ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 615

บทที่ 615 ความทุกข์ในใจ

เฉินเกอเชี่ยวชาญในการอ่านใจคน

ขอเพียงคนที่มีศิลต่ำกว่าตัวเองมากๆ เพียงแค่พริบตาเดียวเฉินเกอก็จะรู้ได้ว่าในใจเขาคิดอะไรอยู่

และเมื่อกี้ที่เจอกับเมิ่งซีอันที่จริงเฉินเกอก็รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว

และคนที่จิตใจอำมหิตอย่างหยางเยี่ยน บ้ามากจริงๆ ความอิจฉาริษยาในใจของผู้หญิงหากเกิดขึ้นแล้ว มันถึงกับเอาชีวิตคนเลยทีเดียว

เฉินเกอกลัวว่าเด็กสาวที่ชื่อเมิ่งซีอาจจะเกิดเรื่อง ดังนั้นจึงได้พาหม่าเสียวหนานไปตามหา

เนื่องจากเรื่องราวกระบวนการของเหตุการณ์นี้ง่ายมาก

ประมาณเมื่อสัปดาห์ก่อน ก็เป็นช่วงนี้หยางเยี่ยนออกไปเรียนรู้นอกสถานที

หยางเยี่ยนได้ไปหาเมิ่งซีที่บ้านเธอโดยตรง เรียกเธอออกมา

เพื่อจะให้เขาทำเรื่องให้หยางเยี่ยนเรื่องหนึ่ง

ก็คือให้เขาสะกดรอยตามหม่าเสี่ยวหนาน และคิดหาวิธีขโมยทุนการศึกษาของเธอ

จากนั้นก็สร้างเรื่องใส่ร้ายเธอ

ระหว่างนี้ เธอก็จะให้สามีของเธอช่วยเหลือเธออย่างลับๆ

หากเมิ่งซีตกลง ขโมยเงินสองแสน เงินทั้งหมดก็จะเป็นของเมิ่งซี มีเงินก้อนนี้แล้ว เมิ่งซีก็จะสามารถนำเงินไปเป็นค่ารักษาพยาบาลของแม่

เพราะครึ่งเดือนก่อนหน้านี้ แม้ของเมิ่งซีป่วยเป็นโรคร้ายแรง

ฐานนะทางบ้านเธอยากจน และเธอก็ไม่มีพ่อ

แต่เรื่องขโมยเงินแบบนี้ ไม่ว่ายังไงเมิ่งซีก็ไม่กล้าที่จะทำ

จนกระทั่งหยางเยี่ยนมาขู่เธออีกครั้ง หากไม่ทำ เธอจะทำทุกทาง เพื่อตัดทุนการศึกษาของเมิ่งซีถึงขั้นทำให้เมิ่งซีไม่สามารถไปสอบเอ็นทรานซ์

ประกาศนียบัตรของมัธยมปลายก็จะไม่ได้เช่นกัน

ความหวังสูงสุดของแม่ ก็คืออยากเห็นเมิ่งซีสอบเข้ามหาวิทยาลัย

เมิ่งซีกลัวมาก กลางคืนก็นอนไม่หลับ ทุกเวลาทุกนาที ได้ถามความรู้สึกผิดชอบชั่วดีท่ามกลางความสับสนในใจ

จนกระทั่งหยางเยี่ยนได้เริ่มดำเนินการสร้างสายสัมพันธ์ เตรียมการเพื่อจะทำให้เมิ่งซีออกจากโรงเรียนนั้น

เมิ่งซีจึงได้ยอมตกลงอย่างจำใจ

ช่วงเวลานั้น เมิ่งซีจึงได้เริ่มสะกดรอยตามหม่าเสี่ยวหนาน จนกระทั่งเธอกดเงินแล้ว จากนั้นในคืนคืนหนึ่ง เมิ่งซีก็ได้นำกุญแจสำรอง แอบเข้าไปในห้องบัญชี

และกล้องวงจรปิดนั้น ก็ได้ถูกครูหยางเยี่ยนจัดคนตัดสายไปนานแล้ว

จึงได้มีเรื่องที่หม่าเสี่ยวหนานขโมยเงินเกิดขึ้น

ตอนแรกที่เฉินเกอเห็นเมิ่งซีนั้น ภายในใจของเธอนั้นไม่ซับซ้อน

จะอ่านความคิดในใจเธอทั้งหมดนั้น ไม่ใช่เรื่องยากอะไร

ก็เป็นเพราะเห็นว่าเธอก็เป็นผู้เสียหายคนหนึ่ง และมันก็บังเอิญด้วย หนึ่งคือเฉินเกอนั้นก็จะมาช่วยตรวจสอบความจริงให้หม่าเสี่ยวหนาน

สองก็คือมาช่วยเธอ

หากเธอนำเงินสองแสนนี้ไปจ่ายค่ารักษาพยาบาล เธอก็จะไม่สามารถที่จะสอบเอ็น อาจจะต้องไปติดคุกติดตะราง ชีวิตของเธอก็จะถูกทำลายไปแบบนี้ แม่ของเธอก็ต้องตายทั้งเป็น บ้านแตกสาแหลกขาด

ดังนั้นเฉินเกอรู้สึกว่าหยางเยี่ยนนั้นช่างโหดร้ายเกินไป

ขณะนั้นที่อยู่ในห้องครูใหญ่ เฉินกอมีความคิดที่อยากจะตีเธอให้ตาย

หลังจากที่ฟังเฉินเกอพูด

หม่าเสี่ยวหนานกลัวจนเอามือกุมปากตัวเอง

เธอเชื่อสิ่งที่เฉินเกอเล่าทั้งหมด เพียงแต่ไม่กล้าเชื่อ ถึงแม้หยางเยี่ยน ต้องการเล่นงานตัวเอง แต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้มั้ง?

ใจคนน่ากลัวมาก ทำให้หม่าเสี่ยวหนานสั่นไปทั้งตัว

“แล้วเมิ่งซีล่ะ? หากเป็นเรื่องจริง อนาคตของเมิ่งซีก็จะถูกทำลาย เธอขยันเพียงนี้!”

หม่าเสี่ยวหนานถามด้วยความเป็นห่วง

“ตอนนี้ยังไม่สาย แต่ผมเดาว่า หยางเยี่ยนก็น่าจะจัดคนมาคอยจับตามองเมิ่งซีดังนั้นเราต้องไปให้เร็วกว่าพวกเขา!”

เฉินเกอขับรถเร็วมาก

ไม่นานนัก ก็ได้มาชุมชนเล็กๆชุมชนหนึ่งในชานเมืองจินหลิง

มองไกลๆ เห็นหน้าประตูบ้านของเมิ่งซี

เมิ่งซีกำลังถือปิ่นโต ดูก็รู้ว่าเพิ่งจะทำกับข้าวเสร็จ เตรียมตัวจะส่งไปให้แม่ เธอกำลังจะล็อกประตู

เพียงแต่วเวลานี้ รถเก๋งสีดำสองคันได้จอดลงเสียก่อน

ชายร่างใหญ่ห้าหกคนลงจากรถ พวกเขาห้าหกคน ไว้ผมสกินเฮด ในคอได้ใส่สร้อยคอทองคำไว้ แถมยังหนีบกระเป๋าไว้ใต้รักแร้ ทุกคนต่างคีบบุหรี่ไว้ในมือ ขวางเมิ่งซีเอาไว้

“สาวน้อย รีบร้อนไปส่งข้าวขนาดนี้เลยเหรอ?”

หัวหน้าชายร่างใหญ่หัวเราะเยาะ

“ทำไม.......ถึงเป็นพวกคุณอีก ฉันก็ได้ทำตามที่พวกคุณสั่งแล้ว ทำไมยังมาตอแยฉันอีก?”

เมิ่งซีกลัวจนถอยหลังไปหนึ่งก้าว ถือปิ่นโตอย่างแน่นๆ

แฮ่ๆ ไม่ต้องกลัว ที่จริงพวกเรามา ไม่มีอะไรหรอก สิ่งสำคัญคือ จะมาเตือนเธอห้ามแพร่งพรายเรื่องนั้นออกไปเด็ดขาด คิดไปคิดมา พวกเราจึงคิดได้วิธีหนึ่ง นั่นก็คือ จะถ่ายคลิปของเธอไว้ ขอเพียงเธอไม่พูด คลิปนี้ก็จะถูกเก็บไว้ในแฟลชไดร์อย่างดี ถ้าเกิดวันหนึ่งเธอเกิดพูดมันออกมา คลิปนี้ ก็จะถูกปล่อยลงบนโซเชียล เธอก็จะดังไปทั้งประเทศ

ชายร่างใหญ่หัวเราะเสียงดัง