ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 359

เสียงครึกโครมในงานพิธี

ทั้งชั้นเรียนต่างอยู่ในความรู้สึกตื่นเต้นจนอธิบายไม่ถูก

เห็นได้ชัด อาจารย์ก็ได้ยินเช่นกัน ตอนนี้ ไม่มีใครพูดถึงเกียรติที่หลินเซิ่งหนานทำเพื่อห้อง พูดแต่เกียรติที่เหลียงเฟยทำ แม้แต่

อาจารย์ก็อาจมีชื่อเสียงด้วย

และบอกว่า งานพิธีบริจาคนี้จัดขึ้นตอนบ่ายโมง นักเรียนทุกคนในชั้นเรียนจะต้องไป!

ใช่สิ ในมหาลัยนี้ สามารถมีโอกาสอวดความงามของตัวเอง ก็มีแต่งานกีฬาในมหาลัยและงานพิธีอย่างนี้เท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้น รู้ว่างานในครั้งนี้ เป็นคนในชั้นเรียนที่จะได้รับเกียรติ ไม่ไปพึ่งบารมีได้ไง?

ไม่นาน หลังอาหารกลางวัน

นักศึกษาจากคณะวิชาต่างพากันเดินไปที่หอประชุมใหญ่

แต่เฉินเกอก็เดินตามทิศทางของชั้นเรียน

“พี่เฉิน ทำไมไม่ไป”

หวางเสี่ยวหัวถาม

“ฉันไม่ไปล่ะ!”

งานแบบนี้ เฉินเกอก็เข้าร่วมบ่อย ก็แค่นั้นแหละ อันที่จริงการบริจาคเงิน เป็นกิจกรรมทำบุญที่มาจากใจ

เฉินเกอได้ทำบุญนี้แล้ว เขาคิดว่าอย่างนี้ก็เพียงพอแล้ว

ก็ไม่อยากไปร่วมสนุกแล้ว

“ไม่นะ พี่เฉินดูเร็วๆ ดูเหมือนว่านางในฝันทั้งสองคนก็มาด้วย!"

ทันใดนั้นหวางเสี่ยวหัวก็ชี้ไปที่ทางเข้าหอประชุม

แน่นอน เฉินเกอมองเห็นฟางเจี่่ยนนัน

“ไปเถอะ บริจาคหรือไม่บริจาค พวกเราก็ไปดูด้วยกัน เพื่อนร่วมชั้น 3 ไปกันหมด เราสองคนไม่ไป คงไม่ค่อยดี!”

หวางเสี่ยวหัวพูด

“อืมอืม ตกลง!”

เฉินเกอส่ายหัวอย่างจนปัญญา

อันที่จริง มันก็ดูไม่ดีที่จะทำแตกต่างกันเกินไป เพราะยังต้องใช้เวลาอยู่กับเพื่อนร่วมชั้นที่นี่อีก

ดังนั้นเฉินเกอและหวางเสี่ยวหัวก็เข้าไปด้วยกัน

ฟางเจี่่ยนนันกับนางในฝันทั้งสองทำตัวเรียบง่าย นั่งอยู่ในแถวสุดท้าย

แต่เห็นได้ชัดว่าแถวที่พวกเธอนั่ง ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้

เพราะยืนดีกว่า ที่ต้องไปนั่งข้างๆพวกเธอ

“ไม่มีที่นั่งแล้ว!”

หวางเสี่ยวหัวเกาหัวของเขา

“ตรงนี้มี!”

เฉินเกอมองไปที่ตำแหน่งของฟางเจี่่ยนนัน และเดินไปทันที

“สาวงามทั้งสอง ข้างๆมีคนนั่งหรือยัง?”

เฉินเกอถามด้วยรอยยิ้ม

สำหรับฟางเจี่่ยนนัน และฟางหยี ทั้งคู่ไม่มีใครพูด ราวกับว่าพวกเขาไม่ได้ยินคำพูดของเฉินเกอ การแสดงออกของพวกเขาดู

เย่อหยิ่งเย็นชามาก มองไปข้างหน้า

หวางเสี่ยวหัวดึงแขนของเฉินเกอด้วยความกังวล

เพื่อบอกเฉินเกอว่าอย่านั่งที่นี่ ถ้าคุณทำให้พวกเธอขุ่นเคือง มันจะอยู่ลำบาก

แต่เฉินเกอยิ้มอย่างไม่แยแส ดึงหวางเสี่ยวหัวให้นั่งลงจากด้านข้าง

ฟางเจี่่ยนนัน ขมวดคิ้ว

และเมื่อทุกคนมาพร้อมแล้ว

การประชุมได้เริ่มขึ้น

ในช่วงแรกเป็นผู้นำมหาลัยกล่าวก่อน จากนั้นก็ตัวแทนนักศึกษาและอื่น ๆ

ในตอนท้าย ได้มีการประกาศรายชื่อผู้บริจาคดีเด่น

เฉพาะผู้ที่บริจาคมากกว่าหนึ่งร้อยเท่านั้นที่จะได้รับแจ้ง

การจัดอันดับ ไม่ได้เรียงลำดับจากจำนวนบริจาค

อ่านไปเรื่อยๆ

ในบางครั้งมีบริจาคหนึ่งพันหยวน และจะมีเสียงโห่ดังเล็กน้อย

สำหรับผู้ที่มากกว่าสามพัน เสียงโห่ก็จะดังมากขึ้น

และเฉินเกอที่อยู่ด้านล่าง ก็ได้ยินชื่อของหูฮุ่ยหมินและเฉินจุนเหวิน

สองคนบริจาคเงินคนละหกพันหยวน

มันทำให้เกิดเสียงครึกโครม

“ตามการคำนวณของเรา มีคนในคณะวิชาที่บริจาคเงินมากกว่าหกพันหยวนเรา มีทั้งหมด12คน ได้จัดทำการคำนวณแยก

ต่างหากจากนั้น เราจะเชิญนักศึกษาที่บริจาคมากกว่าหกพันหยวนขึ้นเวที มารับใบประกาศนียบัตรของเรา!”

พิธีกรอ่าน “เฉินจุนเหวินหูฮุ่ยหมินเชิญขึ้นเวทีก่อน!”

หลังจากนั้น ก็มีการปรบมือที่ดังมาก เฉินจุนเหวินกับหูฮุ่ยหมินก็เดินขึ้นไปบนเวที