ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 319

บทที่ 319 ฉินหยาถูกลักพาตัว

คฤหาสน์ของตระกูลฉินหยา

ในขณะนี้ พี่น้องหญิงสาวกลุ่มหนึ่งกำลังร้องเพลงและดื่มกันอยู่ อย่างมีความสุข

ทุกคนต่างก็พยายามให้ฉินหยาลืมเรื่องไม่มีความสุขที่เกิดขึ้นกับเฉินเกอในวันนี้

ส่วนพ่อแม่ของฉินหยา ไปเยี่ยนจิงตั้งแต่เช้าของวันนี้แล้ว

ดังนั้นตอนดึก จ้าวถงถงพวกเธอไม่กลับไปแน่นอน เพื่อที่จะอยู่เป็นเพื่อนฉินหยา

“ถงถง ฉันไปห้องน้ำสักครู่ คุณไปกับฉันได้ไหม？”

ฉินหยากล่าว

“ได้สิ！”

จากนั้นหญิงสาวทั้งสองคนก็ไปเข้าห้องน้ำที่ชั้นบนด้วยกัน

แต่ผ่านไปไม่นาน

“กรี๊ดดดดด！”

จู่ ๆชั้นบนก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นมา

ทุกคนต่างก็ตกใจกันหมด

จึงวิ่งกันขึ้นไปดู

แต่เมื่อไปถึงห้องน้ำ ยังมีวี่แววของจ้าวถงถงและฉินหยาสักที่ไหนล่ะ

ก็เห็นหน้าต่างของห้องน้ำถูกเปิดออก และพอดูไปที่ชั้นล่าง ก็ไม่มีวี่แววอะไร

“ถงถง เสี่ยวหยา？พวกคุณอย่าล้อเล่น พวกคุณอยู่ที่ไหนกัน？”

หญิงสาวหลายคนตะโกนเรียก

แต่หลังจากที่ค้นหากันอยู่นาน ก็มั่นใจว่าฉินหยาไม่ได้ล่อเล่น แต่หายไปจริง ๆ

ต่างก็กังวลจนแทบจะร้องไห้ออกมา

“ทำอย่างไรดี？”

“ยังจะทำอย่างไรล่ะ？รีบโทรศัพท์แจ้ง**สิ！”

……

“ปล่อยพวกเรานะ คุณเป็นใคร？”

ส่วนฉินหยาและจ้าวถงถง เมื่อกี้ตอนที่ไปห้องน้ำ ทันทีที่เข้าไปในห้องน้ำ ก็มีเงาดำปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเธอ ตามด้วยตีที่ไปด้านหลังของพวกเธอ จนเป็นลมและล้มลงไป

หลังจากที่ตื่นมาอีกครั้ง พวกเธอก็ถูกลักพาตัวมาที่แห่งนี้

ดูเหมือนว่าเป็นบ้านร้างที่อยู่ในถิ่นทุรกันดาร

จึงกล่าวด้วยความหวาดกลัวในขณะนี้

“ใช่ รีบปล่อยพวกเราเดี๋ยวนี้ จะบอกให้คุณนะ ฉินหยาของเรารู้จักคุณชายที่ร่ำรวยหลายคน ถ้าคุณไม่ปล่อยพวกเราไป คุณจบแน่！”

จ้าวถงถงกล่าว

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ฉันกลัวจังเลย ฉันรู้ คุณหนูฉินคุณเป็นคู่หมั้นของคุณชายหลง อีกอย่างได้ยินว่าหลงเช่าหยุนค่อนข้างรักคุณมาก อันที่จริงวันนี้ที่ฉันลักพาตัวพวกคุณมา ไม่ได้มีความหมายอย่างอื่น แค่อยากยืมตัวคุณหนูฉิน เพื่อให้ไอ้สารเลวอย่างหลงเช่าหยุนคืนเงินของฉันให้กับฉัน และหลังจากที่ได้เงิน ฉันจะรีบไปทันที และไม่ทำร้ายคุณหนูฉินเลยแม้แต่นิด！”

ซึ่งคนคนนี้ ก็คือโห๋ซานนั่นเอง

ผู้ชายคนนี้ เป็นคนที่ไม่มีกำไลไม่ยอมตื่นเช้า แต่ถ้าได้เงิน เรื่องอะไรก็ทำได้หมด

และในขณะนี้ ก็เป็นเพราะเรื่องเงิน จึงอยากจะข่มขู่หลงเช่าหยุน

เพราะไม่ถึงขั้นสุดท้าย เขาก็ไม่อยากฉีกหน้าให้ขาด และพูดเรื่องที่ตัวเองร่วมมือกับหลงเช่าหยุนเกือบจะทำให้โอหยางหรูถูกล่วงละเมิดออกมา

เพราะถ้าเช่นนั้น ตัวเองก็ทำให้ตระกูลเฉิน ตระกูลหลง และตระกูลโอหยางสามตระกูลขุ่นเคือง และได้ตายอย่างไม่มีที่ฝังศพแน่

เขาเป็นคนที่ฉลาดคนหนึ่ง

จึงมีความคิดนี้ขึ้นมา

“ฮ่าฮ่า คุณหนูฉิน คุณสวยงามมากจริง ๆ ฉันเชื่อว่า คุณชายหลงจะให้เงินฉันเพื่อคู่หมั้นที่สวยงามมากคนนี้ของเขาแน่นอน！”

โห๋ซานบีบไปที่คางของฉินหยา

“ฮึ ไม่เพียงแต่หลงเช่าหยุน ยังมีคุณชายใหญ่อีกคนหนึ่ง ถ้าเขารู้ว่าคุณลักพาตัวเสี่ยวหยา คุณตายแน่ และเขาก็คือคุณชายเฉินเฉินเกอแห่งจินหลิง！”

จ้าวถงถงพูดอีกครั้ง

“อะไรนะ？เฉินเกอ？”

ใบหน้าของโห๋ซานตึงเครียด

ถ้าไม่ใช่เพราะยั่วยุเฉินเกอ ตนเองก็ไม่ถึงขั้นต้องหลบซ่อนมาในถิ่นทุรกันดารแบบนี้

จริง ๆ อำนาจของตระกูลเฉินแห่งจินหลิง ไม่ควรประเมินต่ำไป

“ถงถง คุณหยุดพูดได้แล้ว ฉันกับคนนั้นเราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว！อีกอย่างเราสองคนก็ตัดขาดกันแล้ว เขาจะช่วยฉันอีกได้อย่างไร！”

ฉินหยามองไปที่จ้าวถงถงและกล่าว