ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1006

“ข้าได้ยินว่าซ่งปี้อวิ๋นกับเสิ่นหวยอันลักลอบมีสัมพันธ์กันมานานแล้ว ก่อนหน้านี้ก็เคยมีคนเห็น แต่ไม่รู้ว่าเหตุใดจึงไม่ยอมรับมาโดยตลอด ตอนนี้ดีนัก อยากไม่ยอมรับก็ยากแล้ว”

ระหว่างที่คุยกันอยู่ก็พลันมีเสียงกรีดร้องและเสียงด่าทอดังมาจากด้านล่าง

“สารเลว หน็อยแน่เจ้าเสิ่นหวยอัน กล้าดีอย่างไรมาย่ำยีลูกสาวข้าแบบนี้ วันนี้ข้าจะถลกหนังเจ้าซะ!”

หลังจากที่นายหญิงซ่งทราบว่าเกิดเรื่องกับลูกสาวตนเองก็เร่งรุดมา ใครเลยจะคาดคิดว่าพอมาถึงแล้วกลับต้องมาพบสถานการณ์เช่นนี้ สายตาที่ทุกคนมองนางล้วนเจือแววเยาะเย้ยถากถาง

“ข้าจะฆ่าเจ้าซะ! ตีคนสารเลวอย่างเจ้าเสียให้ตาย!”

เสิ่นหวยอันเพิ่งสวมกางเกงก็ถูกนายหญิงซ่งตามมาทุบตีจึงรีบวิ่งหนีอุตลุดอยู่ในห้อง

ยามนั้น หลี่ซื่อแม่เล็กมารดาบังเกิดเกล้าของเสิ่นหวยอันก็รุดมาแล้วเช่นกัน นางย่อมรู้เรื่องระหว่างซ่งปี้อวิ๋นและเสิ่นหวยอันจึงรีบร้อนห้ามปรามว่า “อย่าตีๆ มีอะไรก็พูดกันดีๆ เจ้าตีเด็กให้มันได้อะไรขึ้นมา?”

“ลูกชายเจ้าทำเรื่องงามหน้าเช่นนี้ ทำลายชื่อเสียงของลูกสาวข้า เจ้ายังมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกรึ?”

นายหญิงซ่งโมโหยิ่งนัก รู้สึกเพียงว่าเสิ่นหวยอันสมกับเป็นลูกที่อนุภรรยาเลี้ยงดูมา กระทั่งการอบรมขั้นพื้นฐานก็ยังไม่มี ได้ยินว่าช่วงก่อนหน้านี้ยังถูกโบยไปยี่สิบไม้เพราะไปเกี้ยวพาองค์หญิงไม่สำเร็จอีกด้วย

ตอนนี้ดีนัก ยังมาทำเช่นนี้กับลูกสาวของนางอีก ไร้ยางอายสิ้นดี!

“พวกเขาสองคนเดิมก็มีใจให้กัน จะมาโทษลูกชายข้าฝ่ายเดียวได้อย่างไร?” หลี่ซื่อโมโห รู้สึกว่ามารดาของซ่งปี้อวิ๋นช่างไร้เหตุผลยิ่งนัก

นายหญิงซ่งแค่นหัวเราะ “มีใจให้กันอันใดกัน? ถ้ามีใจให้กันจริง สาวใช้จะไปแจ้งความงั้นรึ? เจ้าบัดซบนี่สมควรตาย ถ้าเจ้ากล้าทำลายชื่อเสียงลูกสาวข้าอีก ข้าก็จะทำให้เขาเข้าไปอยู่ในคุก!”