ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 447

“สมน้ำหน้า!” อวิ๋นเนี่ยนชูเผยสีหน้ารังเกียจ “เดิมทีอวิ๋นซีหว่านและแม่ของนางไม่ใช่คนดีอะไร แต่พ่อข้ากลับเอนเอียงเข้าข้างพวกนาง”

“หลายปีมานี้ข้าทนมองต่อไปไม่ไหวแล้ว กระนั้นคิดว่าอย่างไรเสียก็เป็นพ่อของข้า ข้าจึงยอมอดกลั้น”

“บัดนี้ท่านแม่ตัดสินใจแล้ว ข้าเองก็ไม่อยากกลับไปอีก หาไม่แล้วยังต้องถูกอวิ๋นซีหว่านและอนุอวิ๋นเอาเปรียบ ข้าเห็นสินเดิมของท่านแม่ข้าถูกเติมเข้าไปไม่น้อยแล้ว”

“เมื่อหลายวันก่อน ข้าเห็นซีหว่านปักปิ่นปักผมก็รู้สึกคุ้นตามาก มองละเอียดดีแล้วถึงพบว่าเป็นของท่านแม่ข้า น่ากลัวว่าท่านพ่อค้านำไปมอบให้อนุอวิ๋น น่าขยะแขยงจริงๆ!”

“บัดนี้ข้าคิดว่าชื่อเสียงท่านพ่อข้าเสื่อมเสียไปแล้วก็ดีเช่นกัน ถือสิทธิ์อะไรท่านแม่ต้องหย่าร้าง ทำให้พวกอนุอวิ๋นได้มีชีวิตที่ดี?”

ซ่งรั่วเจินยกมุมปากน้อยๆ “พวกเขาอยากมีชีวิตที่ดี น่ากลัวว่าไม่ง่ายถึงเพียงนั้น”

“ใช่หรือไม่ว่าเจ้าทำนายอะไรได้?” อวิ๋นเนี่ยนชูเผยสีหน้าแปลกใจ

“ความลับสวรรค์ไม่อาจเปิดเผย เจ้ารออย่างสบายใจเถอะ ชีวิตในภายภาคหน้าของพวกเจ้าจะต้องดีกว่าจวนอวิ๋นแน่”

ซ่งรั่วเจินกะพริบตา เพียงแค่ความสามารถของอวิ๋นเฉิงเจ๋อ ก็ไม่มีวันปล่อยคนที่รังแกท่านป้าและเนี่ยนชูไป

หากอวิ๋นหงหล่างยอมยุติลงเช่นนี้ยังนับว่าดี หากยังไม่ยอมหยุด ชนิดที่ว่ายังข่มขู่ ภายภาคหน้าก็อย่าคิดจะได้มีชีวิตที่ดีเลย...

เวลาเพียงชั่วพริบตา พิธีล่าสัตว์ของเหล่าเชื้อพระวงศ์ก็จัดขึ้นแล้ว

ครั้งนี้พิธีล่าสัตว์ยิ่งใหญ่มาก ไม่เพียงฝ่าบาทพาฮองเฮาไปจนถึงพระสนมอีกสองสามท่านร่วมเดินทางมา ยังมีองค์ชายองค์หญิงทุกพระองค์ต่างพากันมาเข้าร่วม เชื้อพระวงศ์เองก็เข้าร่วมด้วย รวมถึงคุณชาย คุณหนูอายุเหมาะสมของขุนนางทุกท่าน ก็ล้วนมาเข้าร่วมแล้ว