ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 919

จากการวิเคราะห์สองประเด็นนี้ ทาสึเกะ ฟุตาบะรู้เรื่องตระกูลโคชิลอบสังหารทาตายุนั้น ถือว่าไม่ปกติอย่างแน่นอน และอาจถึงขึ้นมีความลับซ่อนอยู่ในนั้นด้วย

"ฉันรู้ได้ยังไงแล้วเกี่ยวอะไรกับนาย" เมื่อตระหนักว่าตัวเองพูดบางอย่างผิดไป ทาสึเกะ ฟุตาบะก็หน้าแดงขึ้นมา แต่เขาก็ดึงตัวเองกลับมาทันทีและชี้ไปที่เฉินเกอ จากนั้นก็ตะโกนต่อไปว่า "ฉันเตือนนายอีกครั้ง เรื่องทุกอย่างที่นี่ไม่เกี่ยวข้องกับนาย รีบออกจากที่นี่ซะ ไม่อย่างนั้นนายจะตายไม่มีที่ฝัง!"

"นายกำลังขู่ฉัน?ฎ เฉินเกอถามด้วยรอยยิ้มจางๆ

"แน่นอนว่าไม่ได้ขู่ แต่เป็นการยื่นคำขาดให้นาย" การที่เฉินเกอมีทีท่าไม่ใส่ใจ ทำให้ทาสึเกะ ฟุตาบะรู้สึกโมโหขึ้นมาอยู่บ้าง หากไม่ใช่เพราะอยู่ในคฤหาสน์ เขาก็คงจะเข้าไปจัดการคนจากหัวเซี่ยคนนี้สักหน่อย

"เอาเถอะ ฉันจะรับไว้ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พวกนายก็รีบไปจากที่นี่ซะเถอะ อย่ารอให้เจ้าบ้านทากูยะมาเห็นว่าพวกนายยังไม่ได้จากไปจนต้องส่งคนมาขับไล่ด้วยตนเอง" เฉินเกอสองมือล้วงในกระเป๋า หลังจากทิ้งประโยคนี้ไว้ ก็ค่อยเดินผ่านหน้าพวกเขาไป

"ไอ้สุนัขเวรนี่!" เมื่อเห็นเบื้องหลังของเฉินเกอ ทาสึเกะ ฟุตาบะก็กำหมัดแน่นและเตรียมที่จะพุ่งเข้าใส่

"อย่าหุนหันพลันแล่นที่นี่ นายกลับไปกับฉันก่อนดีกว่า ยังไงเสียพวกเราก็ยังเป็นสมาชิกในตระกูลกันอยู่ ถ้าเรื่องออกแพร่ไปนี่ไม่มีประโยชน์อะไรกับพวกเราเลย!" มาซาฮารุ ฟุตาบะรีบคว้าตัวเขาเอาไว้และกระซิบเอ่ยแนะด้วยเสียงที่แหบแห้ง

"คุณปู่มาซาฮารุ เจ้าเฉินเกอนั่นช่างน่ารำคาญจริงๆ!" ทาสึเกะ ฟุตาบะไม่กล้าขัดคำสั่งของมาซาฮารุ ฟุตาบะ ดังนั้นเขาจึงได้แต่ต้องหยุดลง ทั้งที่ในใจยังโกรธอยู่

"ฉันต้องถามนายสักหน่อย ว่าทางด้านทาตายุเป็นยังไงกันแน่ ทำไมนายถึงรู้ว่าเธอถูกลอบสังหารโดยนักฆ่าของตระกูลโคชิ" มาซาฮารุ ฟุตาบะดึงทาสึเกะ ฟุตาบะออกไปนอกคฤหาสน์และเอ่ยถามขึ้นขณะเดินไปว่า "ฉันบอกได้เลยว่า ไม่ว่าจะยังไงทาตายุก็เป็นคนของตระกูลเราทั้งหมด อีกทั้งพวกเรากับตระกูลโคชิก็มีความบาดหมางกัน ถ้าหากนายติดต่อกับพวกเขา อย่างนั้นก็จะถือเป็นก้าวเท้าลงเหวแน่!"

"คุณปู่มาซาฮารุ คุณคิดมากไปแล้ว คุณดูผมเติบโตขึ้นมากับตาและรู้ว่าผมไม่ใช่คนแบบนั้น ผมก็แค่เพิ่งได้ยินเพื่อนพูดถึงเรื่องนี้โดยบังเอิญ!" ทาสึเกะ ฟุตาบะตกใจจนเหงื่อตกและอธิบายอย่างรวดเร็ว

"ให้เป็นอย่างนั้นดีที่สุด อย่าให้ฉันพบความเชื่อมโยงระหว่างนายกับตระกูลโคชิ จำไว้ว่าพวกเราถือเป็นเพียงความขัดแย้งภายในตระกูล อย่าได้ลืมความบาดหมาง ถ้าฉันรู้ว่านายติดต่อกับตระกูลโคชิล่ะก็ ไม่ต้องรอคนอื่น ฉันนี่แหละที่จะจัดการกับนายเอง!" มาซาฮารุ ฟุตาบะแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา จากนั้นก็ปล่อยทาสึเกะ ฟุตาบะ และเดินช้าๆ ไปข้างหน้า

"คุณปู่มาซาฮารุ ผมช่วยประคอง!" เมื่อเห็นดังนั้น ทาสึเกะ ฟุตาบะก็วิ่งเหยาะๆตามไป

กลับมาที่ห้อง

เฉินเกอไม่ได้ใส่ใจอะไรกับเรื่องที่พวกเขามาข่มขู่ เพราะเขารู้ดีว่า หากต้องการปกป้องทาตายุ ก็ย่อมต้องมีคนมาหาเรื่องเป็นธรรมชาติ

แต่สิ่งที่ทาสึเกะ ฟุตาบะเอ่ยขึ้นมา กลับดึงดูดความสนใจของเฉินเกอได้สำเร็จ

คนที่ไม่ได้อยู่ในตระกูลกลับรู้ว่าทาตายุถูกลอบสังหาร เรื่องนี้ฟังแล้วดูเหลือเชื่อ เฉินเกออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเขามีความเกี่ยวข้องกับตระกูลโคชิ และอาจถึงขั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับการลอบสังหารครั้งนี้ด้วย

"เห็นทีจะต้องให้ความสำคัญกับการสืบเรื่องของทาสึเกะ ฟุตาบะนี้" เฉินเกอสูบบุหรี่และเคาะนิ้วขณะใช้ความคิดของตนเอง

แต่ท้ายที่สุดแล้ว เฉินเกอกลับไม่ได้เตรียมตัวเคลื่อนไหวอะไร ยังไงเสียก็ดูเหมือนว่าทาสึเกะ ฟุตาบะจะไม่ได้มีภัยคุกคามอะไรในตอนนี้ อีกทั้งเขาก็ไม่มีเวลาไปสนใจเรื่องของคนๆเดียว แต่หลังจากพ้นวิกฤตทั้งหมดแล้ว เฉินเกอจะทำการตรวจสอบอย่างระมัดระวัง

ท้ายที่สุดแล้วในโลกนี้ ทุกคนที่กล้าข่มขู่ตน ล้วนถูกฝังอยู่ในดินไปหมดแล้ว

——