ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 322

“เสด็จพี่ห้า เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?”

ฉู่มู่เหยาส่งสายตาเป็นนัยไปทางฉู่อวิ๋นกุย ในใจเต็มด้วยความสงสัย

เสด็จพี่สามถึงกับซื้อโคมกระต่ายให้คุณหนูซ่ง ทั้งยังเร่งเร้าอยากจะตัดสัมพันธ์กับคุณหนูถังโดยเร็ว!

นับเป็นเรื่องหาได้ยากยิ่งโดยแท้!

“เสด็จพี่สามทำตัวผิดแปลกไปเช่นนี้ ยังจะเป็นเรื่องใดได้อีกเล่า?” ฉู่อวิ๋นกุยเลิกคิ้วขึ้นพลางกระหยิ่มยิ้มย่อง

ฉู่มู่เหยาเบิกตากว้าง หากเป็นเช่นที่นางคิดเอาไว้จริงๆ ก็นับเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียว

ต้นเหล็กออกดอกแท้ๆ เชียว!

ฉู่จวินถิงเห็นว่าเมื่อซ่งรั่วเจินเดินออกมาจากร้านค้าแล้ว ใบหน้าหมดจดสดใสของนางก็กลับเย็นชาขึ้นมา

ทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรแท้ๆ แต่ระยะห่างระหว่างทั้งสองที่สู้อุตส่าห์ใกล้ชิดกันขึ้นมาบ้างแล้วพลันกลับไปห่างเหินภายในเวลาอันแสนสั้น

“ท่านอ๋อง หากมิมีธุระใดแล้ว เช่นนั้นหม่อมฉันขอตัวเพคะ”

แววตาของซ่งรั่วเจินฉายแววจริงจัง หลายวันมานี้ฉู่จวินถิงปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี จนทำให้รู้สึกสนิทสนมเคยคุ้นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ทว่าการปรากฏตัวของถังเสวี่ยหนิงในวันนี้ทำให้นางกลับมาฉุกคิดได้อีกครั้ง

บัดนี้กำลังมีการทาบทามสมรสอยู่ระหว่างคนสองคน นางกับท่านอ๋องออกเที่ยวด้วยกันเช่นนี้ย่อมไม่เหมาะสม ก่อนหน้านี้ไม่ทันได้ฉุกคิดก็ยังพอว่า ยามนี้ได้รู้แล้ว ไหวตัวให้ทันเสียก่อนจะตกม้าตายจึงเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

ฉู่จวินถิงเห็นหญิงสาวตั้งท่าจะเดินจากไป ในใจฉู่จวินถิงก็เกิดร้อนรนขึ้นมา โดยไม่รู้ตัวก็ฉวยคว้าข้อมือของนางเอาไว้

“รั่วเจิน เจ้าฟังข้าก่อน ระหว่างข้าและคุณหนูถังยังมิได้ตกลงเรื่องการหมั้นหมายเอาไว้ ทั้งหมดเป็นเพียงความต้องการของเสด็จแม่ก็เท่านั้น”

“ท่านอ๋อง โปรดสำรวมด้วยเพคะ”

ซ่งรั่วเจินผละมือของชายหนุ่มออกด้วยสีหน้าเย็นชา

ฉู่จวินถิงรู้สึกได้ถึงความไม่พอใจผ่านสีหน้าของนางแล้ว ก็รีบละมือออก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน