ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 318

เถียนเจียวเจียวเหยียดริมฝีปาก ในใจอดจะอิจฉาไม่ได้ ถังเสวี่ยหนิงโชคดีจริงๆ ถ้าในอนาคตได้เป็นพระชายาของฉู่อ๋อง นั่นก็เรียกว่าไต่เต้าได้สูงอย่างไม่ธรรมดาแล้ว

“ฉู่อ๋อง เสวี่ยหนิงอยู่ตรงนี้เพคะ!”

เถียนเจียวเจียวร้องเรียกด้วยน้ำเสียงยินดี ทำให้ถังเสวี่ยหนิงแสร้งเอ็ดอย่างไม่พอใจ “เจียวเจียว เจ้าอย่าทำแบบนี้ เดี๋ยวคนก็มองหรอก”

“ฉู่อ๋องมาด้วยตัวเองทั้งที ยังกลัวว่าจะถูกคนมองอีกหรือ? ไม่แน่ว่าอีกไม่กี่วันอาจมีคำสั่งพระราชทานสมรสลงมาก็เป็นได้”

ฉู่จวินถิงเข้าไปในร้านก็เริ่มมองหาโคมกระต่ายที่ซ่งรั่วเจินชอบ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเรียกดังมาจากข้างหน้าจึงเงยหน้ามองไป

เป็นคนแปลกหน้าสองคน

หนึ่งในแม่นางสองคนนั้นกำลังมองเขาด้วยความยินดี แม่นางอีกคนกลับมีสีหน้าเรียบเฉย

ครุ่นคิดเล็กน้อย ในความทรงจำเหมือนจะไม่มีสองคนนี้อยู่จึงเดินผ่านข้างกายคนทั้งสองไป

“เถ้าแก่ เอาโคมกระต่ายอันนี้”

ฉู่จวินถิงมองโคมตรงหน้าก็พบว่าเหลือโคมกระต่ายอันสุดท้ายเท่านั้นก็รู้สึกว่าโชคดียิ่งนัก

“ได้เลย” เถ้าแก่รีบรับเงินแล้วส่งของให้อย่างเคารพนบนอบ “ขอบพระทัยท่านอ๋อง”

เถียนเจียวเจียวเห็นฉู่จวินถิงเดินผ่านพวกนางไปโดยไม่หยุดชะงักก็รู้สึกประหลาดใจ

“เสวี่ยหนิง ฉู่อ๋องไม่ได้มาหาเจ้าหรอกหรือ? ทำไมถึงไม่สนใจพวกเราเลยล่ะ?”

ถังเสวี่ยหนิงก็นึกสงสัยอยู่เช่นกัน หลายวันก่อนนางได้ยินท่านแม่บอกว่าฮองเฮาต้องการจับคู่นางกับฉู่อ๋อง

ตอนเข้าวังไปเมื่อหลายวันก่อน ฮองเฮายังทรงเรียกนางให้อยู่สนทนาด้วยตามลำพัง ไม่เพียงถามความชอบของนางแต่ยังแสดงความห่วงใยต่อนางไม่น้อย ทำให้นางรู้สึกยินดีเหลือล้น

นางคงถูกฮองเฮามองว่าเป็นตัวเลือกลูกสะใภ้อย่างแน่นอนแล้ว

เทศกาลงานวัดวันนี้ นางตั้งใจแต่งหน้าแต่งตัวอย่างพิถีพิถัน รอให้ฉู่อ๋องเชิญนางออกมาเที่ยวด้วยกัน แต่จนใจที่ไม่ได้รับคำเชิญถึงได้ออกมากับเถียนเจียวเจียว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน