ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 688

บทที่ 688 คำพูดไร้สาระ

สุ่ยเกินรีบวิ่งเข้าไปข้างในบ้านทันที ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป ก็มีปืนกระบอกหนึ่งจ่ออยู่ตรงหน้าผากของเขา

ซึ่งก็เป็นกลุ่มบอดี้การ์ดสวมชุดสูทสีดำ ที่กำลังจับสุ่ยเสียและคุณปู่สุ่ยเกินเดินออกมา

“อย่าขยับ ทุกคนอย่าขยับ ใครกล้าขยับฉันจะฆ่าทิ้งซะ！”

หัวหน้ากลุ่มวัยกลางคนพูดขึ้นมาอย่างเลือดเย็น

และในขณะเดียวกันตรงห้องเก็บฟืนก็มีบอดี้การ์ดอีกหลายสิบคนวิ่งพุ่งออกมา

แล้วปืนอันน่าเกรงขามก็จ่อไปยังทุกคน โดยเฉพาะเฉินเกอ

“คุณผู้หญิง คุณนี่ช่างรู้อย่างทะลุปรุโปร่งเสียจริง สุดท้ายเฉินเกอก็อยู่ที่นี่！คราวนี้ พวกเราได้ทำผลงานอันยิ่งใหญ่ซะแล้ว！”

ชายวัยกลางคนกล่าวด้วยความดีใจ

ในตอนนี้เองก็มีหญิงสาวคนหนึ่งค่อยๆเดินออกมาจากด้านในบ้าน

และข้างๆผู้หญิงคนนั้นก็มีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาอยู่เคียงข้าง ทั้งสองเดินเคียงกันมาพร้อมกับรอยยิ้มเย็นชาที่ริมฝีปาก

“พี่ต้วนเฟย ยังไงคุณก็เก่งกว่า ที่เพียงแค่เห็นศพบอดี้การ์ดของตระกูลซีเหมินของพวกเรา ก็สามารถทายได้แล้วว่าเป็นใคร พวกเรามาซุ่มโจมตีไม่คิดว่าจะได้เจอกับเฉินเกอจริงๆ ฮ่าๆๆ ฉันจะไปรายงานกับ ตระกูลกู่เดี๋ยวนี้ แค่นี้พวกเราก็จะได้รับผลประโยชน์มากมายแล้ว！”

และชายหญิงคู่นี้ก็ไม่ใช่ใครอื่น เขาก็คือนักสู้ของไป๋เสี่ยวเฟยในงานประลองชื่อว่าต้วนเฟย

ที่ในงานเลี้ยงวันนั้น ถูกตีพ่ายแพ้ไปต่อหน้าสาธารณชน และผู้หญิงคนนั้นก็คือซีเหมินหยู่แห่งตระกูลซีเหมิน

ดูท่าแล้วพวกเขาไม่เคยหยุดที่จะตามหาเฉินเกอเลย เพราะโดยปกติแล้วการเกิดเรื่องกับเหล่าบอดี้การ์ด ก็คงไม่ใช่เรื่องที่ทั้งสองจะต้องลงมือตรวจสอบเอง แต่ด้วยเหตุที่ลูกน้องได้รายงานเรื่องศพว่าการตายนั้นแสนจะสาหัสและรุนแรงมาก ราวกับเป็นการกระทำของยอดฝีมือ ดังนั้น

ต้วนเฟยที่รักษาอาการบาดเจ็บในบ้านซีเหมินจึงได้มาพร้อมกับซีเหมินหยู่

ดูจากสถานการณ์ ต้วนเฟยก็รู้แล้วว่าในเมืองไท่นอกจากตระกูลกู่ ก็ดูเหมือนจะไม่มีใครที่จะมีพลังแบบนี้อีก ถ้าเกิดจะมีก็คงจะเป็นเฉินเกอแน่นอน ดังนั้นเขาที่ไม่ได้แน่ใจมากถึงได้ทำการสอบถามจนหาบ้านของสุ่ยเกินจนเจอ แล้วถึงได้มาอยู่ในสถานการณ์นี้ได้

และคิดไม่ถึงว่าการคาดเดาของตัวเองจะถูกต้องด้วย ที่ว่าเฉินเกอแอบหนีมาอยู่ที่นี่！แล้วยังฆ่าเหล่าบอดี้การ์ดของตระกูลซีเหมินอีกด้วย

“ถ้าให้ผมพูดนะ ถ้าเกิดไม่ใช่สาวน้อยซีเหมินหยู่ที่ไหวตัวทัน จนรีบจัดการเรื่องซุ่มโจมตี ตอนนี้พวกเราจะมาอยู่ตรงนี้จับเฉินเกอได้อย่างง่ายดายขนาดนี้ได้ยังไงกัน！”

ต้วนเฟยส่ายหน้ายิ้มแห้งๆ

แล้วก็หันไปเหลือบมองเฉินเกอคนที่ทำตัวเองเสียหน้าอย่างเย็นชา

“คิดไม่ถึงสินะว่าคนฝีมือดีอย่างนายจะมาตกอยู่ในกำมือของพวกเรา ยิ่งกว่านั้นฉันรู้อยู่แล้วว่านายเป็นคนที่เก่งกาจ ดังนั้นฉันก็เลยได้เตรียมคนจำนวนมากให้ใช้ปืนมาจ่อใส่นาย ฉันแนะนำให้นายช่วยเอาจริงหน่อยแล้วกัน ไม่อย่างนั้นร่างนายจะกลายเป็นรูจำนวนมาก！”

ต้วนเฟยพูด

“น้องหยู่ สำหรับเรื่องของตระกูลกู่ อย่าเพิ่งรีบส่งข่าวเลย ตระกูลกู่ดูจะร้อนรนในการหาตัวเฉินเกอมาก แค่คิดดูก็รู้แล้วว่าเฉินเกอนั้นสำคัญต่อพวกเขามากขนาดไหน ถ้าเกิดส่งตัวให้ลูกน้องของตระกูลกู่ไปอย่างง่ายดาย พวกเราอาจจะไม่ได้อะไรตอบแทนเลยซึ่งทางเลือกที่ดีที่สุดก็คือต้องไปพบกับผู้นำของตระกูลกู่เท่านั้น ！แบบนี้พวกเราถึงจะสามารถทำข้อตกลงแลกเปลี่ยนกันได้ พอถึงเวลานั้นเราอาจจะได้ของลับของตระกูลกู่เป็นของตอบแทน เชื่อได้เลยว่ามันจะทำให้พลังของพวกเราก้าวหน้าขึ้นเป็นเท่าตัวแน่！”

“พอมองไปยังสนามประลอง ฉันต้วนเฟย ก็จะไม่มีคู่ต่อสู้คนไหนเอาชนะได้อีกต่อไป！”

ความปรารถนาอันแรงกล้าปรากฏขึ้นในดวงตาของต้วนเฟย

“พูดได้ถูกต้องเลยพี่ต้วนเฟย บ้านซีเหมินเราก็ยังสามารถที่จะขอสินทรัพย์ได้อีกด้วย ไม่แน่ก็อาจจะกลายเป็นตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดก็ได้ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว พี่ต้วนเฟย ยังดีที่พี่มีความเก่งกาจ ฉันชื่นชมพี่มากจริงๆ！”

ซีเหมินหยู่ดีใจจนหัวเราะออกมา

“ผมอยากจะถามว่าพวกคุณพูดพล่ามกันพอหรือยัง？พูดเยอะขนาดนี้ จนถึงตอนนี้พวกคุณก็ยังไม่ได้ส่งข่าวให้กับตระกูลกู่เรื่องที่จับผมได้ พวกคุณแน่ใจจริงๆหรอว่าจะใช้ของเล่นไม่กี่ชิ้นนี้มาจัดการผม？”เฉินเกอกวาดสายตาไปยังคนเหล่านี้ที่เล็งปืนมาที่เขา

เหล่าบอดี้การ์ดชุดดำที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา ดูแล้วไม่เหมือนกับผู้ใหญ่เอาซะเลย แต่กลับเหมือนเด็กที่กำลังเอาปืนฉีดน้ำมาจ่อใส่เขา จึงทำให้เฉินเกออยากจะหัวเราะแล้วหัวเราะอีก