แม่ลูกคู่นี้ตลอดหลายปีที่ผ่านมาไม่มีโอกาสได้พบกันและพูดคุยกันอย่างจริงจัง คงเป็นเรื่องที่อวี้เยว่หลิงเสียใจที่สุด
ส่วนการคลี่คลายพลังอาฆาตและส่งอวี้เยว่หลิงไปเกิดใหม่ ค่อยพูดคุยกันหลังจากที่แม่ลูกได้พบกันแล้ว วันนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมนัก
“ขอบคุณแม่นางซ่งมาก”
ไป๋จื่อมู่รับธูปดอกนั้นด้วยความขอบคุณ ก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับลูกชายตระกูลต่ง ซึ่งเล่ากันอย่างน่าอัศจรรย์ แต่ว่าในใจเขายังไม่ปักใจเชื่อเต็มที่ว่าจะเป็นความจริง
แต่ในเวลานี้ เมื่อได้ธูปนี้มา ความคาดหวังก็เกิดขึ้นในใจอย่างท่วมท้น
หากเขายังมีโอกาสได้พบกับท่านแม่อีกครั้ง นั่นคงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด!
ไป๋เฉิงหงที่อยู่ข้างๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาก็สว่างวาบ รีบถามออกมาทันที “แม่นางซ่ง ข้าขอธูปสักดอกได้หรือไม่?”
ซ่งรั่วเจินเหลือบมองไปที่อวี้เยว่หลิง เห็นนางส่ายศีรษะเบาๆ นางจึงตอบว่า “นางไม่อยากพบท่าน”
ไป๋เฉิงหงรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวของซ่งรั่วเจิน ดวงตาเต็มไปด้วยความตกใจ “นางอยู่ที่นี่หรือ? เจ้าเห็นนางได้หรือ?”
“เจ้าค่ะ” ซ่งรั่วเจินไม่ปฏิเสธ
ดวงตาของไป๋เฉิงหงเริ่มแดงก่ำ “แม่นางซ่ง ข้าขอร้องเถิด ให้ข้าได้พบหน้านางสักครั้งเถิด”
“สิ่งที่ข้ารู้สึกเสียใจที่สุดในชีวิตนี้คือการทำผิดต่อนาง โปรดเห็นใจที่ข้าใกล้ตายแล้ว ขอให้ข้าได้สมหวังในความปรารถนานี้เถิด!”
“ไป๋โหว หากนางไม่ต้องการพบเจอท่าน แม้ข้าจะให้ธูปแก่ท่าน ท่านก็จะไม่สามารถพบนางได้”
“ตอนที่คุณชายไป๋จุดธูปในคืนนี้ ท่านสามารถมาดูได้ หากนางต้องการพบท่าน ท่านก็จะได้พบ แต่หากนางไม่ต้องการ ก็ไม่มีวิธีใดแล้ว”
ซ่งรั่วเจินเหลือบมองไป๋เฉิงหงอย่างพิจารณาก่อนจะกล่าวต่อ “ไป๋โหว ท่านมิใช่คนที่ใกล้ตาย สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่ลิขิตชะตา แต่เป็นเคราะห์จากฝีมือมนุษย์”
หลี่ว์เหวินซิ่วแววตาเปลี่ยนไปเล็กน้อย ความรู้สึกหวาดหวั่นเริ่มก่อตัวในใจ ซ่งรั่วเจินผู้นี้เป็นใครกันแน่?
เหตุใดนางถึงรู้เรื่องทุกอย่างในตระกูลไป๋ได้อย่างละเอียดเช่นนี้?


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...