ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 317

บทที่317 ตัดขาดเยื่อใย

“คนกลุ่มนี้……เป็นคนของคุณชายหลง？”

อีกด้านหนึ่งของวิดีโอ เป็นในห้องที่อยู่ในหมู่บ้านหนึ่ง

และในห้องนั่นก็มีคนคนเสื้อดำสี่ถึงห้าคนที่ถูกมัดไว้

ทั้งหมดต่างก็ถูกทุบตีจนหน้าบวมผิวช้ำไปหมด และมีคนของเฉินเกอเฝ้าอยู่

เห็นได้ชัดว่าประธานหลิวรู้จักกับคนพวกนี้ และพวกเขานั้นก็เป็นคนของหลงเช่าหยุน

“ประธานหลิว คนอย่างหลงเช่าหยุนน่ะมันเลวทราม มันกลัวว่าคุณจะตุกติก จึงสั่งให้คนของมันไปจับตัวลูกสาวคุณเมื่อเย็นวันนี้ เหอะๆ แต่โชคดี ที่พวกเราไปถึงซะก่อน！”

หลี่เจิ้นกั๋วกล่าว

ประธานหลิวจึงรู้แจ้งกระจ่างทันที

“ไอ้หลงเช่าหยุนตัวดี ฉันเกือบจะโดนคุณเล่นแล้ว！คุณชายเฉิน ฉันทำผิดต่อคุณฉันขอโทษ！”

ประธานหลิวโค้งคำนับและกล่าวขอโทษ

นั่นสิ ตอนนี้ไม่ว่ายังไง คุณชายเฉินก็ถือว่าได้ช่วยลูกสาวของเขาไว้ และตัวตนของหลงเช่าหยุน ตัวเขาเองก็รู้ดีที่สุด เพื่อที่จะบรรลุเป้าหมาย เขาสามารถทำได้ทุกวิถีทาง

แล้วถ้าลูกสาวตกไปในกำมือของเขา และตัวเองไม่ทำตามที่เขาบอกล่ะก็ แน่นอนว่าต้องเกิดเรื่องแน่

ดังนั้น ในขณะที่ประธานหลิวเสียใจและกลัวอยู่นั้น เขาก็มีความรู้สึกผิดและขอบคุณต่อคุณชายเฉิน

ยิ่งไปกว่านั้น น้ำเสียงของเขาลดลงทันที และแสร้งทำเป็นลึกลับแล้วพูดว่า：“คุณชายเฉิน ที่ฉันมีคลิปบันทึกเสียงอยู่อันหนึ่ง ฉันเชื่อว่าคุณจะสนใจมาก！”

เฉินเกอและหลี่เจิ้นกั๋วมองหน้าซึ่งกันและกัน และพยักหน้าทันที และให้ประธานหลิวเอาคลิปเสียงที่บันทึกไว้ออกมา……

สำหรับเรื่องที่สร้างกระแสนี้ ถือว่าเฉินเกอไม่จำเป็นต้องกังวลอีกต่อไป

และประทานหลิวท่านนี้ก็เข้าใจแล้วว่าควรจะทำอย่างไร

สำหรับหลงเช่าหยุนนั้น แน่นอนว่าเฉินเกอจะรับมือกับมัน

และในเวลานี้เอง จู่ ๆเฉินเกอก็ได้รับสายโทรศัพท์สายหนึ่ง และเมื่อมองดู เห็นว่าจ้าวถงถงเป็นคนโทรเข้ามา

จ้าวถงถงและฉินหยาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน จะว่าไป เขาและจ้าวถงถงก็ไม่ได้เจอกันมาระยะหนึ่งแล้ว

อาจเป็นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างฉินหยาและเขาในวันนี้

และวันนี้ฉินหยาต้องเข้าใจตัวเองผิดแน่

ทันทีที่รับสาย

ก็มีเสียงที่ไม่พอใจของจ้าวถงถงดังขึ้น：

“เฉินเกอ คุณหมายความว่าอย่างไร？คุณทำอะไรกับเสี่ยวหยา？หลังจากที่เธอกลับมาก็ร้องไห้ไม่หยุด และเดิมทีวันนี้เป็นวันที่มีความสุขวันหนึ่ง เสี่ยวหยาได้ที่หนึ่งในภาคเรียนนี้ และยังได้รับรางวัลโควต้านักเรียนดีเด่น พวกเราจะจัดงานฉลองให้กับเธอ แต่ผลสุดท้ายกลับกลายเป็นแบบนี้！”

“เกิดเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อย และฉันก็ไม่ทันได้อธิบายกับเธอ！”

เฉินเกอกล่าวอย่างเบาๆ

เดิมที เฉินเกอยังคงสนใจเกี่ยวกับความคิดเห็นของฉินหยา เพราะว่าฉินหยาเป็นเพื่อนของตนเอง

และเฉินเกอก็อยากอธิบายกับเธอให้ชัดเจน

เพราะพูดตามหลักตอนนี้ มันก็ไม่ยากที่จะอธิบายกับเธอแล้ว

เพียงแต่ว่า ตอนที่เฉินเกอเห็นฉินหยากำลังทานข้าวกับศัตรูของตนเองอยู่

ในใจของเขาก็มีความรู้สึกโกรธที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้

นั่นสิ ตนเองนับฉินหยาเป็นเพื่อนคนหนึ่ง

แต่ต่อจากนี้ฉินหยาจะอยู่กับหลงเช่าหยุน และตอนนี้ ก็เห็นได้ชัดว่าฉินหยาได้เริ่มลองอยู่กับหลงเช่าหยุนแล้ว

พวกเขาสองคนคู่กัน

แล้วตัวเองยังมีอะไรน่าอธิบายอีกล่ะ！

“เข้าใจผิดอะไร？ฉันถามเธอ เธอก็ไม่ตอบ มาถามคุณ คุณก็พูดตะกุกตะกัก มีเรื่องเข้าใจผิดก็มาอธิบายให้ชัดเจนสิ ตอนนี้พวกเราอยู่ที่บ้านของเสี่ยวหยา！”

แม้ว่าจ้าวถงถงรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเฉินเกอกับซูมู่หาน และฉินหยา

แต่ว่า ตอนนี้คนที่ทำให้ฉินหยาเศร้าเสียใจ ยังคงเป็นเฉินเกอ

ในฐานะที่เป็นเพื่อนที่ดีของเธอ แน่นอนว่าเธอไม่สามารถทนดูได้

ไม่เช่นนั้นเธอก็คงไม่แอบออกมาแล้วโทรศัพท์หาเฉินเกอ

“ฉันไม่ไปแล้วแหละ！”

เฉินเกอพูดเบาๆ

ยังจะไปพัวพันอะไรต่อไปอีกล่ะ

ก่อนหน้านี้เป็นเพราะหยางเสว่ ตนเองเลยมีเรื่องกับคนของตระกูลหลง

และตอนนี้ก็เป็นฉินหยา

โดยเฉพาะฉินหยา ที่กั้นอยู่ตรงกลาง ทำให้เฉินเกอรู้สึกอึดอัดใจมาก

“อะไรคือคุณไม่มาแล้ว ฉันรู้ ว่าคุณมีซูมู่หานแล้ว แต่ได้โปรด แม้ว่าคุณจะไม่อยากเป็นเพื่อนกับเสี่ยวหยาแล้วก็ตาม แต่คุณช่วยอธิบายให้ชัดเจนกับเสี่ยวหยาได้ไหม！จะว่าไป ทั้งหมดก็เพราะเรื่องเข้าใจผิด ถ้าไม่ใช่เพราะคุณส่งกำไลหยกนั้นให้ มันจะทำให้ฉินหยามีความรู้สึกต่อคุณได้อย่างไร จนตกหลุมรักคุณ และฉันเข้าใจ ตอนนี้คุณเป็นคุณชายเฉิน คุณสุดยอดมาก แต่คุณเล่นความรู้สึกของใครบางคนแบบนี้ คุณว่ามันสมควรไหม？”

จ้าวถงถงกล่าวอย่างกังวล

“ฉันไม่ได้เล่น！”

เฉินเกอกล่าว

แต่คำพูดเหล่านี้ ก็พูดเข้าไปในใจของเฉินเกอแล้ว

นั่นน่ะสิ จุดเริ่มต้นกับฉินหยา ก็เป็นเพราะเรื่องเข้าใจผิดบางอย่างไม่ใช่เหรอ