ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 185

“ข้ากำลังเป็นห่วงพี่หญิงรอง จะให้ข้าใส่ใจเรื่องอื่นได้อย่างไร?”

ลั่วหวยหลี่อดไม่ได้ที่จะมองไปทางด้านหลัง ที่เขาเกลียดเหยาจิ่นเฉิงมากไม่ใช่ไม่มีเหตุผล คนผู้นี้เมื่อก่อนมีนิสัยโหดร้ายยิ่งนัก

ครั้งหนึ่งที่เขาลงไม้ลงมือกับเหยาจิ่นเฉิง ก็เพราะชายผู้นี้ได้ฆ่าหวงโต้ว สุนัขที่เขาเลี้ยงมาหลายปีและสนิทสนมมากที่สุด

ไม่คิดว่าเหยาจิ่นเฉิงโต้เถียงกับเขาเพียงเล็กน้อย ก็จะกระทำอย่างไร้ความปรานี ฆ่าหวงโต้วอย่างโหดร้ายแล้วยังชำแหละแบ่งเนื้อกินกับพรรคพวก เมื่อตัวเขามาถึงก็เห็นแต่ซากหนังที่เปื้อนเลือด ย่อมโกรธแค้นอยากสังหารคน”

แต่จนปัญญาที่เขาสู้เหยาจิ่นเฉิงไม่ได้ แต่ยังถูกเย้ยหยันอย่างเจ็บแสบ เป็นซ่งเยี่ยนโจวที่ยื่นมือเข้ามาช่วย เหยาจิ่นเฉิงถูกซ่งเยี่ยนโจวสั่งสอนอย่างสาสม ความแค้นของเขาจึงได้ระบายออกมาเสียที

เพราะเหตุนี้เอง เมื่อกลับไปเขาจึงถูกบิดาตำหนิอย่างหนัก แต่ตัวเขากลับไม่รู้สึกเสียใจแม้แต่น้อย

บัดนี้คนผู้นี้กลับคิดจะแต่งงานกับพี่หญิงของเขา ทำให้เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

เมื่อพวกซ่งรั่วเจินมาถึง ก็ได้เห็นลั่วหวยหลี่เดินวนไปมารอบศาลาไม่ไกล

“หวยหลี่ เจ้ากำลังรอข้าอยู่หรือ?”

เสียงทุ้มต่ำของซ่งเยี่ยนโจวดังขึ้น

ลั่วหวยหลี่เมื่อเห็นซ่งเยี่ยนโจว สีหน้าแห่งความกังวลพลันจางหาย กลายเป็นแววไม่สบอารมณ์แทน

“ท่านมาทำไม?”

“ข้าไม่ได้ออกมาข้างนอกนานแล้ว ไม่อยากอุดอู้อยู่แต่ในจวน จึงออกมาเดินเล่นบ้าง” ซ่งเยี่ยนโจวตอบ

ลั่วหวยหลี่พยักหน้าพลางยกคิ้วเล็กน้อย แสดงท่าทีเฉยชา “เช่นนั้นท่านก็ไปเดินเล่นตามสบายเถิด แต่ข้าบอกท่านไว้แล้วนะ อย่าคิดมายุ่งกับพี่หญิงของข้าเชียว!”

“ข้าเข้าใจดี” ซ่งเยี่ยนโจวยิ้มเล็กน้อยก่อนจะปรับสีหน้าให้เรียบเฉย

ซ่งรั่วเจินมองลั่วหวยหลี่ที่ทำตัวโอหังเล็กน้อย แต่ริมฝีปากของนางกลับยกขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ แม้ว่าจะพูดเตือนให้ซ่งเยี่ยนโจวเลิกยุ่งกับพี่หญิงของเขา แต่สีหน้ากลับดูเหมือนแทบอยากจะตะโกนว่า...

‘รีบยุ่งกับพี่หญิงข้าเถอะ!’

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน