ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 333

บทที่ 333 เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว

แล้วเฉินเกอล่ะ แสดงละครกับฉินหยาก็พอจะโอเคแล้ว

ส่วนฉินหยา คงจะถูกพ่อแม่ของหล่อนหลอกมา

เพราะฉะนั้นในขณะนั้น เฉินเกอจะแสดงละครต่อก็อึดอัดเหมือนกัน จึงหาข้ออ้างแล้วออกไป

“คุณพ่อคุณพ่อ เดี๋ยวผมไปส่งเขาก่อนนะครับ พวกคุณนั่งเลย!”

ฉินหยาควงแขนของเฉินเกอไว้ ทั้งสองเดินออกไปพร้อมกัน

ในตอนที่เดินมาถึงหน้าประตูโรงแรม

เฉินเกอพูดว่า “เอาโทรศัพท์มาคืนฉัน!”

เมื่อกี้ เฉินเกอจ้องแต่โทรศัพท์อยู่ตลอดเวลา เพื่อที่จะแสดงให้เห็นว่าทั้งสองสนิทสนมกัน ฉะนั้นตระกูลฉินจึงนำโทรศัพท์ของเฉินเกอมา

ให้เขาไม่ต้องเล่นโทรศัพท์แล้ว พูดคุยกับคนในล้านดีๆ

เฉินเกอก็ไม่ได้พูดอะไร

หลังจากนั้น ก็คือทานอาหารและพูดคุยกัน

ก็คงจะเรื่องประมาณนี้แหละ

“นายพูดน้ำเสียงอะไรของเนายเนี่ย!”

ฉินหยาควงแขนของเฉินเกอ แล้วนำโทรศัพท์ใส่ไปในมือของเขา

“ทำไมถึงปิดเครื่องฉันล่ะ?”

เฉินเกอไม่ได้พูดอะไร อยากจะดึงแขนออกมา

แต่ว่าฉินหยายังคงดึงไว้ไม่ปล่อย บนใบหน้าเต็มไปด้วยความดื้อรั้นและไม่ยอม

ถึงแม้จะพูดกับว่าหลังจากวันนี้แล้วจะไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับเฉินเกอแล้ว ต่อจากนี้จะเป็นเพียงเพื่อนธรรมดา แต่ว่า ฉินหยาจะพอใจและยอมได้ไงล่ะ!

ส่วนเฉินเกอ ก็ไม่อยากให้เรื่องไม่ชัดเจนแบบนี้ต่อไปแล้ว

ฉะนั้น ขณะนี้เขาแสดงออกอย่างเด็ดขาด

“ฉันไม่ปล่อย!”

ฉินหยาพูด

“เฉินเกอ!”

และในขณะนี้ จ้างๆ ก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้น เฉินเกอเงยหน้าขึ้นมอง ทั้งตัวของเขาสั่นไปหมด

“มู่หาน? เธอ...เธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

หัวใจของเฉินเกอตกลงไปในหลุมที่เย็น

พอเห็นมู่หาน แน่นอนว่าเขาก็ตกใจและดีใจ แต่ว่าสภาพในตอนนี้ ทำให้เฉินเกออึดอีกเล็กน้อย

“นายกำลังทำอะไรอยู่?”

ซูมู่หานใช่แรงหยิกฝ่ามือของตัวเอง เพียงแค่หวังว่าจะเจ็บปวด สามารถให้น้ำตาไหลลงมาในขณะนี้ได้

แล้วพวกซูเหมิงเหมิงล่ะ ก็มองเฉินเกอด้วยความโกรธ

ระหว่างทางพวกหล่อนยังปลอบใจซูมู่หานอยู่ ว่าเฉินเกอไม่ใช่คนแบบนั้น

ทำให้ซูมู่หานมีความมั่นใจต่อเฉินเกอ

ไม่ว่ายังไงแล้วปกที่เฉินเกอคุยโทรศัพท์กับซูมู่หาน พวกเพื่อนๆ ก็แอบฟังไปไม่น้อย ฟังเฉินเกอพูดแล้วก็ดูเป็นคนซื่อๆ ตรงๆ อยู่

ไม่ใช่พวกคุณชายที่เร่ร่อนไปทั้งแบบนั้น

แต่ว่าพอตอนนี้มาเห็น ตัวจริงแล้ว แม้กระทั่งพวกซูเหมิงเหมิงก็ตกใจมาก

เฉินเกอ เจ้าชู้ขนาดนี้เชียว!

“มู่หาน เธออย่าเข้าใจผิด!”

เฉินเกอรีบเก็บมือ

“ฉันได้ข่าวว่า วันนี้นายหมั้นกับคนอื่นแล้ว? ใช่เรื่องจริงไหม?”

ซูมู่หานถาม

“ไม่ใช่ เธอฟังฉันอธิบายนะ!”

เฉินเกอก็กระวนกระวายแล้ว ถ้าหากว่าเป็นเพราะเรื่องเล็กๆ แค่นี้มาทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเขากับมู่หาน งั้นเฉินเกอคงจะเสียใจมากๆ

“เธอก็คือซูมู่หาน?”

ส่วนฉินหยานั้น ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

ใช่แล้ว ซูมู่หานก็มาได้กะทันหันเกินไปแล้ว

อีกอย่างคือ ฉินหยามองสำรวจซูมู่หานตั้งแต่หัวจรดเท้า

สวยมากจริงๆ อีกอย่างบุคลิกก็ดีมาก