“ท่านกล้าตบข้า! ท่านถือสิทธิ์อะไรตบข้า?”
สีหน้าซ่งปี้อวิ๋นแดงจัด โมโหถลันขึ้นมาต้องการฉีกหน้าซ่งรั่วเจิน ฉู่จิ่นหวยส่งสัญญาณทีหนึ่ง บ่าวน้อยข้างกายก็ขวางคนไว้แล้ว
“ซื่อจื่อ ญาติผู้น้องของข้าไม่รู้มารยาทล่วงเกินท่าน ข้าสั่งสอนแทนไปแล้ว ท่านโปรดระงับโทสะด้วยเจ้าค่ะ” ซ่งรั่วเจินทำความเคารพพลางพูด
ถ้อยคำนี้พูดออกมาแล้ว ดวงตาซ่งปี้อวิ๋นเบิกกว้าง ไอโทสะในตอนแรกหายวับไปในทันใด กลายเป็นเหลือเชื่อระคนว้าวุ่น
“อะไรนะ? เขาคือซื่อจื่อ?”
ชายที่ไม่เคยพบหน้ามาก่อนตรงหน้าคนนี้ถึงขั้นเป็นซื่อจื่อ?
ใคร่ครวญครู่หนึ่ง ทั้งเสื้อผ้าที่สวมใส่และรัศมีสูงศักดิ์ อีกทั้งยังแปลกหน้ามาก นี่ก็คือซื่อจื่อไม่ใช่หรือ?
ก่อนหน้านี้ทุกคนล้วนไม่เคยพบซื่อจื่อมาก่อน ย่อมมองไม่ออก เมื่อครู่นางคิดเพียงว่าซ่งรั่วเจินรู้จักจะต้องไม่ใช่คนดีอะไร ถึงขั้นลืมความเป็นไปได้นี้ไป!
“เมื่อครู่เจ้าพูดเหลวไหลไม่น่าฟังจริงๆ ยังไม่รีบขอขมาซื่อจื่ออีก?”
ซ่งรั่วเจินเหล่มองซ่งปี้อวิ๋นแวบหนึ่ง แม้พูดว่านับตั้งแต่ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย นางเพิ่งเคยพบหน้าญาติผู้น้องเป็นครั้งแรก แต่ภายในความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมกลับรู้ว่าญาติผู้น้องคนนี้ลึกล้ำด้านใด
ที่ผ่านมาเพียงได้พบหน้า ก็พูดหยาบคายอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง ไม่ว่าคำพูดหยาบคายอะไรก็พูดออกมาได้
สกุลซ่งเฉกเช่นเดียวกัน สองฝ่ายกลับแตกต่างกันเช่นนี้ เพียงซ่งปี้อวิ๋นตัวโง่งมถูกคนใช้เป็นเครื่องมือโจมตีผู้อื่นก็สามารถมองออกได้
คราวนี้ซ่งปี้อวิ๋นไม่ใส่ใจเรื่องซ่งรั่วเจินตบตนเองอีก รีบคุกเข่าลง
“ซื่อจื่อ ข้ามีตาแต่ไร้แวว ล่วงเกินซื่อจื่อแล้ว ซื่อจื่อโปรดอภัยด้วยเจ้าค่ะ”
ฉู่จิ่นหวยไม่สนใจซ่งปี้อวิ๋น หันหน้าเอ่ยถามบ่าวน้อย “นี่คือจวนสกุลซ่งแห่งใด? ได้รับคำเชิญเป็นแขกหรือไม่?”


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...