ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1064

กู้หรูเยียนแววตาสว่างวาบ เดิมทียังคิดอยู่ว่าจะกระชับความสัมพันธ์กับจวนหร่วนไท่ซืออย่างไรดี ยามนี้เมื่อเกิดเรื่องนี้ขึ้น การกระชับความสัมพันธ์ก็ง่ายขึ้นมากโข!

ซ่งอี้อันมองปราดเดียวก็ล่วงรู้ความคิดของมารดาตนเองจึงพยักหน้าพลางหัวเราะเบาๆ “ใช่แล้ว ตอนนี้ถือว่ามีบุณคุญช่วยชีวิตแล้วขอรับ”

ด้วยความรู้ใจกันระหว่างแม่ลูก ชั่วพริบตาเดียวก็เข้าใจความคิดของอีกฝ่าย รอยยิ้มเกลื่อนใบหน้ากู้หรูเยียน “เจินเอ๋อร์ เจ้าช่างมีความสามารถจริงๆ!”

อาศัยแค่จุดนี้ ความสัมพันธ์ของสองฝ่ายในวันหน้าจะต้องไม่แย่อย่างแน่นอน หากเรื่องมงคลสำเร็จ นั่นก็ยิ่งใกล้ชิดกันมากขึ้นไปอีก!

แต่กู้หรูเยียนก็เข้าใจว่าจากสถานการณ์ของตระกูลหร่วนในยามนี้ เกรงว่าภายในเวลาอันสั้นย่อมไม่เหมาะสม เช่นนั้นก็ต้องอดทนรอ รอจนผ่านไปสักพักก็จะดีเอง

“แล้วคุณชายรองหร่วนเล่าเป็นอย่างไรบ้าง? ข้าได้ยินมาว่าสองปีมานี้เพื่อภรรยาตัวเองแล้ว เรื่องไหนที่ทำได้เขาล้วนทำไปหมดแล้ว แต่ผลสุดท้ายกลับผิดคนเสียนี่?”

ซ่งจืออวี้มีสีหน้าเหลือเชื่อ ปกติคนในครอบครัวมีแต่บอกว่าเขาค่อนข้างโง่เขลา แต่เขารู้สึกว่าเทียบกับคุณชายรองหร่วนแล้ว เขายังค่อนข้างฉลาดอยู่บ้าง

แม้แต่คนในดวงใจของตัวเองก็ยังจำคนผิด สองปีมานี้ทุ่มเทไปมากขนาดนั้น ไม่ใช่คนโง่แล้วจะเป็นอะไรเล่า?

“บางครั้งเวลาคนติดบ่วงรัก ความทุ่มเทที่เข้าใจไปเองว่าสมควรทำก็มีแต่ตัวเองเท่านั้นที่รู้สึกว่าน่าประทับใจ อันที่จริงสถานการณ์เช่นนี้ไม่แปลกเลย”

ซ่งรั่วเจินกล่าวพลางส่ายหน้าไปมา สายตากวาดไปทางซ่งจิ่งเซินโดยไม่รู้ตัว หากไม่ใช่เพราะเขาบังเอิญสูญเสียความทรงจำลืมเคอหยวนจื่อไปพอดี เกรงว่าสถานการณ์ภายในจวนตอนนี้คงไม่ได้ดีไปกว่าตระกูลหร่วนสักเท่าไร

หร่วนหลิงเฟิงเสียชีวิตไปเพราะเหตุนี้ พี่สี่ของตนเองก็คงไม่ได้ดีกว่ากันสักเท่าไร คงสูญเสียชีวิตไปเหมือนกัน

“เมื่อก่อนสมองข้ามีปัญหาจริงนั่นแหละ พวกท่านวางใจเถอะ ตอนนี้ข้าไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นอีกแล้ว”

ซ่งจิ่งเซินโบกไม้โบกมือเป็นพัลวัน กระทั่งยังดับความคิดคาดเดาที่ไม่สมควรมีของทุกคนไว้แต่เนิ่นๆ “พวกท่านไม่ต้องพูด ข้าเข้าใจแล้ว เขาแยกแยะคนไม่ออก แม้แต่คนในดวงใจก็ยังจำคนผิด เมื่อก่อนข้าก็แค่สมองมีปัญหา พอได้แล้วกระมัง”

สิ้นวาจานั้น ซ่งจืออวี้ที่เตรียมจะหยอกเย้าซ่งจิ่งเซินก็พลันหมดอารมณ์