ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 307

“คุณหนู เมื่อครู่อยู่ดีๆ ท่านก็ไปช่วยคุณหนูเถียนทำไมเจ้าคะ?”

“ปกติท่านและแม่นางเถียนก็มีความสัมพันธ์ไม่ดีต่อกัน ก่อนนี้นางยังพูดล่วงเกินท่าน ท่านจะใจดีเพียงนี้ไม่ได้ ครั้งนี้ถูกนางทำให้เดือดร้อนจนตกน้ำไปพร้อมกัน”

สีหน้าเซียงหลานเป็นกังวล หากคนตกน้ำเป็นคนอื่นก็ช่างเถอะ ปกติเถียนเจียวเจียวบาดหมางกับคุณหนู ตอนนี้ตกน้ำเพราะช่วยนาง แม้แต่คำขอบคุณก็ไม่มี

“เป็นข้าไม่ประมาณกำลังตน เดิมทีก็ไม่อยากทำลายงานเลี้ยงของสกุลซ่ง คิดไม่ถึงลงท้ายแม้แต่ตนเองก็ตกน้ำไปด้วย”

หร่วนเนี่ยนถังนึกขึ้นได้ว่าก่อนนี้ได้ยินแผนของเถียนเจียวเจียวและเถียนจื่ออี๋ พวกนางตั้งใจเลือกตกน้ำบริเวณที่ซ่งอี้อันอยู่ไม่ไกล เพราะก่อนนี้ได้ยินว่าซ่งอี้อันว่ายน้ำเป็น

หลังตกน้ำแล้ว ขอเพียงซ่งอี้อันกระโดดลงไปช่วยคน เถียนเจียวเจียวก็จะสามารถอาศัยโอกาสนี้พึ่งพาซ่งอี้อัน

เพราะเหตุนี้นางถึงอยากเข้าไปห้าม คิดไม่ถึงถึงขั้นถูกเถียนเจียวเจียวลากลงไปด้วยกัน...

“คุณหนู บ่าวกล้ารับประกันเถียนเจียวเจียวคนนั้นไม่มีวันขอบคุณ เมื่อครู่นางยังขวางคนเข้าไปช่วยท่านอีกด้วย”

“หากแม่นางซ่งไปช้ากว่านี้อีกนิด บ่าวกังวลว่าท่านจะ...”

หร่วนเนี่ยนถังคลี่ยิ้มบางๆ “ข้าก็ยังดีๆ อยู่มิใช่หรือ? หลังกลับไปแล้วเจ้าอย่าได้บอกเรื่องนี้ให้ท่านพ่อท่านแม่รู้ ประเดี๋ยวพวกท่านจะกังวล”

ขณะซ่งรั่วเจินยกน้ำแกงขิงเข้ามาก็ได้ยินเสียงสนทนาภายใน แท้จริงแล้วเรื่องนี้ไม่ต้องให้นางคำนวณ ก็รู้ได้ว่าทั้งหมดเป็นแผนของเถียนเจียวเจียว

นึกถึงเมื่อแรกยามพี่รองสูญเสียการมองเห็น คนมากน้อยเพียงใดต้องการเหยียบย่ำให้ได้ บัดนี้พลิกตัวกลายเป็นเหยื่อโอชะ พวกแม่นางล้วนลงมือโดยไม่เลือกสรรวิธีการเลยรึ?

น่าขันโดยแท้!

แต่หร่วนเนี่ยนถังเพื่อยับยั้งเรื่องตนเองตกน้ำเพราะใคร มิหนำซ้ำยังมิได้เปิดโปงต่อหน้าทุกคน เป็นคนมีอุปนิสัยอ่อนโยนอย่างที่มารดาพูดจริง

นึกถึงท่าทางโอหังของเถียนเจียวเจียว น่ากลัวว่าพูดออกไปต่อหน้าทุกคนล้วนไม่มีใครเชื่อ สร้างเพียงปัญหา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน