ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 295

บทที่295 พี่ใหญ่รวมตัว

ไม่ผิด ก็คือครอบครัวของเจียงเว่ยตง ถังหราน

ตอนแรกเจียงเว่ยตงก็อารมณ์ดีอยู่ พอเห็นเฉินเกอ สีหน้าก็หงุดหงิดขึ้นมาเอง

ส่วนเฉินเกอก็เหลือบเห็นพวกเจียงเว่ยตง ถ้าเป็นเมื่อก่อน ไม่ว่าจะยังไงเฉินเกอก็คงเดินเข้าไปทักทาย แต่ว่าตอนนี้เหรอ ก็ช่างมันเถอะ

“พวกแกดูเร็ว มีรถหรูมากันตั้งหลานคัน!”

“ใช่เหรอ? จริงด้วย! พระเจ้า!”

ในตอนนี้ กลุ่มก็ส่งเสียงดังขึ้นมา

ต่อจากนั้น ฝูงชนที่ตอนแรกออกันอยู่บนถนน ก็ค่อยๆขยับออกจนมีถนนขึ้นมาเส้นหนึ่ง

ส่วนพนักงานของจุดชมวิว ก็ได้จัดเตรียมรูปแบบเอาไว้ตั้งนานแล้วก็ออกมาต้อนรับ

บนรถหรูคันแรก มีคู่สามีภรรยาวัยกลางคนจับมือกันเดินลงมา

“คุณลี่กั๋วหาว คุณนายลี่ เชิญครับ!”

พนักงานพูดขึ้นนอบน้อม

“พระเจ้า เป็นคู่สามีภรรยาลี่กั๋วหาว โหย ผู้ใจบุญคู่แรกของมณฑลเจียงหนานของเรา คนที่เคยรวยระดับหนึ่งของมณฑลเจียงหนานนี่ คิดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะมาด้วย!”

“ใช่น่ะสิ ตอนนี้คุณลี่กับภรรยาของเขา ไม่ได้มีจิตวิญญาณบนธุรกิจมาตั้งนานแล้ว ได้ยินมาว่าชอบที่จะไปเที่ยวชมจุดสำคัญต่างๆทั่วโลก คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้ก็มาด้วย!”

“บนโทรทัศน์เห็นได้น้อยมากเลย!”

ผู้คนพูดกันไปต่างๆนาๆ ล้วนแต่หยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูป

“พ่อ คุณปู่ เป็นยังไงบ้างครับ สถานั้ใหญ่โตใช่ไหม นี่คุณลี่กั๋วหาวนะ เคยเป็นคนที่รวยอันดับหนึ่งของมณฑลเจียงหนานเลยนะครับ!”

พวกหวูเฟิงหวูเจี๋ยทั้งหมดก็มีทางฝั่งเฉินเกอ ในตอนนี้หวูเฟิงแนะนำออกมาด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก

นี่ก็เป็นครั้งแรกที่อากงหวูได้เห็นคนรวยแบบนี้ ในใจก็ตกตะลึงขึ้นมา

ครอบครัวหวังก็มองอย่างตะลึงด้วยเช่นกัน

บนรถหรูคันที่สอง ในตอนนี้มีคู่สามีภรรยาวัยกลางคนเดินลงมา ด้านหลังของพวกเขายังมีลูกชายของเขาเดินตามมาด้วย

“โอ้โห นี่คือคุณเหลียง ที่เมืองกั่งเฉิงกับเมืองจินหลิงมีสตูดิโอซิตี้ที่เขาเป็นเจ้าของตั้งหลายที่!”

“ทำไมถึงมาด้วยล่ะ?”

“โอ่อ่ามาก อาจจะร่วมมือกันสร้างสตูดิโอซิตี้ที่หมู่บ้านเสี่ยวเฉวียนละมั้ง?”

“หึ ไม่มีทางหรอก จะต้องมีแผนอะไรจริงๆ

ฟังคนที่เดินผ่านไปอธิบาย

เจียงเว่ยตงพูดขึ้นด้วยสีหน้าภูมิใจ

“ว้าว!”

ระหว่างที่ผู้คนกำลังคุยกัน อยู่ๆก็มีเสียงตะโกนขึ้นดังลั่น

ผู้คนร้องขึ้นพร้อมกัน

แล้วทุกคนก็หันไปมองคนสองสามคนที่เพิ่งมาใหม่

“คนรวยอันดับหนึ่งจากเจียงเป่ย คุณลี่จื่อเหนียน โอ้โห!”

ผู้คนมองอย่างเคารพนับถือ ตะลึงไปกันหมด

“พ่อ ตกลงวันนี้นี่มันงานอะไรกันคะ? นักธุรกิจใหญ่มากันหมดเลย!”

เจียงหรานหรานก็ตะลึงนิ่งไปแล้วเหมือนกัน

ยังไงเจียงเว่ยตงก็เป็นคนวงใน แน่นอนว่าก็ต้องรู้สถานการณ์

“เหอะๆ นอกจากคุณชายเฉินคนนั้นของเมืองจินหลิง ยังจะมีใครที่มีหน้ามีตามากขนาดนี้อีก อำนาจของบรรพบุรุษคุณชายเฉินช่างลึกลับ แน่นอนว่าคอนเนคชั่นก็ต้องมีมาก!”

เจียงเว่ยตงพูดอย่างภูมิใจในตัวเอง

“อะไรนะคะ? คุณชายเฉิน? ที่แท้วันนี้ก็คือวันกิดของคุณชายเฉิน?”

เจียงหรานหรานถามขึ้นด้วยความตกใจ

แล้วคำพูดนี้ก็แพร่ไปอย่างรวดเร็ว

คนจำนวนไม่น้อยประหลาดใจจนส่งเสียงร้องออกมา “ที่แท้ก็คือวันเกิดของคุณชายเฉินนี่เอง! อย่างนั้นก็ไม่แปลกใจเลย ไม่อย่างนั้นใครจะมาหมู่บ้านเสี่ยวเฉวียน เมืองบ้านนอกที่ยากจนแบบนี้กัน!”

“จริงสิ พูดถึงคุณชายเฉิน ทำไมบนอินเทอร์เน็ตถึงไม่มีข่าวอะไรของเขาบ้างเลยล่ะ?”

มีคนถามขึ้นอย่างสงสัย

“นี่ยังต้องให้บอกอีกเหรอ ได้ยินมาว่าคุณชายเฉินเป็นคนที่สมถะมาก!”

“ก็ใช่น่ะสิ ตอนนี้คนที่รู้ว่าคุณชายเฉินหน้าตาเป็นยังไง น้อยเสียยิ่งกว่าน้อย !”

ผู้คนอภิปรายขึ้นมาพร้อมกัน

“วันนี้เป็นวันเกิดของคุณชายเฉินคนนั้นจริงๆด้วย ฉันเดาไว้ไม่ผิด!”