ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 440

เห็นฉู่จวินถิงจริงจังถึงเพียงนั้น หลิ่วหรูเยียนย่อมตกตะลึงอย่างไม่ต้องสงสัย

ความจริงด้วยฐานะของฉู่จวินถิง ถ้าเขาต้องการแต่งงานกับเจินเอ๋อร์ แค่ขอพระราชทานสมรสจากฝ่าบาท พวกตนก็ไม่อาจปฏิเสธได้แล้ว

ยามนี้ท่าทีของเขาเต็มไปด้วยความจริงใจอย่างถึงที่สุด เห็นได้ชัดว่าไม่คิดจะใช้อำนาจข่มเหงรังแกคนอื่น ทำให้นางเบาใจลงหลายส่วน

“ข้าพึงใจรั่วเจิน แต่ไม่มีความคิดจะกดดันบังคับ หากวันหนึ่งนางยอมรับข้า ข้าย่อมยินดี ถ้านางยังไม่ยอมรับข้าหนึ่งวัน ข้าก็จะตามขอความรักต่อไปอีกวัน”

“หากสุดท้ายนางยังคงไม่ยินดี ข้าก็จะไม่บังคับ”

ดวงตาลึกล้ำของฉู่จวินถิงฉายแววจริงจัง ในเมื่อตัดสินใจไปแล้วก็อยากบอกให้ตระกูลซ่งรับทราบความตั้งใจของเขา

มิฉะนั้น ต่อไปทุกครั้งที่เขาปรากฏตัวขึ้นข้างกายรั่วเจินแล้วทำให้ตระกูลซ่งต้องคอยหวาดหวั่นตลอดเวลาก็ย่อมไม่เหมาะสมนัก

“ท่านอ๋องมีใจเช่นนี้เป็นวาสนาของตระกูลซ่งของพวกข้ายิ่งนัก แต่เรื่องที่เจินเอ๋อร์เคยประสบมาในอดีต ท่านอ๋องเองก็ทราบ เป็นหม่อมฉันกับนายท่านที่ดูคนผิดไป”

“ดังนั้น หลังจากถอนหมั้นเป็นต้นมาก็บอกไว้ว่าเรื่องแต่งงานจะให้เจินเอ๋อร์ตัดสินใจด้วยตนเอง”

หลิ่วหรูเยียนก็พูดอย่างชัดเจนด้วยเช่นกัน ถ้าจะบอกว่านางเสียใจเรื่องไหนมากที่สุดก็คงเป็นเรื่องที่นางเจรจาหมั้นหมายกับตระกูลหลินให้รั่วเจิน ทำให้ลูกสาวต้องได้รับความเจ็บช้ำใจ แม้สุดท้ายจะหนีมาจากรังหมาป่าได้สำเร็จ แต่ก็ต้องสูญเสียชื่อเสียง

ยามนี้เจินเอ๋อร์มีความคิดเป็นของตัวเอง นางไม่คิดจะบุ่มบ่ามจัดการเรื่องหมั้นหมายให้ลูกสาวอีกแล้ว

“นั่นยิ่งดีเข้าไปใหญ่ ข้าจะพยายามอย่างเต็มที่” ฉู่จวินถิงมองซ่งรั่วเจินยิ้มๆ ดวงตาพราวระยับ

ซ่งรั่วเจินมองดวงตาที่เป็นประกายเหมือนดวงดาวคู่นั้น แม้ว่าสถานการณ์ตรงหน้าจะไม่แตกต่างจากการสารภาพความรู้สึกของสวีเฮ่ออันเมื่อหลายวันก่อน ทว่าความรู้สึกของนางต่อเรื่องนี้กลับแตกต่างกัน

คนอื่นได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจโล่งอก พวกเขารู้ว่าฉู่อ๋องมีฐานะสูงศักดิ์ แต่ถ้าน้องหญิงห้าไม่ชอบก็คงจะเป็นไปไม่ได้