ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1027

มองรอยยิ้มงดงามของหญิงสาว ฉู่จวินถิงรู้สึกเพียงหัวใจถูกเติมเต็ม

“เช่นนั้นก็ดี”

ที่ผ่านมาซ่งรั่วเจินได้ใกล้ชิดฉู่จวินถิงไม่น้อย ล้วนรู้สึกดีใจ เพียงแต่บัดนี้สมองกลับนึกถึงเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้อย่างอดไม่ได้ ชนิดที่ว่าเมื่อวานมีแม่นมมาสั่งสอนนางเรื่องนี้โดยเฉพาะ จึงรู้สึกว้าวุ่นใจขึ้นมา

อันที่จริงเรื่องพรรค์นี้...นางที่เป็นคนทะลุมิติมาคนหนึ่ง แม้ไม่เคยทำก็ยังเคยเห็นมาบ้างกระมัง?

เพียงแต่พอถึงเวลาจริง ยังจิตใจว้าวุ่นอย่างอดไม่ได้

“ไม่ได้เรื่องจริงๆ!” ซ่งรั่วเจินลอบสบถด่าภายในใจ หันหน้าไปจู่ๆ ก็มองเห็นหมอนบนเตียง แตกต่างจากหมอนทรงเหลี่ยมที่ทุกคนชอบใช้ แต่เป็นหมอนทำจากปุยนุ่นที่นางชอบ

นี่คือหลังนางทะลุมิติเข้ามาแล้วก็สั่งให้คนไปทำมาเป็นพิเศษ ไม่คุ้นชินกับการนอนหมอนสูงถึงเพียงนั้น เดิมทีคิดว่าหากแต่งงานเข้ามาแล้วจะต้องทำใหม่อีกอัน กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้พบที่นี่

นางหยิบหมอน หันหน้ามองฉู่จวินถิง ดวงตาดำขลับทอประกายระยับ “นี่ก็เป็นท่านสั่งให้คนทำหรือ?”

ใบหน้าเรียวเล็กสะท้อนแสงเทียนของหญิงสาวน่ารักเป็นพิเศษ โดยเฉพาะตอนตื่นเต้นเขินอาย พวงแก้มแดงก่ำ คล้ายกระต่ายน่ารักตัวหนึ่ง ราวกับไร้การป้องกัน กลับสะกิดใจคนอย่างน่าประหลาด

“อืม รู้ว่าเจ้าชอบ จึงสั่งทำมาหนึ่งคู่เป็นพิเศษ”

ตอนนั้นยามเขาเข้าห้องเจินเอ๋อร์เป็นครั้งแรก ก็สังเกตเห็นหมอนพิเศษนี้แล้ว

หลังถามสาวใช้ถึงรู้ว่านางสั่งคนทำเป็นพิเศษ พูดว่าทำเช่นนี้นุ่มสบายกว่า ไม่คล้ายหมอนแข็งๆ ที่ใช้ในเวลาปกติ ดังนั้นเขาจึงสั่งคนไปทำมาหนึ่งคู่

ซ่งรั่วเจินรู้สึกหวานล้ำภายในใจ วางหมอนกลับไปอย่างชื่นชอบ ตอนดึงสติกลับมาอีกครั้ง ลมหายใจของชายหนุ่มก็เข้าใกล้แล้ว

ระยะห่างของทั้งคู่อยู่ใกล้กันแค่เอื้อม ทันใดนั้นหัวใจของนางแทบจะหยุดเต้นไปชั่วขณะ