ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 918

ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่เพียงแต่ไม่ได้รับผลประโยชน์เท่านั้น แต่ยังอาจถูกดึงเข้าไปพัวพันด้วยอีกต่างหาก

ทุกคนล้วนกำลังคิดว่าจะตัดขาดการติดต่อกับตระกูลอย่างไร เมื่อตระกูลทรุดโทรมลงหรือตระกูลคิมคาวะมาหาเรื่องถึงหน้าประตู พวกเขาจะต้องทำยังไงถึงหลุดรอดและไม่ได้รับผลกระทบ

"เฮ้อ นี่คือตระกูลฟุตาบะในตอนนี้ หากมีใครที่ไม่รู้จักเราเห็นเข้า ก็คงคิดว่านี่เป็นพวกตระกูลชั้นสาม!" เมื่อพวกเขาทั้งหมดจากไป ทากูยะ ฟุตาบะก็ตบโต๊ะและพูดอย่างโกรธเคือง

เขารู้ว่าคนในตระกูลจะต้องปฏิเสธเรื่องนี้ แต่เขาไม่คิดว่าคนพวกนี้จะกล้าเผชิญหน้าต่อต้านตัวเองโดยตรงโดยไม่คิดจะปกปิดอะไรเลยสักนิด ซึ่งนี่ทำให้เขารู้สึกอึดอัดมาก

"เจ้าบ้าน คุณอย่าโกรธไปเลย นับตั้งแต่วันที่พวกเขารังเกียจในความเสื่อมโทรมของตระกูลและทิ้งตระกูลไป พวกเขาก็ไม่ได้เป็นสมาชิกของตระกูลฟุตาบะของเราแล้ว ไม่จำเป็นต้องโมโหเพราะคนอย่างพวกเขา"ผู้คนที่อยู่ใกล้เคียงรีบไปด้านหลังทากูยะ ฟุตาบะและทุบไหล่ของเขา

"ทาตายุลูกไม่ต้องกังวลไป ครั้งนี้ไม่ว่าจะยังไงพ่อก็จะไม่มีทางส่งลูกไปให้เคซา คิมคาวะแน่!" ทากูยะ ฟุตาบะพูดอย่างมั่นคงและจับมือลูกสาวของเขาไว้

นี่คือคำสัญญาของพ่อที่มีต่อลูกสาวของเขา

"หนูรู้!" ทาตายุ ฟุตาบะเช็ดน้ำตาของเธอ เธอรู้ว่าพ่อของเธอต้องทนต่อแรงกดดันอย่างมากเพื่อไม่ให้เธอแต่งงานกับเคซา คิมคาวะ และไม่แน่ว่าอาจต้องประสบปัญหามากมาย

"ทุกคนกลับไปเถอะ เฉินเกอนายอยู่ต่อก่อน ฉันมีอะไรจะพูดกับนาย" ทากูยะ ฟุตาบะปล่อยมือลูกสาวของเขา

เฉินเกอพยักหน้าและยืนนิ่งอยู่กับที่

เมื่อคนกลุ่มสุดท้ายจากไป เขาก็ปิดประตูห้องลง

"เฉินเกอ ตอนนี้มีแค่เราสองคน ฉันอยากถามอะไรนายสักหน่อย นายต้องตอบฉันตามความจริง" ทากูยะ ฟุตาบะจ้องที่เฉินเกอเป็นเวลานานก่อนจะพูด

"เจ้าบ้านทากูยะเชิญถามเถอะ" เฉินเกอพยักหน้า

"ฉันอยากรู้เกี่ยวกับตัวตนของนายมาโดยตลอด ทาตายุบอกว่านายมีความแข็งแกร่งอย่างมาก อีกทั้งยังไม่ใช่ทหารของกองกำลังพิเศษที่มาเข้าร่วมการแข่งขัน ดังนั้นนายช่วยบอกตัวตนของนายกับฉันหน่อยได้ไหม?" ทากูยะ ฟุตาบะถูมือของเขา

"ผมขอโทษที่ไม่สามารถบอกคุณได้ แต่ฉันเป็นคนหัวเซี่ยธรรมดาๆทั่วไปคนหนึ่งเท่านั้น มาที่โวกั๋วก็เพราะมีเพื่อนที่เข้าร่วมการแข่งขันกองกำลังพิเศษก็เท่านั้นเอง" เฉินเกอยิ้มและส่ายหัว

"ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นนายกับทาตายุแกล้งเป็นคู่รักกันใช่ไหม?" ทากูยะ ฟุตาบะเตรียมพร้อมอยู่ในใจ เขารู้ว่าคนที่มีความแข็งแกร่งอย่างเฉินเกอไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน และจะต้องมีตัวตนที่ไม่ธรรมดา อีกทั้งยังเป็นตัวตนที่ไม่สามารถพูดออกมาได้ง่ายๆ หากเอ่ยออกไปแล้วก็อาจนำไปสู่หายนะแห่งความตาย

"เป็นอย่างนั้นจริงๆ" เฉินเกอพยักหน้า ไม่ได้ปฏิเสธ

"พูดจากใจจริง ในฐานะพ่อของทาตายุ ฉันก็ยังหวังว่าพวกนายจะคบหานกันได้จริงๆ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้รู้จักนายมานาน แต่ฉันก็รู้ว่านายเป็นผู้ชายที่มีความรับผิดชอบ และทักษะของนายก็เพียงพอที่จะปกป้องความปลอดภัยของเธอได้" ทากูยะ ฟุตาบะถอนหายใจและพูดช้าๆ

"เจ้าบ้านทากูยะ ผมและคุณหนูทาตายุก็แค่เล่นละครเท่านั้น ตอนนี้ผมยังไม่มีจิตใจไปคิดถึงเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ" เฉินเกอโบกมืออย่างรวดเร็วและปฏิเสธ เขากลัวว่ามันจะเป็นจริงในที่สุด และถึงตอนนั้นคิดจะสลัดก็สลัดไม่หลุด

"ฉันรู้ ฉันแค่บอกว่าฉันหวังอย่างมาก"ทากูยะ ฟุตาบะก็โบกมือของเขาเช่นกัน