ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 439

หลังกินข้าวเสร็จ ฉู่จวินถิงก็บอกให้คนนำของขวัญมา

“ขอบคุณสำหรับการต้อนรับอย่างอบอุ่นของพวกท่าน นี่คือน้ำใจเล็กน้อยของข้า”

หลิ่วหรูเยียนเห็นอย่างนั้นก็สบตากับซ่งรั่วเจินแล้วรีบร้อนเอ่ยว่า “ท่านอ๋อง วันนี้ท่านช่วยพวกหม่อมฉันไว้มากแล้ว แค่อาหารมื้อเดียวเท่านั้น ยังจะรับของพวกนี้ได้อย่างไร?”

“วันนี้ก็แค่เรื่องเล็กน้อยแค่ยกมือเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจ”

“จะว่าไปแล้ว สองวันก่อนทำให้รั่วเจินได้รับความตกใจเพราะข้า ข้ารู้สึกละอายใจมาตลอด คิดไม่ถึงว่าหลังจากรั่วเจินเข้าวังไปแล้วยังช่วยทำให้ความปรารถนาของเสด็จย่าเป็นจริง”

“วันนี้ข้าไม่เพียงมาขอบคุณ แต่ยังมาขออภัยด้วยเช่นกัน”

สายตาฉู่จวินถิงมองคนตรงหน้าโดยไม่หลีกเลี่ยงแม้แต่น้อย “ก่อนหน้านี้ข้าไม่ได้จัดการเรื่องราวให้ดีจึงทำให้เกิดความเข้าใจผิดเหล่านี้ ขอให้ทุกท่านวางใจได้ ต่อไปจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกแล้ว”

พี่น้องตระกูลซ่งทั้งสี่คนได้ยินดังนั้นก็สบตากัน ความไม่พอใจเล็กๆ ในจิตใจก็สลายไปด้วยเช่นกัน

ฉู่อ๋องทะนงในตนเองมาแต่ไหนแต่ไร ยามนี้สามารถเป็นฝ่ายกล่าวขออภัยต่อหน้าพวกเขาเช่นนี้ ทั้งยังอธิบายเรื่องเข้าใจผิดก่อนหน้านี้อย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่ามีความจริงใจ

“เสด็จพี่สาม ท่านหมายถึงการหมั้นหมายกับตระกูลถัง?” ฉู่อวิ๋นกุยถาม

“เรื่องหมั้นหมายยกเลิกไปแล้ว ต่อไปไม่ต้องพูดถึงอีก เสด็จพ่อก็ทรงอนุญาตแล้ว” ฉู่จวินถิงกล่าว

ดวงตาซ่งรั่วเจินฉายแววประหลาดใจ ฉู่จวินถิงถอนหมั้นไม่น่าแปลกใจ เนื่องจากก่อนหน้านี้เขาเคยเอ่ยถึงเรื่องนี้แล้ว แต่สองวันนี้เขายุ่งกับเรื่องปราบโจร ยังสามารถคลี่คลายเรื่องนี้ลงได้

ความรวดเร็วนี้ทำให้คนประหลาดใจจริงๆ

“เรื่องนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิดจริงๆ เสด็จพี่สามไม่รู้เรื่องนี้เลย แต่นี่เป็นความต้องการของเสด็จแม่”