ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 235

บทที่ 235 เฉินเกออวดรวยเป็นครั้งแรก

นี่คือรถที่เธอเช่ามาหรอ?

หลังจากที่เฉินเกอขึ้นรถ มองดูแล้ว นี่มันเป็นรถเบนซ์จิ๊บของตัวเองที่ให้พี่สาวของเสี่ยวเฉียงที่ชื่อหวางเสี่ยวจางเช่าไม่ใช่หรอ

คิดในใจว่ามันจะบังเอิญไปมั้ย

“ฮึ ถึงแม้นายจะรู้จักเศรษฐีเหล่านั้น แต่ฉันก็มองออก เศรษฐีเหล่านั้นคงไม่พานายไปเที่ยวด้วยหรอก นายเองก็คงไม่เคยนั่งรถที่หรูหราขนาดนี้ใช่ป่ะ?”

เฉินหลินภูมิใจไม่น้อย

ขับคล่องมือจัง

“รถคันนี้ราคาสองล้านหยวนเต็มๆเลยนะ ยังเป็นรถใหม่อยู่เลย นายรู้ไหมว่าค่าเช่าต่อวันเท่าไหร่กัน แค่มัดจำพวกเราก็วางไปหนึ่งแสนหยวนแล้ว เอาเงินในบัญชีทั้งหมดของเราสองคนไปวางมัดจำเลย!”

เพื่อนของเฉินหลินก็พูดอย่างภูมิใจ

ยังไม่ลืมที่จะใช้โทรศัพท์ถ่ายภาพถ่ายวิดีโอด้วย

“หลินหลิน เปิดซันรูฟให้หน่อย ฉันจะยื่นตัวออกไปถ่ายรูป!”

เวลานี้เพื่อนรักของเธอพูดอย่างตื่นเต้น

“ได้สิ เดี๋ยวเปิดให้นะ! แต่เธอต้องระวังหน่อยนะ แค่มีรอยนิดเดียว ก็จะถูกหักมัดจำเลยนะ!”

เฉินหลินพูดกำชับไป พลางใช้มือเตรียมที่จะกดปุ่มออโต้เพื่อเปิดซันรูฟ

“ไอ้หยา ปุ่มออโต้มันคืออันไหนกันเนี่ย? อันนี้มันเปิดได้ทั้งสองด้านเลยนะ เปิดไม่เป็นเลยอะ!”

ขณะนี้เฉินหลินพูดอย่างร้อนใจ

เพราะเป็นรถที่เพิ่งเช่ามา มีหลายอย่างที่ยังไม่เข้าใจก็เป็นเรื่องปกติ

เฉินเกอที่นั่งอยู่ด้านหลัง เห็นเล็บที่ยาวของเฉินหลินกำลังกดปุ่มในรถของตัวเองมั่วไปเรื่อย ก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา

เฉินเกออดไม่ได้ที่จะบอกปุ่มเปิดให้กับเธอ

เธอทดลองเปิดดู

สรุปว่าได้

“แม่ง เฉินเกอนายนี้แน่วะ รถรุ่นนี้นายยังรู้วิธีใช้ของมันเสียด้วย!”

เฉินหลินพูดขึ้น: “ก็ใช่น้อ ช่วงที่เรียนม.ปลายนายก็ชอบรถมากอยู่แล้ว ดูท่านายคงได้ไปศึกษาค้นคว้ามาแน่เลย!”

เฉินเกอพยักหน้าพร้อมกับยิ้มแหยๆ

จากนั้นน เพื่อนรักของเฉินหลินก็ยื่นตัวออกไปถ่ายรูป

ต่อมาพวกเฉินหลินก็พาเฉินเกอไปร้านตัดผมก่อน เพื่อเปลี่ยนทรงผมใหม่ให้เฉินเกอ

จากนั้นก็ให้เฉินเกอเปลี่ยนใส่ชุดสูท เสื้อสีขาวรองเท้าหนังอะไรพวกนี้

ไม่พูดไม่ได้แล้ว การแต่งตัวแบบนี้ ทำให้เฉินเกอหล่อขึ้นเป็นกองเลย

ทำให้เฉินหลินผู้หญิงที่ทะเยอทะยานฝ่ายสูงยังอดไม่ได้ที่จะมองเลย

“ตอนนี้พวกเราจะไปไหนกัน?”

เวลานี้เฉินเกอได้ถามขึ้น

“ไปร้านกาแฟที่อยู่ข้างๆโรงแรมจินหลิง! ใช่แล้วเฉินเกอ ฉันยังมีเรื่องที่ต้องกำชับนายอีกหลายเรื่อง นายรู้จักกับคุณชายไป๋ก็ถือว่าได้เคยสัมผัสกับพวกคุณชายที่ร่ำรวยมาแล้ว แต่วันนี้บทที่นายจะแสดงจะไม่เหมือนกับพวกเขา นายเป็นพวกที่ร่ำรวยโดยชั่วข้ามคืน ดังนั้นนายจึงต้องแสดงออกอย่างอวดดีดื้อรั้น ท่าทางที่เอาแต่ใจของคนที่เพิ่งมีเงิน อย่างนี้ถึงจะทำให้ติงห้าวสนใจได้ ความรู้สึกและพฤติกรรมของพวกเศรษฐีใหม่นายเข้าใจป่ะ?”

เฉินหลินกล่าว

“ห๊า? ถึงแม้จะรวยโดยชั่วข้ามคืนก็ไม่ต้องขนาดนี้มั้ง?” เฉินเกอยิ้มแหยๆแล้วพูด

เฉินเกอคิดในใจ หากตัวเองเป็นแบบนั้นจริง เธอเฉินหลินตอนนี้ก็คงจะไม่ทำทุกวิถีทางเพื่อจะจีบติงห้าวแล้วล่ะ

“ไอ้หยา ยังไงก็แล้วแต่นายทำตามที่บอกละกัน ยังต้องฟังเหว่ยเฉว่ด้วย! เธอจะช่วยนายปูพื้นก่อน!”

เหว่ยเฉว่ก็คือเพื่อนรักของเฉินหลิน

เฉินเกอยังจะพูดอะไรได้อีก ทำได้เพียงพยักหน้าอย่างจำยอม

ไปถึงยังร้านกาแฟ

เฉินหลินก็ได้เริ่มแสดงแล้ว

ขณะนี้เธอได้ควงแขนของเฉินเกอไว้อย่างอ่อนโยน พิงไปที่อกของเฉินเกอ แล้วก็เดินเข้าไปด้วยกัน

หลังจากที่เข้าไปแล้ว เฉินเกอก็ได้เห็น ในมุมหนึ่งของร้านกาแฟ ติงห้าวและหลี่ชือหานได้นั่งดื่มกาแฟกันอยู่จริง

เฉินเกอรู้สึกชื่นชมเฉินหลินขึ้นมาทันที สายสืบทำงานได้ดีทีเดียว แม่นยำมากด้วย

หลังจากนั้น เฉินหลินก็ควงเฉินเกอเดินไปนั่งโต๊ะข้างๆของติงห้าวและหลี่ชือหาน

เวลานี้ หลี่ชือหานเงยหน้าขึ้น ก็เห็นภาพนี้เข้าพอดี

ทำให้อึ้งไปเล็กน้อย

“ท่านทั้งสอง จะรับเครื่องดื่มอะไรดีครับ?”

เวลานี้บริกรได้เดินเข้ามาอย่างนอบน้อม เห็นเฉินเกอและเฉินหลินที่แต่งตัวทางการ ก็แสดงความเคารพพร้อมรอยยิ้ม