ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 345

บทที่345 วีไอพีชมวิว

“อืม ฉันคือเฉินเสี่ยว เขาเคยพูดถึงฉันให้เธอฟังสินะ?”

เฉินเสี่ยวยิ้มเล็กน้อยและพูด

ซูมู่หานนั้นตกใจมาก

เธอเคยได้ยินเฉินเกอพูดถึงจริง ๆ พี่สาวของเขาเฉินเสี่ยวดีกับเธอมาก อีกทั้งเธอยังเป็นคนสร้างบริษัทการค้าจินหลิงกรุ๊ปมากับมือ

เธอจึงรู้ได้ด้วยตัวเองว่าเฉินเสี่ยวฉันรวยมาก

แต่คิดไม่ถึงว่าเธอจะมีทั้งเงินและอิทธิพล

อีกทั้งยังสามารถปิดท้องฟ้าด้วยฝ่ามือเดียว

ดังนั้นซูมู่หานในตอนนี้จึงได้ประหม่า

เดิมทีเวลาเธออยู่กับเฉินเกอก็ไม่รู้สึกอะไร เพราะซูมู่หานไม่เคยใส่ใจเรื่องเงินของเฉินเกอ

เฉินเกอจะมีหรือไม่มีเงินก็ไม่เกี่ยวอะไรกับตัวเธอเลย

บวกกับความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ดีมาโดยตลอด

ดังนั้นต่อให้ซูมู่หานรู้ว่าเฉินเกอคือ คุณชายเฉิน แต่ก็ไม่เคยรู้สึกถึงความแตกต่างมากมาย

แต่ว่าตอนนี้ เมื่อเห็นพี่เฉินเสี่ยวแล้ว ซูมู่หานจึงรู้สึกได้ถึงแรงกดดันด้านความต่างที่เกิดขึ้น

“เคยเล่าค่ะ เขาบอกว่าคุณไปเป่ยเฟย!”

“อืม ๆ กลับมาเมื่อหลายวันก่อนล่ะ!”

เฉินเสี่ยวยิ้มเล็กน้อย

จากนั้น เมื่อหันกลับมาเธอตบหัวของหวงหยงหาว

“พี่สะใภ้ผมผิดไปแล้ว ผิดไปแล้วครับ!”

หวงหยงหาวกลัวจนหน้าซีดขาว

เฉินเสี่ยวนั้นหันไปมองรอยนิ้วมือบนใบหน้าของซูมู่หานอีกครั้ง

แล้วพูดขึ้นอย่างเยือกเย็น: “ใช่แล้ว ใครตบหน้าเธอเหรอ? ในเมื่อเธอเป็นแฟนของน้องชายฉัน ภายใต้สายตาของฉัน ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอต้องขาดทุน!”

“อ๊ะ? ฉะ...ฉันผิดไปแล้วค่ะ!”

หยางหัวลี่ ตกใจกลัวไม่น้อย

เดิมทีเข้าใจว่าพื้นเพของซูมู่หาน เป็นครอบครัวที่ทำธุรกิจเล็ก ๆ อยู่ที่จินหลง

ดังนั้น หยางหัวลี่ จึงกล้ากำเริบเสิบสานรังแกเธออยู่ฝ่ายเดียวเช่นนี้

แต่คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นน้องสะใภ้ของเฉินเสี่ยว อีกทั้งยังมี คุณชายเฉินแห่งจินหลิง ท่านนั้น เขาเป็นแฟนของซูมู่หานจริง ๆ

ถ้าหากบอกว่าไม่กลัวก็เรียกได้ว่าโกหกแล้วล่ะ

“เธอ?”

เฉินเสียวพูดอย่างเย็นชา “มู่หาน หล่อนตอบเธอทำไม ตบเธอกลับสิ!”

ซูมู่หานกัดริมฝีปาก เธอไม่ใช่คนก้าวร้าวแบบนั้น

แต่ก็แล้วแต่คนด้วย หยางหัวลี่ มีเรื่องกับเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าและรุนแรงขึ้นทุกครั้ง

เธอไม่เคยใจดีกับตัวเอง ดังนั้นเธอจึงไม่จำเป็นต้องแสดงความกรุณาต่อเธอ

เพียะ

ซูมู่หานง้างมือตบหน้าของ หยางหัวลี่ จน หยางหัวลี่ ต้องใช้มือกุมหน้าและร้องไห้ออกมาทันที

ส่วนเฉินเสี่ยวนั้น อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ซูมู่หานเล็กน้อย

จากนั้นปรายตามอง หยางหัวลี่ แล้วพูด “เธอไม่มีตามาหาเรื่องแฟนของน้องชายฉัน ไม่สั่งสอนเธอคงไม่ได้ แบบนี้แล้วกัน เธอดื่มเหล้าขอโทษก็แล้วกัน!”

“อ๊ะ? ขอบคุณค่ะ!”

หยางหัวลี่ พยักหน้าอย่างไม่รอช้า

“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก เธอฟังฉันพูดให้จบก่อน วิสกี้สิบขวดนี้ ฉันจะให้เธอกินรวดเดียวให้หมด!”

รอยยิ้มที่เยือกเย็น

ลูกน้องจับตัวของ หยางหัวลี่ เอาไว้

ซูมู่หานกะพริบตาเล็กน้อย

เรื่องนี้ถ้าจัดการไม่ดีล่ะก็ หมายถึงชีวิตคนเลยทีเดียว

ถึงแม้จะอยากสั่งสอน หยางหัวลี่ แต่ซูมู่หานยังไม่โหดร้ายได้ถึงจุดนั้น

แต่จะให้เกลี้ยกล่อม เฉินเสี่ยวทำให้คนอื่นรู้สึกว่าไม่มีข้อสงสัยใด ๆ อีก

ซูมู่หานยังค้นพบอีกว่า พี่เฉินเสี่ยวกับเฉินเกอนั้นมีบุคลิกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

พี่เฉินเสี่ยวเย่อหยิ่ง มีอำนาจ เด็ดขาดมาก ส่วนเฉินเกอเหรอ สุภาพเรียบร้อยมารยาทดี เงียบขรึมและถ่อมตัว

ดูเหมือนว่านี่คือสิ่งที่ควรจะเป็น

“มู่หาน หลังจากงานเลิก เธอกลับไปกับพี่ พี่มีเรื่องอยากคุยกับเธอ อีกอย่าง ไม่ต้องบอกเฉินเกอนะ พวกเราไปกันสองคน!”

เฉินเสี่ยวเริ่มเคี้ยวหมากฝรั่งอีกครั้งแล้วพูดอย่างเรียบเฉย

“ทราบแล้วค่ะพี่!”

ซูมู่หานพูด ไม่รู้ด้วยเหตุใด ในใจของเธอถึงเกิดรู้สึกกระวนกระวาย...