สี่พี่น้องชายฉกรรจ์ของสกุลซ่งขึ้นขี่ม้าท่วงท่าหล่อเหลาสง่างามเตรียมออกไปล่าสัตว์ สายตาตกลงบนตัวน้องหญิงห้าของตน เดิมทียังแย่งชิงกันว่าใครจะพาน้องหญิงห้าไป แต่ได้เห็นฉู่จวินถิงที่อยู่ข้างกายแล้ว ทันใดนั้นรู้ว่าการแย่งชิงก่อนหน้านี้ล้วนเสียเปล่า
“รอหม่อมฉันสักครู่นะเพคะ” ซ่งรั่วเจินพูดกับฉู่จวินถิง
ฉู่จวินถิงพยักหน้า ยกมุมปากเผยความอารมณ์ดี แม้รู้ว่าซ่งรั่วเจินไม่มีวันขอร่วมทางกับเขาโดยไม่มีสาเหตุ แต่ขอเพียงสามารถร่วมทางกันได้ นั่นก็เพียงพอแล้ว
“พี่ชายทุกท่าน อีกเดี๋ยวพวกท่านก็ไปตามทิศทางที่ข้าพูดไว้ เข้าใจหรือไม่?”
“ข้าจำได้แล้ว น้องหญิงห้า เจ้าวางใจเถอะ”
ซ่งจืออวี้พยักหน้า แม้เขาไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดอยู่ดีๆ น้องหญิงห้าก็ให้เขาไปที่นั่น แต่น้องหญิงห้าพูด เขาเชื่อฟังก็พอ
ซ่งอี้อันรู้น้องหญิงห้าจัดแจงเช่นนี้จะต้องมีความนัยลึกซึ้ง เอ่ยว่า “มีเรื่องใดให้พวกเราต้องระวังหรือไม่?”
“ความมั่งคั่งมหาศาลในวันนี้ พวกท่านจะต้องคว้ามันให้ได้” ซ่งรั่วเจินพูดยิ้มๆ
ซ่งเยี่ยนโจวแปลกใจมาก “มั่งคั่งอะไรหรือ? คงไม่ใช่ว่าทางฝั่งนั้นมีสัตว์ร้ายอยู่หรอกนะ?”
“อีกเดี๋ยวตอนขึ้นเขามีนักฆ่าซุ่มโจมตี เป้าหมายคือองค์ชายรอง ข้าจะหาทางหลอกล่อองค์ชายใหญ่ไป ถึงตอนนั้นองค์ชายใหญ่ตกอยู่ในอันตราย พวกท่านหาทางช่วยองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองให้ได้ เข้าใจหรือไม่?”
ซ่งรั่วเจินกะพริบตา เมื่อแรกฉินซวงซวงช่วยไว้หนึ่งคน บัดนี้สกุลซ่งของพวกเขาจะช่วยไว้สองคน
แม้ว่าองค์ชายรองไม่ใช่คนดี แต่ความดีความชอบของสกุลซ่งจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
ถ้อยคำนี้หลุดออกมา ทั้งสี่คนของสกุลซ่งเบิกตากว้าง มองซ่งรั่วเจินอย่างเหลือจะเชื่อ เข้าใจทุกถ้อยคำอย่างชัดเจน ครั้นประกอบเข้าด้วยกันเหตุใดไม่ว่าฟังอย่างไรก็ไม่เข้าใจ?
น้องหญิงห้าไม่เพียงรู้เรื่องนักฆ่าซุ่มโจมตี ยังรู้ว่าตกลงซุ่มโจมตีอยู่ที่ใดอีกด้วย
หากไม่รู้ความสามารถของน้องหญิงห้า น่ากลัวว่ายังคิดว่านางเป็นคนจัดเตรียมนักฆ่าไว้เสียอีก!
“น้องหญิงห้า ข้าไม่เข้าใจอยู่บ้าง ในเมื่อรู้ว่าองค์ชายรองจะถูกซุ่มโจม เหตุใดยังหลอกล่อองค์ชายใหญ่เข้ามา? นี่ไม่ตกอยู่ในอันตรายยิ่งขึ้นไปหรือ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง