ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 452

ฉู่จวินถิงผินมองฉู่เทียนเช่อนิ่งๆ แวบหนึ่ง ฝ่ายหลังเผยรอยยิ้มมีเมตตา “น้องสาม วันนี้ในพิธีล่าสัตว์จะต้องแสดงออกดีๆ เล่า แต่ไหนแต่ไรมาเจ้าขี่ม้ายิงธนูได้โดดเด่นเหนือกว่าพวกเรามากนัก”

“เสด็จพี่โปรดวางใจ ข้าจะออมมือให้อย่างแน่นอน” ฉู่จวินถิงยกมุมปากเบาๆ ราวกับไม่คิดปกปิดท่าทีหยิ่งทะนง

สีหน้าฉู่เทียนเช่อดำทะมึน เขามิอาจทนต่อท่าทีเย่อหยิ่งโอหังเช่นนี้ของฉู่จวินถิงได้อย่างที่สุด ทั้งๆ ที่อายุน้อยกว่าเขา แต่อาศัยว่าเกิดจากครรภ์ฮองเฮา ไม่เคยเห็นเขาอยู่ในสายตามาโดยตลอด

พูดเรื่องขี่ม้ายิงธนู เขาเองก็พยายามมากมาโดยตลอด เจ้าคนผู้นี้ช่างเย่อหยิ่งโอหังยิ่งนัก!

ถังเสวี่ยหนิงเห็นฉู่อ๋องปรากฏตัว ทั้งๆ ที่ภายในงานมิได้มีเขาเป็นองค์ชายคนเดียว ทว่านับตั้งแต่เขาปรากฏตัวออกมา นางก็คล้ายถูกดึงดูดความสนใจไปจนหมด ไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตา

หากฉู่อ๋องกลายเป็นสามีของนาง จะมีคนมากน้อยเพียงใดอิจฉานางกันเล่า!

นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ทั้งหมดก็จะกลายเป็นจริง!

ใบหน้าถังเสวี่ยหนิงเผยรอยยิ้มต้องได้ดั่งใจหวัง กลับมองเห็นฉู่จวินถิงเดินออกมาแล้วก็เดินไปทิศทางที่ซ่งรั่วเจินอยู่ รอยยิ้มหายไปจนหมดสิ้น

“เมื่อครู่เห็นเจ้ากำลังหันซ้ายหันขวา คงมิใช่ว่ากำลังมองหาข้าอยู่หรอกกระมัง?”

ฉู่จวินถิงยกมุมปาก มองคนงามผิวขาวละเอียดตรงหน้า วันนี้สวมชุดแดง ช่างมีเสน่ห์ชวนให้คนหลงใหล

ซ่งรั่วเจินช้อนตาขึ้น พยักหน้าเบาๆ “กำลังหาท่าน”

ท่าทีตรงไปตรงมาของฝ่ายหญิงทำให้ฉู่จวินถิงชะงักเบาๆ สายตาลุ่มลึกฉายแววประหลาดใจ ใบหน้าหล่อเหลากลับประหม่าอย่างเห็นได้ชัด ครู่ต่อมาลูบใบหู

“อีกเดี๋ยวพิธีล่าสัตว์เริ่มขึ้นแล้ว ท่านสามารถไปกับหม่อมฉันได้หรือไม่?” ซ่งรั่วเจินเอ่ยถาม

ต้องการทำเรื่องนี้ให้สำเร็จ ยังต้องให้ฉู่จวินถิงร่วมมือถึงจะเหมาะสมที่สุด อีกทั้งยังลดความเปลี่ยนแปลงได้มากยิ่งขึ้น

ฉู่จวินถิงช้อนตา ความประหลาดใจระคนความสุขมาอย่างกะทันหันถึงเพียงนี้เชียวหรือ?