ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 727

บทที่ 727 สถานการณ์แปรเปลี่ยนกะทันหัน

ชายวัยกลางคนไม่กล้าเชื่อสายตาของตัวเอง

แต่เขาต้องดูให้แน่ใจเสียก่อน จึงรีบติดตามชายชุดดำคนนั้นไปในเส้นทางที่เขาได้หายตัวไป

ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ！

ทันใดนั้นภายในถ้ำได้ประกายแสงระยิบระยับอย่างไม่หยุดหย่อน

นี่เป็นแสงสีทองบนรอบตัวเฉินเกอที่ได้ส่องประกายออกมา

“อันนี้ถือจะเป็นการบรรลุวิถีแห่งฟ้าอย่างแท้จริง！”

รู้สึกได้ว่าในร่างกายทุกสัดส่วนเหมือนมีพลังดั่งคลื่นลูกน้ำที่พุ่งทะลุออกมา และความสบายตัวภายในร่างกายของเฉินเกอก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย

และพลังมหาศาลก็ได้พุ่งทะยานออกมา

สิ่งที่เฉินเกอกำลังพินิจพิจารณาอยู่นั้นไม่ใช่วิธีการใช้พลังมหาศาลนี้ แต่เป็นวิธีควบคุมพลังมหาศาลนี้ต่างหาก

เขารู้สึกว่าร่างกายตนแข็งแกร่งเหลือเกิน และไม่มีพิษชนิดใดมาทำร้ายได้ แค่พลิกฝ่ามือก็สามราถระเบิดภูเขาได้หนึ่งรูป

ช่างเก่งกาจยิ่งนัก

สิ่งนี้หรือที่เรียกว่าการบรรลุในขั้นแรกอย่างแท้จริง？

เฉินเกอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

โชคดีที่มีกำลังภายในสวนเทียนสามารถใช้วิชาควบคุมลมปราณได้ มิเช่นนั้นแล้วตัวเองก็ไม่รู้ว่าจะควบคุมพลังมหาศาลนี้ได้อย่างไรกัน

แน่นอนเฉินเกอก็เห็นหลังจากได้บรรลุแล้ว ปานเจ็ดจุดบนร่างกายตนได้หายไปในพริบตา

และแสงสีน้ำเงินได้ปกคลุมร่างกายตัวเองไปทั่ว

อันนี้เป็นสัญญาณเตือนว่าจะกลับไปสู่โลกปัจจุบันนี่นา！

เฉินเกอกำลังคิดอยู่พลางเอ่ยขึ้นมา

ตอนนี้ตนได้บรรลุเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ถือว่ามีพรสวรรค์ในขั้นแรกอย่างแท้จริง

เมื่อพลังความสามารถเพิ่มขึ้น จึงทำให้เฉินเกอมีความกล้าหาญเพื่อที่จะไปดูหน้าตาของคนชุดดำคนนั้น

ต้องรักษาเวลาทุกเสี้ยววินาที！

รู้สึกว่าชายชุดดำได้หนีออกไปแล้ว เฉินเกอจึงไม่กล้าเสียเวลาแม้แต่นิดเดียว รีบเหาะลอยขึ้นไปแล้วกลายร่างเป็นแสงพุ่งตรงไปยังทางที่ชายชุดดำหนีไป

“โอ้โห เทวดานางฟ้าชัดๆ！”

กลุ่มวิศวกรตกตะลึงตาค้าง

ชั่วพริบตาเดียว

เฉินเกอก็ตามมาถึงจนได้

จุดที่ไม่ไกลออกไปนัก ชายชุดดำกำลังปะทะฝีมืออยู่กับลุงสอง

เห็นได้ชัดว่าชายชุดดำคิดจะถอยหนี แต่ลุงสองรั้งไว้ไม่ยอมปล่อย

แต่ว่าลุงสองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชายชุดดำ

ทั้งสองกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือดอยู่นั้น ในขณะเดียวกันสังเกตเห็นบนท้องฟ้ามีการเปลี่ยนแปลงขึ้นมา

ชายชุดดำต้องหยุดชะงัก

รีบถอยห่างไปด้านหลัง

เฉินเกอออกพลังหนึ่งฝ่ามือ

โครม！

พลังที่แรงกล้าได้พุ่งตรงเข้าใส่ ซึ่งเกินกว่าชายชุดจะต้านทานได้

“วันนี้ ผมจะดูหน้าตาที่แท้จริงของคุณให้ได้เลย！”

เฉินเกอพูดอยู่ในใจอย่างเยือกเย็น

ฉวยโอกาสตอนที่ชายชุดดำล้มถอยหลังออกไป

เฉินเกอรีบเอื้อมมือไปดึงผ้าปิดหน้าของชายชุดดำทิ้ง

ส่วนเขาไม่สามารถต่อทานพลังที่เฉินเกอมีอยู่ได้ในขณะนี้

ทันใดนั้นดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดระแวง

และเฉินเกอก็อ่านแววตาของเขาออก

บัดนี้จึงรู้สึกคุ้นเคยยิ่งนัก

ขณะที่กำลังเกือบจะดึงผ้าปิดหน้าออกได้นั้น

ปิ๊บ ปิ๊บ ปิ๊บ！

แสงไฟสีน้ำเงินได้ประกายปกคลุมร่างกายของตนอย่างกะทันหัน

ให้ตายเถอะ！ต้องกลับไปแล้ว！

เฉินเกอพูดอย่างร้อนรน

และในชั่วขณะที่จะกลับไปพลังที่เหลือล้นของหินโชคชะตาทำให้เฉินเกอไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้แม้แต่ก้าวเดียว

โครม！

แสงประกายล่องลอยผ่านไป

ร่างกายบนตัวเฉินเกอที่มีแสงประกายสีน้ำเงินอยู่นั้นได้จางหายไป

เขากลับมามีความรู้สึกแบบเดิมอีกครั้ง เพียงแต่ว่าเป็นการรับรู้ที่พร่ามัวไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

แต่ว่าดวงตาของชายชุดดำเฉินเกอมองเห็นได้อย่างชัดเจน และเห็นใบหน้าครึ่งหน้าแล้วด้วย

ใช่ เขารู้จักมักคุ้นคนนี้ดี

และที่สำคัญเขาเป็นคนรอบข้างของตน

แต่ว่าเฉินเกอคิดไม่ออกว่าเขาเป็นใครกันแน่！

บึ่ม！

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่ข้างใบหูของเฉินเกอมีเสียงระเบิดส่งเข้ามากะทันหัน