ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 769

บทที่ 769 วัดสวนหยาง

จัดการหลี่เจียวเจียวต้องจัดการแค่คำพูดไม่ได้เป็นเรื่องธรรมดา

อีกอย่างทางฝั่งเฉินเกอ

หลายวันนี้ มีคนจำนวนมากที่รอโอกาสเข้าใกล้เฉินเกอวุ่นวายมาก

โชคดี ช่วงนี้เฉินเกออยู่แต่ในถ้ำซากเทพของภูเขาไท่อู

ที่นี่เป็นซากเทพแห่งหนึ่ง

ข้างในมีวัตถุวิเศษณ์มากมาย

เฉินเกอค้นหาเป็นเวลาอยู่สามวันเต็มๆ

จึงพบสมบัติที่เป็นซากเทพที่ท่านซินแสกุ่ยมอบหมายให้ตัวเองยึดคว้ามานั่น

สิ่งนี้คือหินคริสตัลสีฟ้าทรงพลังก้อนหนึ่ง

ขนาดเล็กประมาณเล็บมือผู้ใหญ่

แต่ของสิ่งนี้จะใช้งานอย่างไรนั้น เฉินเกอก็ยังไม่รู้ได้

สังเกตละเอียดครั้งแล้วครั้งเล่า ก็พบเพียงแค่ว่ามีพลังงานที่แข็งแกร่งมากพร้อมด้วยคุณสมบัติพิเศษ

“ท่านซินแสกุ่ยให้ตัวเองยึดคว้าหินอัญมณีนี้เพื่อใช้ทำอะไร?”

เฉินเกอคิดในใจ

ศึกษาอยู่หลายวันไม่มีผล แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ ที่ชัดเจนคือยังต้องตามหาท่านซินแสกุ่ย

มีเพียงตามหาท่านซินแสกุ่ยเจอเท่านั้น

พ่อแม่ของตัวเอง พี่จื่อเยียน ยังมีเสี่ยวหาน ทุกสิ่งอย่างก็จะเริ่มมีเบาะแสแล้ว

เพราะเฉินเกอรู้สึกว่า ตอนแรกท่านซินแสกุ่ยได้เห็นจุดนี้แล้ว เห็นได้ชัดเจน ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง และอยู่ในความคาดการณ์ของเขา

ปัญหาที่ยากในตอนนี้คือ ท่านซินแสกุ่ยซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันแน่?

ตอนที่เฉินเกอกำลังขมวดคิ้ว

“คุณเฉิน คุณว่านเสว่ของตระกูลว่านมาแล้ว! เธอรออยู่ข้างนอกทั้งวันแล้ว บอกว่าต้องพบคุณให้ได้!

หลินจิ่วเดินไปพูดที่ข้างๆ เฉินเกอ

“ว่านเสว่? เธอมาทำอะไร?

เฉินเกอจำหญิงสาวคนนี้ได้อยู่แล้ว แต่เธอรู้สึกเฉยๆ กับตัวเอง นอกจากงานเลี้ยงฉลองวันเกิดครั้งก่อน เรียกได้ว่าไม่มีการติดต่อกันเลย

แต่ได้ยินหลินจิ่วบอกว่าเธอรอมาทั้งวันแล้ว

จะมีหรือไม่มีธุระ ตัวเองก็ต้องออกไปเจอ

ใครให้ตัวเองใช้เธอเป็นเครื่องมือเพื่อให้ได้บัตรเข้างาน

“พาเธอเข้ามาเถอะ!”

เฉินเกอผงกศีรษะ

พลิกข้อมือ คริสทัลสีฟ้า ก็หายไป

“เฉินเกอ……ไม่ คุณ……คุณเฉิน!”

ว่านเสว่ถูกพาไปที่หลังบ้าน เมื่อเห็นเฉินเกอ ในใจว่านเสว่ เกิดอาการใจสั่นอย่างรุนแรงอีกครั้ง

คิดดูเมื่อหลายวันก่อน ผู้ชายคนนี้ยังดูเรียบง่ายและธรรมดาอย่างงั้น ตัวเองยืนอยู่ตรงหน้าเขา บอกตามตรง มีความรู้สึกว่าอยู่เหนือกว่า

แต่พอถึงตอนนี้ว่านเสว่ดูเหมือนจะกังวลเล็กน้อยไม่กล้ามองเขา

“เธอมาหาฉันมีเรื่องอะไร?”

เฉินเกอกล่าวกับเธอด้วยรอยยิ้ม

“เอิ่ม มีเรื่องนิดหน่อย แต่ฉัน……ฉันคิดว่าคุณไม่น่าตกลง!”

ว่านเสว่พูดขึ้นอย่างเสียอาการ

คำขอของเธอค่อนข้างเสียมารยาท แต่ตามความประทับใจครั้งแรกของเธอที่มีต่อเฉินเกอ รู้กว่าเฉินเกอจะต้องตอบตกลงกับตัวเอง

แต่เห็นตัวตนที่แท้จริงของเฉินเกอจริงๆ แล้ว

ทำให้เธอมีเพียงความประหม่าและความเหนือกว่า

ฉะนั้นคำขอนี้ ว่านเสว่ไม่รู้จะเปิดปากเอ่ยอย่างไร

“เธอลองพูดดูสิ……”

เฉินเกอถามขึ้นอย่างงุนงงเล็กน้อย

“ฉันต้องการให้คุณไปที่ภูเขาสวนหยางเป็นเพื่อนฉันหน่อย แต่คุณยุ่งเกินไป!”

ดวงตาของว่านเสว่เผยให้เห็นถึงความคาดหวังอย่างแรงกล้า

“ภูเขาสวนหยาง? ทำไมฉันต้องไปเป็นเพื่อนเธอ?”

เฉินเกอถามด้วยรอยยิ้มขมขื่น

“ฉัน……”

ว่านเสว่ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี แต่เมื่อคิดๆ ดูแล้ว พูดๆ มันออกไปเลยจะดีกว่า

ว่านเสว่น่ะ ความจริงแล้วก็คืออยากเชิญเฉินเกอไปที่ภูเขาสวนหยางกับตัวเอง ไปที่ข้างแม่น้ำด้านหลังของภูเขาสวนหยาง ไปหาหมอดูคนนั้นอีกครั้ง ให้เขาช่วยทั้งสองดู

ชะตากรรมของคู่แต่งงานที่เคยดูดวงไว้เป็นเรื่องจริงหรือเท็จ

แน่นอนอยู่แล้ว ว่านเสว่ยอมรับว่าตัวเองค่อนข้างน่าเบื่อเกินไป