ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 651

บทที่651 ไปยังเมืองเก่า

ได้ฟังคำบรรยายของท่านอาจารย์หนิงหย่วนแล้ว เฉินเกอเองจะคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจอยู่ดี

แต่เหมือนกับมีเสียงๆหนึ่งที่บอกกับตัวเองว่าบุปผาผีราวกับดึงความลับอะไรบางอย่างอยู่

แต่ความสงสัยที่อยู่ภายในใจเหล่านี้ เฉินเกอกลับไม่ได้ตั้งใจที่จะบอกกับท่านอาจารย์หนิงหย่วนทั้งหมด

และท่านอาจารย์หนิงหย่วนเป็นผู้ที่มีนิสัยดีและมีจิตใจที่งดงาม

ตอนนี้ เขาได้หลุดพ้นจากความที่ยังไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ในตอนปีนั้นแล้ว วางความอาฆาตแค้นที่อยู่ในใจลงไปได้แล้ว

ตั้งใจที่จะหันมาเข้าทางศาสนา

เขารู้สึกเลื่อมใสในเรื่องที่เฉินเกอช่วยชีวิตเด็กทารกกว่าร้อยคนยิ่งนัก ดังนั้น คำถามใดๆของเฉินเกอก็ตาม เขาจึงจำเป็นต้องตอบ

แม้กระทั่งตอนสุดท้าย ที่เขาตัดสินใจเขียนจดหมายฉบับหนึ่งขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อแนะนำให้เฉินเกอได้รับการต้อนรับจากตระกูลกู่อย่างราบรื่น!

เช่นนี้จะสามารถทำให้เฉินเกอลดความวุ่นวายที่ไม่จำเป็นไปได้มาก

เนื่องจากสาเหตุที่ท่านอาจารย์หนิงหย่วนเป็นที่เคารพในฐานะที่เป็นอาจารย์ แม้ว่าติดต่อกับตระกูลกู่น้อยครั้งมาก แต่ก็นับว่าพอจะมีแหล่งที่มาได้บ้าง

ได้รับจดหมายของท่านอาจารย์หนิงหย่วนแล้ว เฉินเกอก็รู้สึกขอบคุณท่านอาจารย์หนิงหย่วนครั้งแล้วครั้งเล่า

แล้วเขาก็บอกลา

ระหว่างทางกลับ เฉินเกอก็ได้ประติดประต่อคำพูดของท่านอาจารย์หนิงหย่วนเข้าด้วยกัน ในใจนั้นกำลังจัดลำดับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงเร็วๆนี้ เนื่องจากเขารู้สึกว่าความสงสัยในช่วงนี้ช่างมากและซับซ้อนมากเกินไปแล้วจริงๆ

ทำให้สมองของเขานั้นแทบจะพังอยู่แล้ว

........

ตั้งแต่แรกเริ่ม มู่หานหายตัวไป ก็แน่ใจแล้วว่าทุกอย่างนั้นมาจากไท่หยางเหมิงผู้ลึกลับคนนั้น

การหายตัวไปของมู่หาน เหมือนกับการหายตัวไปอย่างลึกลับของคุณลุงรองในตอนนั้นอย่างไรอย่างนั้น

เป็นไท่หยางเหมิงที่แยกกันจับตัวของคุณลุงรองและซูมู่หานไปทีละครั้ง

เรื่องราวที่คลุมเครือไม่ชัดเจนทั้งหมดนี้ เริ่มต้นมาจากตรงจุดนี้

ไม่ต้องพูดถึงมู่หาน

บนร่างของคุณลุงรองเฉินผิงอันได้แบกรับคำทำนายที่พินาศย่อยยับของตระกูลเฉินเอาไว้ ในปีนั้นเขาคิดหาทุกวิถีทางเพื่อที่จะหาหยกแขวนอีกส่วนหนึ่งที่ตระกูลฟาง เพียงแต่ออกเดินทางไปได้เพียงแค่ครึ่งทางนั้น ก็ถูกไท่หยางเหมิงจับตัวไปเสียก่อน

ส่วนคุณปู่ ก็ถูกตระกูลเฉินทำนายพินาศย่อยยับเช่นกัน ดังนั้น จึงพาภาพสุริยันที่ใช้ชีวิตอยู่อย่างสันโดษในตอนนั้น หลบซ่อนตัวไว้

ภาพสุริยันกับไท่หยางเหมิงนั้นมีความสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงกันอย่างซับซ้อนยิ่งนัก

ส่วนตัวเขาเอง

กลับเป็นคำทำนายแห่งความตาย

ตัวเองจะถูกแบ่งชิ้นส่วนศพ ซึ่งตรงไปตามคำทำนายอันพินาศย่อยยับของตระกูลเฉิน

เวลานี้ ยังมีอีกหนึ่งคนที่ยังไม่ปรากฏเปิดเผยโฉมหน้าออกมา แต่กลับเป็นบุคคลลึกลับที่ยื่นมือออกมาช่วยอยู่หลายครั้ง!

เขาพาตัวเองไปหาโลงศพขนาดยาว จนสุดท้ายแล้วก็พบว่ามีเทพเจ้าที่เหมือนกับตัวเองอยู่ด้วย และจากนั้นก็นำทางไปอย่างต่อเนื่อง ให้ตัวเองไปตามหาผู้หญิงชุดขาว

เขากำลังบอกตัวเอง ว่าจะสามารถช่วยตัวเองได้ หรือเป็นไปได้ว่าจะเป็นผู้หญิงชุดขาวและเทพเจ้าองค์นั้น?

ให้พวกเขาช่วยถอนคำทำนายความตายบนร่างกายของเขาอย่างนั้นหรือ?

ส่วนสุดท้ายแล้ว จะเป็นส่วนของการเชิญน้ำมนต์ และนี่กลัวว่าจะเป็นสิ่งที่ปกปิดความอัปยศอดสูสิ่งสุดท้ายของเรื่องราวที่คลุมเครือไม่ชัดเจนของไทยหยางเหมิงนี้แล้ว

เพียงแค่สามารถไปร่วมการเชิญน้ำมนต์ได้ ตัวเองก็สามารถที่จะได้รับรู้เรื่องราวที่ไม่รู้อีกมาก

แต่หลังจากที่ได้เข้าร่วมแล้ว เกรงว่าจะไม่สามารถกลับมาได้อีก

อีกทั้ง เฉินเกอเองจะต้องมีรายชื่อเข้าร่วมด้วยถึงจะสามารถเข้าร่วมได้

เรื่องราวทั้งหมดนำมาเชื่อมโยงกันแล้ว เฉินเกอพบว่า พวกเขาล้วนแต่ถูกเชื่อมโยงเอาไว้ด้วยกันอย่างแน่นหนา นั่นก็คือไทยหยางหมิงนั่นเอง!

คุณลุงรองและมู่หานหายตัวไป บุคคลลึกลับ ตระกูลเฉิน ภาพสุริยัน ตระกูลกู่ที่ปรากฏออกมาในตอนนี้ หยุนฉิงและยังมีจิ่วโล๋หวางที่ยังไม่เคยปรากฏเผยโฉมหน้ามาก่อนอีกด้วย และเรื่องที่เทพลงมาจุติในปีนั้น ใช่แล้ว ยังมีลุงฉินที่หายตัวไปอีกด้วย

ล้วนแต่เกี่ยวข้องกับไท่หยางเหมิงทั้งนั้น

เฉินเกอคิด แล้วอดที่จะพ่นลมหายใจยาวๆออกมาไม่ได้

เรื่องราวเหล่านี้ เป็นเหมือนเมฆดำกลุ่มก้อนหนึ่ง ที่ปกคลุม ครอบคุลม กดเฉินเกอเอาไว้ให้เขาหายใจไม่ออก

และยิ่งเหมือนกับตกลงไปในเหวลึกที่ไม่สามารถมองเห็นได้ ยิ่งหล่นลงไปก็ยิ่งลึก ยิ่งดิ้นรน ก็ยิ่งยากที่จะเข้าใจ!

แต่เฉินเกอก็ไม่ยอมแพ้ แม้จะต้องตายเขาก็จะไม่ยอมง่ายๆ

เขาต้องการหาคำตอบให้ครอบครัว ให้มู่หาน หรือแม้กระทั่งตัวเขาเอง!

ไท่หยางเหมิงนี้ เป็นเหมือนกับปากใหญ่ๆที่กำลังรอจะกลืนกินคนเข้าไป ดวงตาที่น่ากลัวกำลังจ้องมองเฉินเกอเดินเข้ามาในปากอย่างช้าๆ

แต่เฉินเกอไม่กลัว!

………

หลังจากนั้นสามวัน