เกือบครึ่งชั่วโมงต่อมา ท่ามกลางสายตาที่กระตือรือร้นของผู้คน ทาตายุ ฟุตาบะก็ค่อย ๆ มาถึงห้องโถงต้อนรับ แต่ที่ทำให้ทุกคนต้องแปลกใจก็คือ ทาตายุ ฟุตาบะกำลังควงแขนของชายคนหนึ่งซึ่งเป็นชายแปลกหน้าที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน
เคซา คิมคาวะในฐานะลูกชายคนสุดท้องของตระกูลคิมคาวะนั้นเป็นที่รู้จักในโวกั๋วและทุกคนในที่นี่ก็รู้จักเขา
แต่เมื่อเห็นฉากตรงหน้านี้ พวกเขาก็เริ่มสับสนเล็กอยู่บ้าง จนเริ่มค่อยๆกระซิบกระซาบพูดถึงตัวตนของเฉินเกอกันขึ้นมา
ถ้าเป็นคุณชายที่มีความสามารถมากกว่าเคซา คิมคาวะก็แล้วกันไป แต่ถ้าเป็นชายหนุ่มธรรมดา ลูกคิดของพวกเขาก็คงจะต้องว่างเปล่าลงแล้ว
"เจ้าหนุ่ม นายเป็นใคร?" เมื่อคิดถึงตรงนี้ ทาสึเกะ ฟุตาบะก็ไม่ลังเลอีก เขาลุกขึ้นทันทีและเดินไปหาเฉินเกอ จากนั้นก็เอ่ยถามขึ้น อีกทั้งยังมองเฉินเกออย่างประเมิน เมื่อมองจากรูปลักษณ์และท่าทางของเฉินเกอแล้วเขาก็ระบุตัวตนของเฉินเกอได้พอประมาณ
"นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการจะบอกพวกนายในวันนี้ ฉันตัดสินใจยกเลิกการหมั้นระหว่างทาตายุและเคซา คิมคาวะแล้ว สาเหตุมีอยู่สองประการ ประการแรกเคซา คิมคาวะไม่ใช่คนดีอะไร แค่ตอนนี้ออกไปจับคนสัญจรไปมาสักคน ก็จะรู้เรื่องที่เจ้าเด็กนั่นเคยทำเอาไว้"
"ประการที่สองคือ ทาตายุและเฉินเกอตกลงปลงใจกัน และได้สร้างความสัมพันธ์เช่นคนรักขึ้นมา แน่นอนว่าฉันในฐานะพ่อของเธอก็ย่อมไม่ไปขัดขวางความรักของพวกเขา"
ทากูยะ ฟุตาบะกวักมือเรียกทาตายุ ฟุตาบะ
เฉินเกอพาเธอเดินไปหาทากูยะ ฟุตาบะท่ามกลางสายตาประหลาดใจของผู้คน
"นี่มันช่างน่าหัวเราะจริงๆ!"
"ใช่ สถานการณ์ปัจจุบันของตระกูลเราใครก็รู้ทั้งนั้น เรากำลังรอให้คุณหนูทาตายุแต่งงานกับตระกูลคิมคาวะเพื่อแลกกับความช่วยเหลือจากตระกูลคิมคาวะ แต่มาตอนนี้เราทำลายสัญญาลงฝ่ายเดียว อย่าว่าแต่เรื่องความช่วยเหลือเลย เกรงว่าตระกูลคิมคาวะจะต้องหาเรื่องเดือดร้อนมาให้แน่!"
"ใช่เจ้าบ้าน ทำไมคุณถึงเลอะเลือนขนาดนี้!"
ไม่นานนักก็มีเสียงดังเอะอะขึ้นที่โถงต้อนรับ แม้ว่าเสียงจะแตกต่างกัน แต่ก็ต่างมีจุดประสงค์เหมือนกันนั่นคือการประณามการตัดสินใจของทากูยะ ฟุตาบะ
"ใจเย็นๆลงก่อน เสียงดังเอะอะไปทำไมกัน พวกเธอยังเห็นฉันเป็นเจ้าบ้านอยู่ในสายตาหรือไม่?" เมื่อได้ยินเสียงของพวกเขา ความโกรธในใจของทากูยะ ฟุตาบะก็พุ่งพล่านขึ้นมา ในที่สุดเขาก็ควบคุมเอาไว้ไม่อยู่และออกแรงตบลงบนโต๊ะและถามเสียงดัง
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ทากูยะ ฟุตาบะก็ถือเป็นเจ้าบ้าน เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ทั้งห้องโถงก็เงียบลง แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังคงมองเฉินเกออย่างประเมิน
"ฉันไม่สามารถมอบผู้ลูกสาวของตนให้กับคนอย่างเคซา คิมคาวะได้ การมองดูทาตายุต้องมีชีวิตอยู่ด้วยความเจ็บปวดไปตลอดชีวิต เรื่องแบบนี้สำหรับคนเป็นพ่อถือเป็นเรื่องที่เจ็บปวดอย่างยิ่ง!"
"เรื่องของตระกูลคิมคาวะฉันจะจัดการเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกนาย"
เมื่อมองไปที่ฝูงชน ทากูยะ ฟุตาบะก็ขมวดคิ้วและกล่าวว่า
"แต่ว่าเจ้าบ้าน นี่ไม่ใช่แค่เรื่องที่เกี่ยวกับครอบครัวของคุณเท่านั้น แต่มันยังเกี่ยวกับทั้งตระกูลของเราด้วย มีแค่ทาตายุแต่งงานกับตระกูลคิมคาวะเท่านั้นเราถึงจะได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลคิมคาวะ และทำให้ตระกูลของเรารอดพ้นจากความยากลำบากนี้ได้ ถ้าไม่ให้ทาตายุแต่งงานออกไป แบบนั้นตระกูลของเราจะทำยังไง?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...