ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 324

ฉู่อวิ๋นกุยชะงักไปเล็กน้อย “เสด็จพี่คิดจะบอกเสด็จแม่ตามตรงว่าท่านชอบพอคุณหนูซ่งหรือ? เกรงว่าเสด็จแม่จะมิอาจยอมรับได้ง่ายๆ กระมัง”

แม้เขาจะดีใจที่เสด็จพี่สามได้พบนางในใจ แต่เมื่อนึกให้ดีแล้วทางฟากด่านของเสด็จแม่นั้นเกรงว่าจะไม่ง่ายดาย

หากแม่ทัพซ่งยังมีชีวิตอยู่ และคุณหนูซ่งไม่เคยประสบพบพานการถอนหมั้นหมาย ไม่แน่ว่าอาจพอมีโอกาสอยู่บ้าง ทว่าจวบจนบัดนี้แล้วก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เสด็จแม่จะยินยอมเห็นด้วย

“มิเช่นนั้น…หรือจะให้คุณหนูซ่งเป็นชายารอง?”

“หากเป็นชายารองแล้วล่ะก็ ไม่แน่ว่าเสด็จแม่อาจยินยอมก็เป็นได้ เสียก็แต่หากเป็นเช่นนั้นข้าคิดว่าด้วยนิสัยคุณหนูซ่ง นางอาจจะมิยินยอมตกปากรับ”

ฉู่อวิ๋นกุยยังจำได้ดีว่าก่อนนี้ที่หลินจือเยว่ต้องการจะแต่งฉินซวงซวงเข้าไปในฐานะภรรยาหลวงที่มีศักดิ์เทียมกันซ่งรั่วเจินก็ยืนยันจะถอนหมั้นหมายในทันที

จะดีจะร้ายอย่างไรก็ยังเป็นถึงภรรยาเอก ถึงแม้ฉินซวงซวงจะได้เป็นภรรยาหลวงที่มีศักดิ์เทียมกัน ทว่าท้ายที่สุดก็ยังเป็นเพียงอนุภรรยาอยู่วันยังค่ำ

แม้จะเป็นเช่นนั้นคุณหนูซ่งก็ยังไม่ยินยอม หากบัดนี้จะต้องมาเป็นชายารอง ต่อให้เสด็จพี่สามจะสูงศักดิ์เสียยิ่งกว่าหลินจือเยว่ก็ตาม เกรงว่าก็ยังคงยากที่นางจะยอม

“ข้าจะให้นางเป็นเพียงชายารองได้อย่างไร?”

ฉู่จวินถิงตอบอย่างไม่ลังเล ตั้งแต่ถ่องแท้ในความรู้สึกของตนแล้ว สิ่งที่เขาปรารถนาก็มีแต่เพียงมีซ่งรั่วเจินมาเป็นพระชายาอ๋อง

ชายารอง สนม สำหรับนางแล้วจะอย่างไรก็ล้วนเป็นการลบหลู่ไม่ให้เกียรติ

“เรื่องนี้ข้าจะยังไม่บอกเสด็จแม่ เจ้าเองก็ปิดปากเงียบเข้าไว้ เสด็จแม่ยังไม่รู้ความในใจของข้า มิให้นางต้องกดดันตันใจจะดีเสียกว่า”

แววตาของฉู่จวินถิงแน่วแน่จริงจัง เขาชอบพอนางอยู่จริงๆ ทว่าจากปฏิกิริยาที่จู่ๆ ซ่งรั่วเจินก็พยายามยกโคมกระต่ายคืนกลับมานั้น ทำให้เขารู้แน่ชัดแล้วว่าคุณหนูผู้นี้ยังไม่ได้คิดเช่นเดียวกันกับเขา

บัดนี้เขาเพียงแต่หวังให้ซ่งรั่วเจินเปิดใจรับ และมีใจให้เขากลับคืน ส่วนเรื่องอื่นใดนั้นล้วนไม่สลักสำคัญ

ฉู่อวิ๋นกุย “???”

เสด็จพี่สามของเขาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ!

คำพูดนี้ไม่ว่าฟังอย่างไรก็ไม่คล้ายว่าจะเป็นคำที่เขาจะพูดออกมาได้เลย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน