ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1048

ซ่งจิ่งเซิน “...” ไม่ยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ใช่หรือไม่!

“ในอดีตเป็นสมองข้าถูกประตูหนีบเอง หร่วนหลิงเฟิงในตอนนี้คือตัวอย่าง โชคดีสมองข้ายังแจ่มชัด ไม่มีวันทำเรื่องโง่งม!”

ซ่งรั่วเจินได้ยินเสียงพูดคุยของพี่ชายตน นางเคยพบหร่วนอวี้เฉิงคุณชายใหญ่สกุลหร่วนมาก่อน ตอนนั้นเป็นเขานำข่าวบิดาอยู่ภายนอกกลับมา ทว่าคุณชายใหญ่สกุลหร่วนเดินทางอยู่ภายนอกมาโดยตลอด จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่แต่งงาน

คุณชายรองสกุลหร่วนแต่งงานเร็วกว่ามากนัก นางไม่เคยพบหน้ามาก่อน

ทว่า บัดนี้ความสนใจทั้งหมดของนางล้วนตกอยู่ที่พลังงานมืดบนสีหน้าของหร่วนเนี่ยนถัง

นี่คือ...ถูกไอมรณะครอบงำ?

ปกติหร่วนเนี่ยนถึงอยู่ภายในบ้าน ยังไม่แต่งงาน อีกทั้งยังไม่เคยล่วงเกินผู้ใด ย่อมไม่มีคนจงใจใช้วิธีเช่นนี้มาทำร้ายนาง หรือว่าจะแปดเปื้อนโดยไม่ตั้งใจ?

“ตอนนี้พี่รองย้ายออกไปแล้ว ไปอยู่ที่พี่สะใภ้รองบอกแห่งนั้น เมื่อวานข้าไปเยี่ยมพี่รอง ยังค้างแรมที่นั่นหนึ่งคืนด้วยเจ้าค่ะ”

“ไม่รู้เพราะเหตุใด ข้ามักคิดว่าอาศัยที่เรือนแห่งนั้นยามค่ำคืนช่างมืดมิดเสียจนทำให้ตกใจไปหลายครั้ง ต่อมาข้าก็ไม่กล้านอนอีกเจ้าค่ะ”

หร่วนเนี่ยนถังนึกถึงความรู้สึกยามนอนขึ้นมา นางเองก็ไม่รู้ว่าเข้าใจผิดไปหรือไม่ มักเกิดความรู้สึกกระวนกระวายบางอย่าง

เช้าวันนี้ยามส่องกระจก ตนเองรู้สึกอิดโรยอยู่บ้าง แต่คิดได้ว่าใกล้ถึงวันเกิดคุณชายรองซ่งแล้ว ยังตั้งใจนำของขวัญมามอบให้เป็นพิเศษ

“ทำให้ท่านได้เห็นเรื่องน่าขันแล้ว”

หร่วนเนี่ยนถังพูดจบก็รู้สึกตัวว่าเมื่อครู่ตนเองคล้ายพูดเรื่องที่ไม่สมควรพูดมากมาย รู้สึกเก้อกระดากอย่างอดไม่ได้

ซ่งอี้อันหัวเราะเบาๆ หยิบกล่องเล็กใบหนึ่งออกมาและส่งให้ “น้องหญิงห้าพูดว่าหญิงสาวกินสิ่งนี้แล้วมีประโยชน์ ข้าจึงเก็บไว้ให้เจ้า”