ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 246
ราตรีดำมืดดุจน้ำหมึกสีเข้ม รอบข้างเงียบสงัด แม้ในเรือนจะจุดเทียน แต่ทันทีที่เสียงกรีดร้องของหลี่ว์เหวินซิ่วดังขึ้น ก็ทำให้ทุกคนต่างสะดุ้งด้วยความหวาดกลัว
“ท่านแม่ ท่านเป็นอะไรไป?”
สองพี่น้องไป๋จวิ้นอวี่พุ่งตัวเข้าไปในห้อง ก็เห็นหลี่ว์เหวินซิ่วใช้มือทั้งสองข้างบีบคอตนเองอย่างรุนแรง ดวงตาเบิกโพลงด้วยความหวาดกลัว ราวกับจะบีบคอตนเองจนตาย
“ท่านแม่ อย่าทำให้พวกเราตกใจเช่นนี้เลย!”
สายตาของไป๋จวิ้นเทาเต็มไปด้วยความหวาดผวา ยืนแข็งทื่ออยู่ตรงที่เดิม ไม่กล้าเข้าไปใกล้แม้แต่ก้าวเดียว
“เร็วเข้า ท่านหมอ รีบมาดูอาการของท่านแม่ข้า!” ไป๋จวิ้นอวี่ตะโกนอย่างร้อนรน
แต่เมื่อหมอหลายคนเห็นฉากแปลกประหลาดนี้ ไหนเลยจะมีใครกล้าเข้าใกล้ พวกเขาต่างพากันวิ่งหนีออกไปด้วยความหวาดกลัว พร้อมกับร้องตะโกนว่า
“ผีหลอก!”
“ผีหลอกแล้ว!”
ไป๋จวิ้นอวี่รู้สึกโกรธจัด แต่ทำได้แค่วิ่งเข้าไปพร้อมตะโกนเรียกให้ไป๋จวิ้นเทามาช่วยกันแกะมือของหลี่ว์เหวินซิ่วออก แต่กลับพบว่าหลี่ว์เหวินซิ่วมีแรงมากผิดปกติ แม้พวกเขาสองคนร่วมกันก็ยังไม่สามารถปลดมือออกได้
ทันใดนั้น หลี่ว์เหวินซิ่วพลันเปลี่ยนมาบีบคอไป๋จวิ้นอวี่แทน ในดวงตาของนางเต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างสุดขั้ว
“อวี้เยว่หลิง เจ้าน่าจะตายไปนานแล้ว ไยจึงยังคงตามรังควานไม่หยุด! ไปตายซะเถอะ!”
โครม!
หลี่ว์เหวินซิ่วล้มลงกับพื้นทันที ไป๋จวิ้นเทารีบโยนถ้วยชาที่ถืออยู่ทิ้งไป ใบหน้าซีดเผือดขณะพูดด้วยเสียงสั่น “พี่รอง ข้าก็แค่ต้องการช่วยท่าน”
ไป๋จวิ้นอวี่ที่เพิ่งรอดตาย หายใจอย่างหนักหน่วง มองหลี่ว์เหวินซิ่วที่นอนอยู่บนพื้นด้วยความหวาดกลัวอย่างสุดขั้วใจ
“ถ้าไม่มีเจ้า ข้าคงไม่รอดแน่”
อย่างไรก็ตาม ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดกัน หลี่ว์เหวินซิ่วค่อย ๆ ฟื้นคืนสติขึ้นมา ทำให้ทั้งสองคนตกใจจนรีบวิ่งหนีถอยหลัง
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...