ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 199

ชิงอินรู้เรื่องมาโดยตลอดหรือ?

นางรู้ทุกอย่างจึงเฝ้ารอเขามาโดยตลอด?

ครั้นคิดถึงความเป็นไปได้ข้อนี้ หัวใจของซ่งเยี่ยนโจวก็พลันสั่นสะท้าน ความละอายที่เก็บงำไว้ในใจแตะถึงจุดสูงสุดในชั่วขณะนี้เอง

เขาเข้าใจมาตลอดว่านางโกรธเขา เกลียดเขา เขาจึงไม่มีหน้าไปเจอนาง ทั้งไม่มีความกล้าไปเจอนางด้วยเช่นกัน

สองปีมานี้ เรื่องเดียวที่เขาสามารถปลอบใจตัวเองได้ก็คือไม่ได้ทำให้ชิงอินเสียเวลา แม้ว่านางจะเกลียดเขาก็ตามที

นางควรเกลียดเขาสิ

แต่ทั้งที่นางรู้เรื่องราวทั้งหมดก็ยังทำเหมือนเชื่อคำพูดของเขา มองดูเขาแต่งงาน ส่งเขาไปสนามรบ กระทั่ง...ไม่ยอมออกเรือนเพื่อเขา

สตรีที่อ่อนโยนเช่นนางต้องแบกรับความลำบากและความเจ็บปวดไว้มากมายเท่าไรกัน?

น้ำตาร่วงเผาะลงมาจากหางตาของลั่วชิงอิน นางมองเงาร่างตรงหน้า ในดวงตามีเพียงความปวดใจ

นางเข้าใจ นางเข้าใจทุกอย่าง

นางเข้าใจความทุกข์และความอับจนปัญญาของซ่งเยี่ยนโจว ระหว่างตระกูลซ่งกับนาง เขาเลือกคนในครอบครัว

ถ้าเป็นนาง นางก็คงจะเลือกแบบเดียวกัน ไม่อาจทำให้ครอบครัวเดือดร้อนเพราะความรู้สึกส่วนตัวของตนเอง

หากเขาทำแบบนั้นก็คงไม่ใช่พี่ใหญ่ซ่งที่นางนับถือมาตลอดแล้ว

ดังนั้นตอนที่เขาหักใจกล่าววาจาทำร้ายจิตใจนางเช่นนั้น นางจึงแสดงละครเป็นเพื่อนเขา

อย่างน้อย ทำแบบนี้ตอนเขาอยู่ในสนามรบคงจะสามารถสงบใจลงได้บ้าง แต่พอเขาไหว้วานสหายให้ส่งโสมและของบำรุงต่างๆ มาให้นางโดยใช้ข้ออ้างสารพัด นางก็รู้สึกว่าทั้งน่าขันและอยากร้องไห้

เขายังตัดใจจากนางไม่ได้

แล้วนางจะตัดใจได้อย่างไร?

ลั่วหวยหลี่ถูกความจริงที่เปิดเผยออกมาโดยไม่ทันตั้งตัวนี้ทำให้งงเป็นไก่ตาแตก เขากล่าวอย่างงุนงง “ที่แท้ก็ถูกบังคับ ถูกวางอุบายหรอกหรือ?”

“พี่ใหญ่ซ่ง ทำไมท่านไม่บอกข้าให้เร็วกว่านี้!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน