ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 434

หลิ่วเฟยเยี่ยนถูกหลิ่วหรูเยียนคาดคั้นเช่นนี้ ในใจเพียงรู้สึกว่าน่าขัน รั่วเจินกล้าไปหาเรื่องฉู่อ๋องอย่างไม่รู้ดีชั่ว ตอนนี้เกิดปัญหาขึ้นมายังคิดจะทำให้นางเดือดร้อนไปด้วย?

นางสะบัดมือหลิ่วหรูเยียนออกพลางกล่าวว่า “พี่หญิง ใช่ว่าข้าไม่อยากช่วยท่าน แต่ฉู่อ๋องเป็นใครกัน?”

“ข้าอยากช่วยเหลือจริงๆ นะเจ้าคะ ทว่าข้ามีใจแต่ไร้กำลังจริงๆ!”

ทว่าหลิ่วหรูเยียนไม่คิดจะปล่อยให้นางจากไปทั้งอย่างนี้จึงจับมือนางไว้แน่นไม่ปล่อย

“เฟยเยี่ยน ยามนี้ซ่งหลินเป็นตายไม่แน่ชัด แต่น้องเขยคงสามารถพูดอะไรต่อหน้าท่านอ๋องได้บ้าง เจ้าต้องคิดหาวิธีช่วยข้านะ”

“ข้ามีเจินเอ๋อร์เป็นลูกสาวคนเดียว นางเป็นแก้วตาดวงใจของข้า ยามนี้ทำให้ท่านอ๋องโกรธกริ้ว ไม่รู้ว่าจะมีจุดจบเช่นไร เจ้าจะต้องช่วยข้านะ”

“ขอแค่เจ้าช่วยข้าขอให้ท่านอ๋องยกโทษให้เจินเอ๋อร์ ทางด้านเซียงอ๋องข้าก็จะช่วยเจ้าเต็มที่ดีหรือไม่?”

หลิ่วเฟยเยี่ยนได้ยินเช่นนั้น ในใจก็พลันลังเลขึ้นมา ถ้าตระกูลซ่งยินดีช่วยเหลืออย่างเต็มที่ ไม่แน่ว่าอาจมีประโยชน์จริงๆ ก็เป็นได้

“งั้นข้าจะตามไปดูหน่อยก็แล้วกัน?”

แม่นมที่อยู่ข้างๆ เห็นว่าหลังนายหญิงของตนพูดเช่นนั้นไปแล้ว หลิ่วเฟยเยี่ยนกลับอยากไปดูขึ้นมาจริงๆ ก็อดจะร้อนใจไม่ได้ นี่ไม่ใช่เรื่องดีเลยนะ!

ถ้าไปแล้วโดนจับได้จะมิแย่หรอกรึ?

แต่หลิ่วหรูเยียนกลับสงบนิ่งอย่างมาก นางรู้แผนการของลูกสาวดี ในเมื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วก็แสดงว่าจะต้องมีการเตรียมตัวไว้ดีแล้ว

ด้วยนิสัยของหลิ่วเฟยเยี่ยน ต่อให้นางไม่พูดให้ชัดเจนในตอนนี้ อีกประเดี๋ยวก็คงตามไปแอบดูเองอยู่ดี

แทนที่จะทำเช่นนั้น มิสู้ให้นางไปดูเสียเลย จะได้ตัดความคิดนั้นไปเสีย

เมื่อหลิ่วเฟยเยี่ยนตามหลิ่วหรูเยียนไปถึงบริเวณใกล้เคียง ยังไม่ทันไปถึงตรงหน้าก็ได้ยินน้ำเสียงโกรธกริ้วของฉู่จวินถิงดังมาแล้ว น่ากลัวจนทำให้คนสะดุ้งโหยง

“เจ้าเอาความกล้าจากไหนถึงมาล่วงเกินข้าเช่นนี้ ใครก็ช่วยเจ้าไม่ได้ทั้งนั้น!”