ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 388

ซ่งรัวเจินมองเห็นท่าทีตอบสนองของสองแม่ลูกเคอหยวนจื่ออยู่ในก้นบึ้งของสายตา แววตาปรากฎแววเยาะหยัน ใบหน้ากลับประดับยิ้มบางๆ

“เมื่อคืนได้ยินว่าแม่นางเคอและคุณชายชวีหมั้นหมายกัน คิดได้ว่าพี่สี่ของข้าเคยสร้างความรำคาญให้แม่นางเคอมาก่อน นี่จึงกินไม่ได้นอนไม่หลับ”

“รบกวนแม่นางเคอมอบของออกมาตอนนี้เลยเถอะ พวกเราทั้งสองฝ่ายจะได้นับต่อหน้าทุกคน จบปัญหาโดยเร็ว”

พูดถ้อยคำนี้อย่างใจกว้างผ่าเผย นี่มิใช่ตระหนักถึงสกุลซ่ง แต่ตระหนักถึงสกุลเคอ

เดิมที อีกสามบ้านของสกุลเคอได้ยินนายหญิงเคอพูดว่าให้มาเป็นพยานการตัดขาดความสัมพันธ์ระหว่างเคอหยวนจื่อและซ่งจิ่งเซินพร้อมกัน แต่ยังเกิดความสงสัยอย่างสุดระงับ

ตกลงนายหญิงเคออุปนิสัยเยี่ยงไรพวกเขาไม่ใช่ไม่รู้ มองแล้วคล้ายอ่อนโยนใจกว้าง แต่กลับใจร้ายมาก

หลายปีมานี้ ซ่งจิ่งเซินส่งของมาให้มากมากอย่างแท้จริง พวกเขาเห็นแล้วก็อิจฉาตาแดง อีกทั้งยังคิดว่าเคอหยวนจื่อมีวาสนา ไม่ต้องเสียสละสิ่งใด กลับสามารถทำให้ซ่งจิ่งเซินเอาอกเอาใจได้

คิดไม่ถึงบัดนี้เพื่อแต่งงานกับสกุลชวี บ้านใหญ่ยินดีคืนของออกมา เห็นได้ว่าตัดสินใจแล้ว

นึกถึงตรงนี้ อีกสามบ้านลอบวางแผนภายในใจ ในเมื่อยินดีเฉือนเนื้อทิ้ง ก็ย่อมต้องสร้างชื่อเสียงให้โด่งดังออกไปถึงจะถูก!

“ข้าว่าแล้วเชียวพี่หญิงใหญ่เรียกพวกเรามาทำอันใด ที่แท้ก็เพื่อคืนของสกุลซ่งนี่เอง!”

“พูดไปแล้วก็เป็นเช่นนั้น เดิมทีก็ไม่ยินดีรับไว้ ครั้งนี้คืนไปได้ก็ดี หลีกเลี่ยงมิให้คนใจแคบเหล่านั้นคิดว่าพวกท่านเกิดความคิดต้องการแสวงหาผลประโยชน์จากพวกเขา!”

“วันนี้พวกเราสองฝ่ายล้วนเป็นพยานร่วมกัน คืนของทั้งหมดโดยไม่ขาดไปแม้ชิ้นเดียว หยวนจื่อของพวกเราเป็นแม่นางที่ดีคนหนึ่ง ไม่มีวันเป็นคนละโมบในเงินทอง!”

เห็นได้ชัดว่าถ้อยคำนี้โจมตีซ่งรั่วเจิน ทว่านางกลับไม่ใส่ใจแม้แต่น้อย