ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 695

บทที่ 695 ในที่สุดก็สำเร็จแล้ว

ทางด้านของเฉินเกอเองก็สว่างและประกายแสงอย่างยิ่งใหญ่

การเปลี่ยนแปลงนี้ ทำให้เฉินผิงอันเองก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย

หยกแขวนที่อยู่ในอกของเสี่ยวเกอชิ้นนี้ไม่ธรรมดาเลย และไม่รู้เลยว่า มันมีพลังอำนาจมหาศาลที่น่ากลัวขนาดไหน ถึงทำได้ขนาดนี้ อีกอย่างหยกแขวนนี้อยู่ใกล้กับเสี่ยวเกอมากเกินเกินไป！

จากนั้นก็เห็น แสงที่เปล่งออกมาจากหยกแขวน ที่นำด้วยวิชาศุภรวิเศษของเฉินเกอ พุ่งสูงขึ้นไปเหนือท้องฟ้า

เหมือนลำแสง

ผ่านท้องฟ้าสู่ดิน

และรอบ ๆ มีลมพัดแรง และลมพายุพัดพาฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วทุกแห่ง

“ช่างเป็นพลังที่แข็งแกร่งเหลือเกิน！”

ลี่ป้าที่อยู่ด้านข้างได้เปิดหูเปิดตา และพูดด้วยความหวาดกลัว

จากนั้นไม่นาน แสงสีขาวนี้ก็ค่อยๆหดตัวลงช้า ๆ จนในที่สุด แสงมันก็กลับมาอยู่ที่ลานกว้างนี้อย่างช้า ๆ

และเฉินเกอในขณะนี้ ร่างกายของเขาแทบจะหลุดออก แล้วศีรษะของเขาก็เต็มไปด้วยเหงื่อ

เขาพยายามยืนขึ้นจากพื้น แล้วมองไปที่ซูโร่ซีที่สงบอยู่

ก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวแล้วพูดว่า：“ลี่ป้า เมื่อกี้ฉันพยายามใช้พลังวิชาศุภรวิเศษและยืมพลังของหยกแขวนไปสื่อสารอย่างที่สุดแล้ว แต่ว่า ดูแล้วเหมือนว่าจะไม่มีผลเลย？”

เฉินเกอมองไปที่ทุกคน

และกล่าวอย่างทำอะไรไม่ถูก

และถ้าหากว่าสำเร็จล่ะก็ ตอนนี้ซูโร่ซีก็น่าจะมีปฏิกิริยาบางอย่างแล้ว

แต่ว่า เมื่อเฉินเกอมองไปที่ทุกคน ก็พบว่าสายตาของทุกคน ต่างก็มองไปที่ด้านหลังของเขาด้วยความตกใจ

รวมทั้งคุณลุงที่เป็นคนใจเย็นมาโดยตลอด ก็มีสายตาที่แตกต่างออกไป และดวงตาของเขาก็เบิกกว้างและจ้องมองไปที่ด้านหลังด้วย

“เป็นอะไรเหรอ？”

เฉินเกอประหลาดใจ

“คุณชายเฉิน สำเร็จแล้ว！สำเร็จแล้ว！เธออยู่ที่ด้านหลังของคุณ และเธอก็คือพี่เซียนฟ้าจริงด้วย！”

ลี่ป้ากล่าวอย่างสั่นๆ

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเฉินเกอก็หันกลับไปมอง

ยิ่งไปกว่านั้นเปลือกตาของเขาก็กระตุกอย่างแรง

และก็มีหญิงสาวชุดขาว ลอยอยู่ต่อหน้าต่อตาของเขา

ใบหน้าของเธอเย็นชา แต่ว่า เธอสวยงามมาก สวยจนทำให้คนใจสั่น

ก่อนหน้านั้นตอนที่เห็นหยุนฉิงในโลงศพ ใบหน้าของพวกเธอทั้งสองคนนั้นคล้ายกันมาก แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไรพี่ชุดขาวตัวจริงคนนี้ กลับบริสุทธิ์มากขนาดนี้

และเมื่อเฉินเกอหันกลับไป รอยยิ้มที่ห่างหายไปนานก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของชุดขาว

รอยยิ้มนี้ ราวกับว่าสามารถสว่างไสวความรอดตายยังไงอย่างงั้น

ทำให้คนรู้สึกเหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ

และนี่ ก็เป็นรอยยิ้มที่มีให้กับเฉินเกอ หรือเทพเจ้าเท่านั้น

“ผ่านไปหลายล้านปีแล้ว ไม่คิดว่า เราจะมาเจอกันอีกครั้งด้วยวิธีแบบนี้！”

เธอยิ้ม และลอยไปที่ตรงหน้าของเฉินเกอ แล้วยกมือขึ้นมา สัมผัสไปที่ใบหน้าของเฉินเกอ

เอื้อก

เฉินเกอกลืนน้ำลายอย่างช่วยไม่ได้：“พี่ชุดขาว ฉัน……ฉันไม่ใช่สามีของคุณ ฉันชื่อเฉินเกอ ปีนี้อายุแค่25ปี！”

“ไว้วันหน้าคุณจำเรื่องราวในอดีตได้ คุณก็จะเข้าใจเอง！”

ชุดขาวกล่าว

“ฉันชื่อจื่อเยียน ฉันรู้ว่าตอนนี้คุณจำชื่อของฉันไม่ได้แล้วแน่นอน！”

โล๋จื่อเยียนกระซิบเบาๆ

“อืม！”

เฉินเกอพยักหน้า

ส่วนเฉินผิงอัน สายตาของเขาก็มองไปที่โล๋จื่อเยียน และนอกจากความตกใจที่ได้เห็นตัวจริงของเธอแล้ว ที่ยังมีนอกจากนั้น ก็คือความเคารพที่มีต่อเธอ

ไม่เข้ามาเลยจริง ๆ เสี่ยวเกอได้รับความโปรดปรานจากเซียนฟ้าท่านนี้ได้อย่างไร

ต้องรู้ก่อนว่า เธอกับหลินเซียวเทพแห่งสงครามนั้นเป็นคู่รักที่เผยแพร่สู่คนรุ่นหลัง และเธอก็มีสถานะที่สูงมากในโลกยู่

ฟางเจี่ยนนันมองไปที่เธอ และในใจของเขาก็มีความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เพราะว่าผู้หญิงคนนี้ สวยงามมากจริง ๆ แม้แต่ฟางเจี่ยนนันเองก็อิจฉาเธอแล้ว

“พี่จื่อเยียน ตอนนี้คุณยังเป็นเพียงแค่พลังจิต ที่อ่อนแอมาก และฉันก็ได้หาร่างที่เหมาะสมกับคุณไว้ให้แล้ว คุณสามารถสิงอยู่ที่ร่างของเธอได้ชั่วคราว！”

เฉินเกอดึงสติของตัวเองกลับมา แล้วกล่าว