบบนี้มาคอยตามติดอยู่ในทุกๆวัน อึดอัดจะตายอยู่แล้ว!”
“ฮ่าๆ ทำไมหรอ หรือต้องให้คุณชายเฉินแห่งจินหลิงมาตามคุณแทน คุณถึงจะไม่รู้สึกอึดอัดใช่ไหม?” พี่แดงพูดขำๆ
“เห้อ พูดถึงคุณชายเฉินฉันล่ะเจ็บปวดใจ วันนี้ที่มา จริงๆแล้วจะได้เจอกับคุณชายเฉินเสียอีก หึ ผลที่ได้เสียเวลาเปล่าๆเลยทั้งวัน คุณชายเฉินก็ไม่โผล่มา!”
“หรือว่านี่คือสาเหตุที่คุณใส่ชุดบิกินี่สามจุดมาแช่อนเซ็นที่นี่? คุณไม่กลัวโดนคนอื่นแอบถ่ายหรือไง ที่คุณใส่อยู่นี่มันก็ช่างกล้าเหลือเกิน!เป็นดาราดังแล้ว ช่วยระวังตัวหน่อยได้ไหม!”
พี่แดงพูดขึ้นอย่างหมดหนทาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...