ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1028

นับตั้งแต่พวกเขารู้จักกันจนถึงตอนนี้นางแต่งงานกับเขา ในที่สุดนางก็เป็นคนของเขาแล้ว

นางนอนข้างกายของเขา ภายภาคหน้าพวกเขาจะได้อยู่ร่วมกันทุกวัน และพวกเขาจะมีลูก

กลับมาเกิดใหม่ชาตินี้ นี่ต่างหากคือสิ่งที่เขาอยากปกป้องไปชั่วนิรันดร์

ทั้งๆ ที่นอนไม่หลับตลอดทั้งคืน ฉู่จวินถิงกลับมีจิตใจแจ่มใส ไม่ได้รับผลกระทบใด

เขาจุมพิตลงบนคิ้วของหญิงสาวอย่างอ่อนโยน นี่ถึงเปลี่ยนเสื้อผ้าและเดินออกจากห้อง

“ท่านอ๋อง เมื่อคืนแม่นมที่ถูกส่งมาจากวังหลวงกลับไปรายงานที่วังหลวงแล้ว วันนี้ท่านและพระชายายังต้องเข้าวังไปรายงานด้วยเจ้าค่ะ” ไป๋จื่อพูดด้วยความเคารพ

ฉู่จวินถิงพยักหน้า “เวลายังเช้า ไม่รีบ ให้พระชายานอนมากอีกครู่หนึ่ง ค่อยสั่งห้องครัวเตรียมมื้อเช้าร้อนๆ เอาไว้”

“เจ้าค่ะ ท่านอ๋อง”

พวกเฉินเซียงเห็นท่านอ๋องดีต่อคุณหนูถึงเพียงนี้ แต่ละคนล้วนยิ้มกว้าง

“คุณหนู ถึงเวลาตื่นแล้วเจ้าค่ะ”

ตอนซ่งรั่วเจินถูกปลุกกลับรู้สึกเพียงว่าตนเองนอนหลับไม่เพียงพอ ลืมตาขึ้นก็ได้เห็นใบหน้าประดับยิ้มของพวกเฉินเซียง

“เฉินเซียง ตอนนี้สมควรเรียกว่าพระชายาได้แล้ว” ไป๋จื่อเอ่ยเตือน

เฉินเซียงรีบเปลี่ยนคำพูด “พระชายา ตอนนี้สายแล้ว วันนี้ท่านยังต้องเข้าไปขอบคุณต่อความเมตตากับท่านอ๋องด้วยเจ้าค่ะ รีบลุกขึ้นแต่งตัวเถอะ”

ซ่งรั่วเจินเข้าใจ นี่ถึงลุกขึ้นล้างหน้าแต่งตัว เห็นไป๋จื่อหยิบเครื่องประดับหนึ่งกองที่นางไม่เคยเห็นมาก่อนออกมา เอ่ยถามด้วยความแปลกใจ “เหตุใดข้าไม่เคยเห็นเครื่องประดับนี้มาก่อน?”