ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 377

ใบหน้าของเคอหยวนจื่อเต็มไปด้วยโทสะจากความอับอายและความหัวเสีย ราวกับปวดใจเสียเต็มประดา ในใจกลับลอบกระหยิ่มยิ้มย่อง แม้แต่สวรรค์ก็ยังช่วยเหลือนางจริงๆ!

ก่อนหน้านี้ซ่งรั่วเจินก็บอกว่าซ่งจิ่งเซินยังไม่กลับมา คิดว่าคงเพิ่งเดินทางกลับมาถึงก็มาหานางอย่างอดรนทนไม่ไหวแล้ว!

นางเข้าใจนิสัยของซ่งจิ่งเซินดี ขอแค่นางบอกว่าต่อไปไม่ยอมเจอเขาอีก เขาจะต้องร้อนใจมาก แล้วก็คงจะพลอยโกรธและตำหนิซ่งรั่วเจิน!

ความอัปยศที่ได้รับกลางงานเลี้ยงในวันนี้ ยามนี้จะสนองคืนนางคนชั้นต่ำนั่นไปให้หมด จะต้องทำให้นางขอโทษตนเองต่อหน้าผู้คนมากมายให้ได้เลยเชียว!

ทว่าซ่งจิ่งเซินมองสตรีตรงหน้าแล้วกลับขมวดคิ้วขึ้นมา

ชวีคั่วได้ฟังเคอหยวนจื่อฟ้องทุกข์มาแล้ว เดิมก็เจ็บแค้นแทนนาง ยามนี้ซ่งจิ่งเซินที่เป็นตัวต้นเหตุกลับมาแล้ว สีหน้าก็พลันบึ้งตึงขึ้นมาทันที

“ซ่งจิ่งเซิน เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้าสร้างปัญหาให้แม่นางเคอมากขนาดไหน? ให้สิ่งของเล็กน้อยมาแล้วยังส่งน้องสาวมาทวงคืนอีก เจ้าทำให้ผู้ชายทุกคนขายหน้าหมดแล้ว!”

พวกซ่งรั่วเจินเดินออกมาเห็นภาพนี้เข้าพอดี

“จิ่งเซิน?”

ความประหลาดใจวาบผ่านดวงตาหลิ่วหรูเยียน หากที่มากกว่านั้นคือความยินดี

หลายวันนี้นึกเป็นห่วงความปลอดภัยของซ่งจิ่งเซินอยู่พอดี คิดไม่ถึงว่าจะได้เห็นคนกลับมาอย่างปลอดภัยรวดเร็วถึงเพียงนี้ ทันใดนั้นก็นึกโล่งอก

แต่เมื่อคิดถึงคำที่เจินเอ๋อร์เพิ่งพูดไป จิตใจก็หนักอึ้งขึ้นมาอีกครั้ง ไฉนจึงบังเอิญเช่นนี้?

คราวนี้เกรงว่าคงยุ่งยากแล้วสิ...

“น้องสาม ประเดี๋ยวเจ้าระวังไว้หน่อย อย่าทะเลาะกันตรงนี้เชียว” ซ่งอี้อันมองไปทางซ่งจืออวี้พลางกล่าว “ถ้าน้องสี่สมองมีปัญหาเกิดเป็นบ้าขึ้นมา ก็ตีคนให้สลบแล้วพาตัวกลับไป”