ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 323

ซ่งรั่วเจินที่แต่งงานและล้มเลิกงานแต่งในวันเดียวกันก็นับว่าพบได้ไม่บ่อยแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคู่หมั้นคู่หมายของซ่งอี้อันที่กลับไปมีสัมพันธ์ลับกับฉินเซี่ยงเหิงก่อนจะได้แต่งงาน

ผู้คนต่างพากันสงสารซ่งอี้อันที่ได้รับบาดเจ็บจนสูญเสียดวงตาเพราะต้องการปกป้องคู่หมั้น ใครเล่าจะคาดคิดว่าแท้จริงแล้วก็เป็นชู้รักของจ้าวซูหว่านนี้เองแหละที่ทำร้ายซ่งอี้อัน...

ตอนแรกที่จำได้ ก็เพราะรู้สึกว่าสกุลซ่งช่างโชคร้ายโดยแท้ จึงได้เกิดเรื่องขึ้นกับคนในตระกูลต่อเนื่องกันไม่หยุดยั้ง จนถึงขั้นมีคนพูดกันไปว่าสกุลซ่งคงไปสิ่งใดล่วงเกินสิ่งชั่วร้ายเข้า เลยทำให้ดวงตกได้ถึงเพียงนี้

ทว่าจนถึงวันนี้ทุกสิ่งก็กลับตาลปัตรเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

หากคุณหนูซ่งกับเสด็จพี่สามได้ครองคู่เป็นฝั่งเป็นฝา อนาคตของสกุลซ่งก็ยิ่งไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป

“ขอบพระทัยคำอวยพรขององค์หญิงเพคะ”

ซ่งรั่วเจินรู้ดีว่าด้วยความสามารถของซ่งอี้อันแล้ว เมื่อได้เข้ารับราชการย่อมต้องสร้างผลงานได้เป็นแน่ อีกไม่กี่วันเมื่อพี่ใหญ่ไปสู่ขอกับสกุลลั่วแล้วก็จะกลับไปรับตำแหน่งยังราชสำนักอีกครั้ง

ฉู่มู่เหยาสังเกตเห็นซ่งรั่วเจินคล้ายจะจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เมื่อคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อครู่แล้ว เกรงว่าการปรากฏตัวของถังเสวี่ยหนิงจะทำให้ระหว่างทั้งสองเกิดผิดใจกันเข้า

ช่างบังเอิญเสียนี่กระไรที่ทั้งสองได้พบเข้ากับถังเสวี่ยหนิง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเมื่อถังเสวี่ยหนิงยังตาไร้แววได้ถึงเพียงนั้น

เสด็จพี่สามของนางช่างโชคร้ายโดยแท้!

“คุณหนูซ่ง เสด็จพี่สามอายุอานามก็มิน้อยแล้ว เสด็จพ่อเสด็จแม่เองก็เป็นกังวลเรื่องสมรสของเขามาโดยตลอด”

“เรื่องการหมั้นหมายก็มีแต่เสด็จแม่เป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้นมาเท่านั้น เสด็จพี่สามหาได้ใส่ใจไม่ ยิ่งมิได้มีเจตนาให้ความเข้าใจผิดเมื่อครู่นี้ทำเจ้าต้องอับอาย”

ฉู่มู่เหยาอธิบายไปคำ อย่างไรก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน นางย่อมเข้าอกเข้าใจสถานการณ์เมื่อครู่ของซ่งรั่วเจินเป็นอย่างดี

“หม่อมฉันเข้าใจเพคะ”

ซ่งรั่วเจินพยักหน้าน้อยๆ นางไม่เคยข้องใจสงสัยในการกระทำของฉู่จวินถิง และก็เข้าใจดีว่าเขาไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน