ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 728

บทที่ 728 การกลับมา

สุดท้ายสามารถหลบหนีไปได้จากการช่วยเหลือจากเฉินผิงอัน

แต่เป็นไปอย่างที่เฉินผิงอันคาดการณ์ไว้ เมื่อช้าไปหนึ่งตัวเองจึงหนีไม่รอด

จิ่วโล๋หวางกับกู่เยว่หือคนบ้านตระกูลกู่เข้ามาสกัดกั้นในชั่วพริบตาเดียว

เฉินผิงอันถูกสกัดจับตัวไว้

ช่วงนี้ตระกูลกู่กับจิ่วโล๋หวางไม่เคยละทิ้งการตามหาเลย

บัดนี้เฉินเกอเป็นปริปักษ์กับพวกเธออย่างไม่สามารถคลี่คลายได้แล้ว

ซึ่งมันไม่ใช่เกี่ยวพันกันแค่ผลประโยชน์เท่านั้น！

และเมื่อต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือทั้งสองคน โดยเฉพาะอำนาจการข่มเหงของจิ่วโล๋หวาง

เขาจึงไม่ได้ต่อต้านอะไร

ให้คนของตระกูลกู่จับตัว

“โล๋จื่อเยียนล่ะ？”

จิ่วโล๋หวางปรากฏตัวเป็นร่างของคนแล้วถามด้วยเสียงเยือกเย็น

“เห็นชัดแล้วไม่ใช่เหรอ ตอนที่คุณจะเข้ามาถึง เธอได้หนีไปแล้ว และยากนักที่คุณจะจับเธอได้！”

เฉินผิงอันเผยสีหน้าเย้ยหยันพลางเอ่ยพูด

“แล้วเฉินเกอล่ะ？”

กู่เยว่หือถูกความแค้นครอบงำจนดวงตาทั้งคู่แดงลิ่ม บัดนี้ถามขึ้นมา

“ฮ่าๆ เสี่ยวเกอก็ไม่อยู่ตั้งนานแล้ว พวกคุณทำเสียงดังใหญ่โต แต่กลับไม่ได้รับอะไรเลย คนที่อยากตามจับก็ไม่เจอสักคน！”

เฉินผิงอันมองพวกเขาอย่างเย้ยหยัน

“ไอ้บ้าเอ้ย！”

จิ่วโล๋หวางระเบิดความโกรธ

“คุณเหมือนจะรู้สึกว่าคนที่พวกเราหาได้หนีไปหมดแล้ว คุณจึงมีท่าทางที่ได้ใจ แต่อันที่จริงคุณคิดผิดแล้ว เมื่อเทียบกันแล้วคุณก็ถือว่าเป็นหมากรุกตัวสำคัญอันหนึ่ง！”

จิ่วโล๋หวางมองเฉินผิงอันพลางพูดขึ้นมา

“ผม？”

“ใช่ เพียงแค่จับตัวคุณไว้ก็ไม่ต้องกังวลว่าเฉินเกอจะไม่มาหาถึงที่ คุณเป็นลุงสองของเฉินเกอนิ！”

จิ่วโล๋หวางกล่าว

“แต่ว่า ตอนที่เสี่ยวเกอมา ผมเกรงว่าพวกคุณจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเสี่ยวเกอนะ！”

เฉินผิงอันยังคงยิ้มเย็นอยู่เหมือนเดิม

แต่เห็นได้ชัดว่าจิ่วโล๋หวางไม่มีกะจิตกะใจจะคุยกับเฉินผิงอันต่อ เขาอยากจะไปตามจับโล๋จื่อเยียนทันที

“กู่เยว่หือ ทางนี้มอบหมายให้คุณดูแลก่อน ตระกูลกู่ของพวกคุณรีบควบคุมบ้านตระกูลเฉินไว้เร็วๆ พอถึงเวลานั้นเฉินเกอจะโผล่ออกมาจากผิวน้ำ มาติดกักเสียเอง！”

จิ่วโล๋หวางสั่งการ

“ค่ะ！เจ้าสำนัก！”

กู่เยว่หือตอบ

พอเธอเงยหน้าขึ้นมาก็ไม่เห็นเงาของจิ่วโล๋หวางแล้ว

“ถ้าเฉินเกอมาแล้ว คงอยากที่จะหนีไปได้อีกครั้ง！”

กู่เยว่หือพูดต่อหน้าเฉินผิงอันอย่างเย็นชา

“ส่วนคนที่หนีออกจากเมืองไท่ตอนนี้ตกอยู่ในมือของฉันแล้ว เฉินเกอก็ต้องมาแน่ๆ！”

“ใช่ ผมก็รู้ว่าเสี่ยวเกอต้องมาแน่ๆ！”

เฉินผิงอันคิดไม่ถึงว่าสาเหตุที่พวกเจี่่ยนนันกลับมาไม่ถึง เป็นเพราะตกอยู่ในเงื้อมมือของตระกูลกู่กับจิ่วโล๋หวาง

อันที่จริงหลายวันก่อนเฉินผิงอันก็มีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องกับพวกเธอขึ้นแน่

แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นพวกตระกูลกู่กับสำนักฟีนิกซ์ที่มีอำนาจใหญ่หลวงเป็นผู้ลงมือ

และเป็นอย่างที่เทพจื่อเยียนได้พูดไว้ทุกอย่าง

เมื่อมาถึงจุดๆหนึ่ง เรื่องราวส่วนมากทั้งหมดคนอื่นจะเป็นได้แค่คนเฝ้ามองที่ไม่สามารถทำอะไรได้ พอถึงเวลานั้น คนที่สามารถยืนออกมาได้ก็มีเพียงเฉินเกอเท่านั้น！

ตอนนี้……เสี่ยวเกอ ต้องพึ่งหลานคนเดียวแล้ว！

……

ห้าวันให้หลัง

บนเกาะ

บัดนี้พระอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า คลื่นทะเลพัดผ่านไปมา

มีนกนางนวลตัวหนึ่งที่กำลังหาอาหารอยู่นั้นได้บินเข้าในภายในเกาะ