ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 631

บทที่ 631 ทุกอย่างพร้อมแล้ว

“เฉินเกอ อิ่มแล้วหรือยัง?

งานเลี้ยงวันเกิดในถัดมา ดูเหมือนจะเร่งรีบอย่างยิ่ง

เหตุผลหลักๆ ก็คือหลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ใครก็ต่างไม่กล้าพูดขึ้นมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหวางกุ้ยฟางที่ตอนนี้กำลังหุบปากอยู่อย่างว่าง่ายแล้ว

"อิ่มแล้ว! "

หลังจากออกมาจากประตู เฉินหนานกลับหยุดตัวเองลง

"แม่ของฉันอยากให้ฉันถามนาย เฉินเกอนายทำงานอะไรหรือ? "

เฉินหนานเอ่ยถามเบาๆ

เธอเองก็อยากรู้เช่นกัน

นั้นเมื่อท่าทีที่ของประธานหวางหัว ที่มีต่อ เฉินเกอนั้นทุกคนต่างก็เห็นหมดแล้ว

"ฉัน? ฉันเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าทำอะไรกันแน่! "

“อุ๊ป!”

เฉินหนานกลับหัวเราะขึ้นมา

เธอพบว่าเฉินเกอนั้นลึกลับมากขึ้นเรื่อย ๆ

"นาย....คงไม่ใช่ตำนานของจินหลิง คุณชายเฉินแห่งจินหลิงผู้ลึกลับคนนั้นใช่ไหม?”

เฉินหนานถามเบาๆ อีกครั้ง

ส่วนหวางกุ้ยฟางและพวกที่เหลือทั้งหมดยืนอยู่ข้างหลัง เฉินหนาน ในขณะนี้ทุกคนกำลังกลั้นหายใจและมองไปที่เฉินเกอ

พวกเธอกำลังรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

เฉินเกอยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัว

“ใช่หรือไม่มันไม่สำคัญ เพื่อนนักเรียนเฉินหนาน อันที่จริงตลอดมา ฉันอยากให้เธอช่วยฉันเรื่องหนึ่ง ไม่รู้ว่าเธอมองฉันเป็นเพื่อนเสมอหรือไม่? "

เฉินเกอมองไปที่เฉินหนานอย่างจริงจัง

เขารู้สึกว่าเวลามาถึงแล้ว จากสายตาที่เฉินหนานมองมาที่ตน เฉินเกอสามารถพบมันได้อย่างง่ายดาย

หญิงสาวคนนี้ดูเหมือนจะพัฒนาความรู้สึกอื่นๆ ให้กับตัวเองบ้างแล้ว

หากพัฒนาไปไกลกว่านี้ ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เฉินเกออาจจะทำร้ายหญิงสาวคนนี้เข้า

"วิกฤตของตระกูลเฉินของพวกเธอ ในไม่ช้าจะได้รับส่วนแบ่งการจัดหาเงินทุน ในเวลานั้น เพื่อนนักเรียนเฉินหนานคุณจะไม่ต้องมีความกังวลมากมายอีกต่อไป และสามารถทำในสิ่งที่เธอรักได้แล้ว!”

เฉินเกอเอ่ย

หวางกุ้ยฟางและพวกสูดหายใจเข้าลึก ๆ

หากเป็นในชั่วโมงที่แล้ว เฉินเกอพูดแบบนี้ หวางกุ้ยฟางคงคิดว่ามันเป็นเรื่องโกหกแน่

แต่ตอนนี้ จริงจนไม่มีทางจะจริงไปกว่านี้ได้อีก

"แน่นอนว่าฉันคบนายเป็นเพื่อน ตั้งแต่วินาทีที่นายช่วยฉัน ฉันก็ถือว่านายเป็นเพื่อนที่ดีของฉันแล้ว เพื่อนที่ดีที่เต็มไปด้วยความลับมากมาย ตอนนี้นายยังมาช่วยครอบครัวของเรา หากมีโอกาส ฉันหวังว่าฉันจะทำอะไรให้ได้บ้างฉันหวังว่าอย่างนั้น! "

สามคำสุดท้ายของ เฉินหนานเอ่ยอย่างหนักแน่นอย่างยิ่ง

เป็นเพราะก่อนหน้านี้ความรู้สึกที่มีต่อเฉินเกอมันเป็นเพียงความรู้สึกขอบคุณ ยังไม่เป็นความรู้สึกในแง่มุมแบบนั้น

แต่ตอนนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อครู่นี้ เฉินหนานได้เห็นท่าทางอันเป็นเอกลักษณ์ของเฉินเกอแล้ว

เธอถูกดึงดูดเข้าให้ เธอหลงใหลในความลึกลับและบรรยากาศอันทรงพลังของชายหนุ่ม

ขอแค่เฉินเกอมีความสุข เธอย่อมหวังว่าตนจะสามารถทำอะไรบางอย่างได้บ้างเพื่อเขา

ยิ่งไปกว่านั้น การก้าวเข้าไปอีกขั้น ก็เป็นความหวังของ เฉินหนานเช่นกัน

เมื่อเฉินเกอเห็นเธอตอบรับด้วยอย่างจริงใจ

ในใจก็ตื่นเต้นขึ้นมา

“แต่ว่า เธอต้องสัญญากับฉันอย่างหนึ่ง! ” เฉินหนานเอ่ยขึ้น

“ว่ามา!”

"หลังจากที่ฉันช่วยนายแล้ว นายจะต้องบอกตัวตนที่แท้จริงของนายมา ฉันไม่อยากให้นายปิดบังตัวตนกับฉัน ได้ไหม?”

เฉินหนานมองไปที่เฉินเกอและพูดด้วยรอยยิ้ม

"ได้! "

เฉินเกอตอบรับอย่างมีความสุข

หลังจากที่เฉินเกอแสดงความต้องการหยดเลือดจากนิ้วมือของ เฉินหนาน เฉินหนานและ หวางกุ้ยฟางก็งงงวยเป็นอย่างมาก

แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไร

จากนั้นเธอจึงมอบเลือดหนึ่งหยดให้กับเฉินเกอ

ในขณะที่ทุกคนต่างก็กำลังรอคอยคำอธิบายของเฉินเกอถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้

เฉินเกอเองก็ไม่ลีลาเช่นกัน

จากนั้น เขาก็ยิ้มอย่างขมขื่น

และหยิบอุปกรณ์เครื่องใช้ชิ้นเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋า

จากนั้นจึงกดลงไปเบาๆ

บี๊บบี๊บ!

เสียงร้องดังขึ้นเบาๆ สองครั้ง

จากนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงหึ่งดังมาจากด้านบนของอาคาร

ดูเหมือนว่า.....มันจะเหมือนกับเสียงของเฮลิคอปเตอร์

จากนั้น