ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 457

ฉู่จวินถิงสืบเท้าขึ้นมาหนึ่งก้าว ระยะห่างระหว่างทั้งคู่ที่ใกล้กันอยู่แล้วก็ใกล้กันมากยิ่งขึ้น

ครู่ต่อมาซ่งรั่วเจินขยับถอยหลังหนึ่งก้าว ร่างกายแนบติดต้นไม้ทางข้างหลังโดยไม่รู้ตัว ศีรษะกลับกระแทกเข้ากับฝ่ามือนุ่มของฝ่ายชาย

เขากลัวศีรษะนางกระแทก ดังนั้นจึงวางฝ่ามือไว้ข้างหลังก่อนล่วงหน้า

กลิ่นอายของฝ่ายชายปกคลุมนางไว้ในทันใด แสงแดดจ้าถูกเขาบดบังไว้ ซ่อนซ่งรั่วเจินไว้ใต้เงามืดผืนหนึ่ง

ครู่ต่อมานางเงยหน้า ใบหน้าหล่อเหลาของฝ่ายชายใกล้เพียงแค่เอื้อม ทำให้นางกลั้นหายใจ กลับมองเห็นดวงตาทอประกายระยับของฝ่ายชาย เจิดจ้ายิ่งกว่าแสงแดดเสียอีก

“อะ...อะไร?”

ฉู่จวินถึงเห็นดวงตากลมโตของฝ่ายหญิง กลีบปากแดงเผยอน้อยๆ ใบหน้าเรียวเล็กงดงามว้าวุ่นไม่รู้ต้องรับมือเยี่ยงไร สายตาแทบละลายกลายเป็นสายน้ำ

“แผนของเจ้า...กำลังคิดเพื่อข้า”

ฉู่จวินถิงหัวเราะเบาๆ ทีหนึ่ง ไม่ต้องถามอีก ก็รู้คำตอบแล้ว

ซ่งรั่วเจินได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วเบามีความสุขดังขึ้นในโสตก็ว้าวุ่น ยื่นมือออกไปดันฉู่จวินถิงเล็กน้อย ครู่ต่อมากวาดตามอง

“วางใจเถอะ เมื่อครู่ข้าสำรวจมาก่อนแล้ว รอบข้างไม่มีคนอื่น” ฉู่จวินถิงอธิบาย

ซ่งรั่วเจินถอนหายใจโล่งอก พูดว่า “ท่านช่วยหม่อมฉันไว้หลายครั้ง หม่อมฉันไม่สามารถตอบแทนบุญคุณด้วยความแค้นได้”

จากนั้น ฉู่จวินถิงกลับไม่ใส่ใจ วันนี้เขาสามารถยืนยันได้เรื่องหนึ่งแล้ว

แม่นางตรงหน้าไม่ใช่ไม่มีความรู้สึกอะไรต่อเขา

แม้ว่าความรักในตอนนี้ยังไม่ลึกซึ้งมากเพียงพอ แต่เขามีความอดทนมากเพียงพอ รอคอยช้าๆ สักวันหนึ่งรอจนกระทั่งนางแน่ใจในความรู้สึกของตน

“อุปนิสัยของเสด็จพี่ใหญ่อ่อนโยน แม้ว่าพวกเรามิได้เกิดจากมารดาคนเดียวกัน แต่หลายปีมานี้เขาดูแลข้ามาโดยตลอด”

“ครั้นยังเยาว์ข้าเคยถูกคนลอบทำร้าย ไม่ทันระวังตกน้ำไป เป็นเขาช่วยข้าไว้”

ตรงข้ามกัน นางเชี่ยวชาญวิชาเต๋า คนรู้กลับมีไม่น้อย ช่วยองค์ชายใหญ่ผ่านเรื่องนี้ กลับมีพลังสนับสนุนเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งส่วน

ความขัดแย้งระหว่างองค์ชายแม้ว่ายุ่งยาก แต่บุญคุณช่วยชีวิต องค์ชายใหญ่จะต้องตอบแทน

“ได้” ฉู่จวินถิงรับคำ

ซ่งรั่วเจินและฉู่จวินถิงนัดหมายกันว่าจะรอนางอยู่ที่นี่ก่อนแล้วค่อยขี่ม้าไล่ตามไปช่วยองค์ชายใหญ่ ระยะห่างระหว่างพวกเขากลับไม่ไกล ตามหาเล็กน้อย ก็หาพบได้อย่างว่องไว

“แม่นางซ่ง?”

ฉู่อี้ชวนเห็นซ่งรั่วเจินปรากฏตัว ใบหน้าเผยแววประหลาดใจ

ก่อนหน้านี้แม้เขาไม่เคยพบแม่นางท่านนี้มาก่อน แต่ก็ได้ยินข่าวจากคนอื่นมาบ้าง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงวันนี้น้องสามปกป้องนางต่อหน้าทุกคน สั่งสอนแม่นางเถียน จะไม่สนใจเลยกลับเป็นเรื่องยาก

ทว่า...นางมาหาตนทำอันใด?