ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 753

บทที่ 753 ฉันไม่คิดแบบนั้น

ปีศาจวัวพุ่งเข้ามาแล้ว

ทุกคนในที่เกิดเหตุถึงกับสูดลมหายใจเข้าลึก

พวกเขาทั้งหมดรอปฏิกิริยาตอบกลับของหลี่เส้าจง

ต้องการดูว่าผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์อย่างหลี่เส้าจงจะจัดการกับวัวปีศาจตัวนี้อย่างไร

แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจก็คือ ในเวลานี้ หลี่เส้าจงก็ยังคงไม่เคลื่อนไหว

แต่เขากลับยังคงสอดมือข้างหนึ่งไว้ในกระเป๋าและหลับตาอยู่เช่นเดิม

เกรงว่า ในสายตาของหลี่เส้าจง ปีศาจวัวไม่นับว่าเป็นตัวอะไรสำหรับเขา!

"มาแล้ว! "

เสียงดังขึ้นและเห็นว่าเมื่อเขาของปีศาจวัวขยับ มันก็เปล่งลำแสงสีขาวพุ่งออกมา

แสงอันร้อนแรงราวกับกำลังจะกวาดทุกสิ่งทุกอย่างให้ราบคาบ! 

ผู้คนจำนวนมากถูกพัดออกไป

หลายคนเริ่มร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด

ว่านเสว่ก็กังวลใจเช่นกัน

เฉินเกอเองก็กำลังสังเกตเห็นฉากตรงหน้าเขาอย่างแน่นิ่ง

นั่นเพราะเขากำลังสงสัยอย่างยิ่ง เขาเคยเห็นหลี่เส้าจงมาก่อน เป็นคนมีพรสวรรค์อย่างแน่นอน

ด้วยวัยเท่านี้ กลับเป็นถึงนักพรตชั้นหนึ่งแล้ว

มาถึงระดับเดียวกันกับระดับบำเพ็ญของอาจิ่ว

หาได้ยากมาก

สิ่งที่ทำเฉินเกอสงสัยก็คือ คนเมื่อครู่นั้นเห็นชัดๆ ว่าก็เป็นนักพรตชั้นหนึ่งแล้วเช่นกัน พลังของทั้งคู่ไม่ได้ต่างอะไรกันมากนัก 

แต่หลี่เส้าจงเหตุใดถึงได้มีจิตมุ่งมั่นขนาดนั้น เขาจะต้องอาศัยอะไรแน่! 

มิฉะนั้นคงไม่แน่นิ่งได้จนกระทั่งแม้แต่ภูเขาไท่ซานถล่มต่อหน้าก็ไม่เปลี่ยนไปขนาดนี้! 

เปลือกตาของเฉินเกอกระตุกเล็กน้อย และคอยสังเกตหลี่เส้าจง

ส่วนหลี่เส้าจง เมื่อรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่มาจากทางด้านหลัง

จากนั้น เขาก็ลืมตาขึ้นมาทันใด

นั่นเพราะลมหายใจนี้ เขาสัมผัสได้ในทันทีว่า มันแข็งแกร่งกว่าเขาหลายเท่า

"ไม่มีทาง! "

จู่ๆ เขาก็มีท่าทีตกใจ

“สัตว์ร้ายตัวนี้ แข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง?” 

จากนั้น หลี่เส้าจงจึงไม่กล้าที่จะประมาทอีกต่อไป

เขาหันกลับมาอย่างสุดแรง และต่อต้านมันเอาไว้

อย่างไรก็ตาม ลำแสงสีขาวนั้นกลับค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ต่อหน้าเขา! 

ราวกับว่ามีพลังที่ไม่อาจต้านทานได้กระแสหนึ่ง

ตูม! 

หลี่เส้าจงถูกโจมตีทันที

ปังปังปัง! 

เสียงระเบิดดังขึ้น

หลี่เส้าจงใช้สองแขนต่อต้านเอาไว้ การระเบิดเกิดขึ้นราวกับหม้อใบใหญ่กำลังปะทุ ควันก๊าซสีขาวลอยพุ่งขึ้นและมีเสียงระเบิดกระจัดกระจาย

แขนทั้งสองข้างของเขามีฝุ่นปกคลุมลงมา

พรูด! 

หลี่เส้าจงกระอักเลือดออกมาสายหนึ่ง จากนั้นจึงลอยออกไป 

บนแขนของเขา มีเส้นสีแดงเกิดขึ้นราวกับไส้เดือนกำลังนอนอยู่บนนั้น

“แกร่งกล้า!” 

หลี่เส้าจงอ้าปากค้างสูดลมหายใจ

จนถึงตอนนี้เองที่ เขาค่อยเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดตัวนี้ขึ้นมาจริงๆ 

“อาจารย์เคยบอกว่า บนโลกนี้มีสัตว์ประหลาดชนิดหนึ่งอยู่ พวกมันแค่ใช้จิตฟ้าดินและรับพลังทิพย์เข้ามาจากนั้นจึงเปลี่ยนแปลงเป็นมีเล่ห์กลขึ้น อีกทั้งบนตัวยังเกิดการพัฒนาจนมีรูปร่างประหลาด กลายเป็นปีศาจ ดังนั้นพวกมันจึงเป็นสัตว์ปีศาจ อีกทั้งเมื่อเผชิญหน้ากับผู้ฝึกตน พวกมันก็สู้ไม่ไหว!”

"แต่ตอนนี้ เกิดเป็นอีกสถานการณ์หนึ่งที่อาจารย์เคยบอกเอาไว้ สัตว์ประหลาดชนิดนี้ได้พัฒนาขึ้นไปอีกในระดับหนึ่ง และไปถึงขั้นที่สามารถบำเพ็ญตนได้ ในเวลานั้น พวกมันจะมีประสิทธิภาพในการต่อสู้อย่างยิ่ง แต่สถานการณ์นี้หาได้ยากมาก! "

“ส่วนตัวนี้ เห็นได้ชัดว่ามันนี้เป็นสัตว์ประหลาดที่พัฒนาไปจนถึงขั้นที่สามารถบำเพ็ญตนได้แล้ว มันก็คืออสูรทิพย์! ”

หลี่เส้าจงตกใจ

เขาดูแคลนศัตรูและประเมินศัตรูต่ำเกินไปมาก

แค่เพียงการโจมตีเมื่อครู่นี้ ทำให้ปีกวิสุทธิ์คุ้มกายของตนแทบจะพังลงมาในทันที

หากเปลี่ยนเป็นเขา ตนเองคงได้รับภายในอย่างหนักแน่

หากมีการโจมตีเข้าอีกครั้ง ตนเองคงมีจุดจบไม่ต่างจากผู้ฝึกตนเมื่อครู่แน่ 

หนี! 

ในใจของหลี่เส้าจงรู้สึกกังวล

อย่างไรก็ตาม ปีศาจวัวดูเหมือนจะสังเกตเห็นว่าหลี่เส้าจงต้องการหลบหนี

ดังนั้น มันจึงพุ่งเข้าโจมตีอีกครั้ง

“สายฟ้า”

ม่านตาของหลี่เส้าจงขยายกว้าง

จากนั้น เขาก็หยิบลูกประคำออกมาจากแขนและโยนมันไปที่ปีศาจวัว

ทันทีที่ลูกประคำถูกขว้างออกไป มันก็ขยายใหญ่ขึ้นทันใด

อีกทั้งยังมีสายฟ้าสีม่วงที่ถูกส่งออกมาด้วย

เปรี้ยงเปรี้ยง! 

สายฟ้าฟาดกระหน่ำครอบคลุมทั้งร่างของปีศาจวัว

ส่วนหลี่เส้าจงก็อาศัยโอกาสนี้ ส่งแรงไปที่ขา และลอยหนีออกไปทันที! 

“คุณชายหลี่หนีไปแล้ว!”